Veel voorkomende soorten sportblessures

Steeds meer mensen van alle leeftijden houden zich aan het advies om actief te worden voor alle gezondheidsvoordelen die lichaamsbeweging te bieden heeft. Maar sportblessures kunnen de prijs zijn die u betaalt, vooral als u het overdrijft of niet goed traint of opwarmt.
Gelukkig kunnen de meeste sportblessures effectief worden behandeld, en de meeste mensen met blessures kunnen na een blessure terugkeren naar een bevredigend niveau van fysieke activiteit. Nog beter, veel sportblessures kunnen worden voorkomen als je de juiste voorzorgsmaatregelen neemt.
Sommige sportblessures zijn het gevolg van ongelukken; anderen zijn te wijten aan:

• Slechte trainingspraktijken
• Onjuiste apparatuur
• Gebrek aan conditionering
• Onvoldoende opwarmen en uitrekken

Wat zijn sportblessures?

De term sportletsel, in de breedste zin van het woord, verwijst naar de soorten verwondingen die het meest voorkomen tijdens sporten of oefeningen. 
Hoewel vrijwel elk deel van uw lichaam gewond kan raken tijdens sporten of sporten, is de term meestal gereserveerd voor verwondingen waarbij het bewegingsapparaat betrokken is, waaronder de spieren, botten en bijbehorende weefsels zoals kraakbeen. Traumatische letsels van de hersenen en het ruggenmerg zijn relatief zeldzaam tijdens sporten of oefeningen.

Soorten verwondingen in sport

• Spierverstuikingen en verrekkingen
• Tranen van de ligamenten die gewrichten bij elkaar houden
• Tranen van de pezen die gewrichten ondersteunen en toestaan ​​dat ze bewegen
• Ontwrichte gewrichten
• Gebroken botten, inclusief wervels

Knie-blessures bij sporten en bewegen

Vanwege de complexe structuur en het draagvermogen, is de knie de meest gewonde gewricht. Elk jaar bezoeken meer dan 5,5 miljoen mensen orthopedisch chirurgen voor knieklachten.
Knieblessures kunnen variëren van mild tot ernstig. Enkele van de minder ernstige, maar nog steeds pijnlijke en functioneel beperkende knieproblemen zijn:

• Runner's knee (pijn of tederheid dichtbij of onder de knieschijf aan de voorkant of zijkant van de knie)
• Iliotibiaal bandsyndroom (pijn aan de buitenkant van de knie)
• Tendinitis, ook wel tendinose genoemd (gekenmerkt door degeneratie in een pees, meestal daar waar het bot samenkomt)

Ernstige knieblessures

Meer ernstige verwondingen omvatten bot kneuzingen of schade aan het kraakbeen of ligamenten. Er zijn twee soorten kraakbeen in de knie. De ene is de meniscus, een halvemaanvormige schijf die de schok absorbeert tussen de dij (dijbeen) en de beenderen in de onderbenen (tibia en fibula). De andere is een oppervlaktecoating (of articulair) kraakbeen. Het bedekt de uiteinden van de botten waar ze elkaar ontmoeten, waardoor ze tegen elkaar kunnen glijden. De vier belangrijkste ligamenten die de knie ondersteunen zijn de:

• Voorste kruisband (ACL)
• Posterior cruciate ligament (PCL)
• Mediaal collateraal ligament (MCL)
• Lateraal collateraal ligament (LCL)

Oorzaak van knieblessure

Knieblessures kunnen het gevolg zijn van een slag of een draaiing van de knie; van onjuiste landing na een sprong; of van te hard, te veel of zonder een goede warming-up.

Kneuzingen, Verstuikingen en Spanningen

Een kneuzing of spiercontusie kan het gevolg zijn van een val of contact met een hard oppervlak, een uitrusting of een andere speler tijdens het sporten. Een blauwe plek ontstaat wanneer spiervezels en bindweefsel worden verpletterd; gescheurde bloedvaten kunnen een blauwachtig uiterlijk veroorzaken. De meeste kneuzingen zijn klein, maar sommige kunnen meer uitgebreide schade en complicaties veroorzaken.

verstuikingen

Een verstuiking is een stuk of scheur van een ligament, de band van bindweefsels die het uiteinde van het ene bot met het andere verbindt. Verstuikingen worden veroorzaakt door trauma, zoals een val of klap tegen het lichaam die een gewricht uit positie raakt en in het ergste geval de ondersteunende ligamenten verbreekt. Verstuikingen kunnen variëren van eerste graad (minimaal uitgerekt ligament) tot derde graad (een complete scheur). Gebieden van het lichaam die het meest vatbaar zijn voor verstuikingen zijn:

• enkels
• knieën
• polsen

Tekenen van een verstuiking zijn onder meer variërende graden van tederheid of pijn; blauwe plekken; ontsteking; zwelling; onvermogen om een ​​ledemaat of gewricht te verplaatsen; of gezamenlijke losheid, laksheid of instabiliteit.

stammen

Een stam is een draaiing, trek of scheuring van een spier of pees, een weefselkoord dat spieren met bot verbindt. Het is een acute, contactloze verwonding die het gevolg is van overstrekking of overcontractie. Symptomen van een stam zijn:

• Pijn
• Spierspasmen
• Verlies van kracht

Hoewel het moeilijk is om het verschil tussen milde en matige stammen te bepalen, kunnen ernstige stammen die niet op professionele wijze worden behandeld schade en functieverlies veroorzaken.

Compartmentsyndromen: acuut versus chronisch exertioneel

In veel delen van het lichaam zijn spieren (samen met de zenuwen en bloedvaten die langs en door hen heen lopen) ingesloten in een "compartiment" gevormd door een taai membraan genaamd fascia. Wanneer spieren opgezwollen raken, kunnen ze het compartiment vullen tot het vermogen, waardoor interferentie met zenuwen en bloedvaten optreedt, evenals schade aan de spieren zelf. De resulterende pijnlijke toestand wordt compartimentsyndroom genoemd.

Acute compartimentsyndroom

Het compartimentsyndroom kan worden veroorzaakt door een eenmalige traumatische verwonding (acuut compartimentsyndroom), zoals:

• Van een gebroken bot
• Van een harde slag naar de dij
• Door herhaalde harde slagen (afhankelijk van de sport)

Chronisch syndroom met inspannend compartiment

Het compartimentsyndroom kan ook worden veroorzaakt door aanhoudend overmatig gebruik (syndroom van een chronisch exertioneel compartiment), dat zich bijvoorbeeld kan voordoen bij lange-afstandsrennen.

Shin Splints

Hoewel de term 'scheenbeenspalken' op grote schaal wordt gebruikt om elk soort van beenpijn te beschrijven die geassocieerd is met lichaamsbeweging, verwijst de term eigenlijk naar pijn langs het scheenbeen of scheenbeen, het grote bot in de voorkant van het onderbeen. Deze pijn kan optreden aan de voorkant aan de buitenkant van het onderbeen, inclusief de:

• Voet en enkel (voorste scheenbeenspalken)
• De binnenkant van het bot waar het de kuitspieren ontmoet (mediale scheenbeenspalken)

Risicofactoren voor Shin-splints

Scheenspalken worden vooral gezien bij hardlopers, vooral degenen die net beginnen met een lopend programma. Risicofactoren voor shin splints zijn onder andere:

• Overmatig gebruik of verkeerd gebruik van het onderbeen
• Onjuist uitrekken, opwarmen of oefenen
• overtraining; hardlopen of springen op harde oppervlakken
• Hardlopen in schoenen die niet genoeg ondersteuning bieden

Deze verwondingen worden vaak geassocieerd met platte (overpronerende) voeten.

Achillespeesverwondingen

Een uitrekking, scheur of irritatie van de pees die de kuitspier met de achterkant van de hiel verbindt, Achillespeesverwondingen kunnen zo plotseling en pijnlijk zijn dat bekend is dat ze ervaren professionele voetbalspelers op schokkende wijze naar beneden halen.

tendinitis

De meest voorkomende oorzaak van Achillespees is een probleem dat tendinitis wordt genoemd, een degeneratieve aandoening die wordt veroorzaakt door veroudering of overmatig gebruik. Wanneer een pees verzwakt is, kan trauma het scheuren.

Achillespees letselpreventie

Achillespeesverwondingen komen vaak voor bij "weekendstrijders van middelbare leeftijd" die niet regelmatig trainen of de tijd nemen om zich voor de activiteit behoorlijk uit te strekken. Bij professionele atleten lijken de meeste Achilles-blessures te voorkomen in snelversnelling, springsporten zoals voetbal en basketbal en eindigen bijna altijd de competitie van het seizoen voor de atleet.

Botbreuken: acute fracturen versus stressfracturen

Een fractuur is een breuk in het bot die kan optreden als gevolg van een snelle, eenmalige verwonding van het bot (acute fractuur) of van herhaalde stress op het bot in de loop van de tijd (stressfractuur).

Acute fracturen

Acute fracturen kunnen eenvoudig zijn (een schone pauze met weinig schade aan het omliggende weefsel) of verbinding (een pauze waarbij het bot de huid doorboort met weinig schade aan het omliggende weefsel). De meeste acute fracturen zijn noodsituaties. Een die de huid breekt, is vooral gevaarlijk omdat er een hoog infectierisico is.

Stress fracturen

Stressfracturen komen grotendeels voor in de voeten en benen en komen vaak voor bij sporten die herhaaldelijke impact vereisen, voornamelijk rennen / springen sporten zoals gymnastiek of atletiek. Lopen creëert krachten van twee tot drie keer het lichaamsgewicht van een persoon op de onderste ledematen. Het meest voorkomende symptoom van een stressfractuur is pijn op de site die verergert door gewichtdragende activiteit. Tederheid en zwelling vergezellen vaak de pijn.

Dislocaties: Common Joint Dislocations

Wanneer de twee botten die samenkomen om een ​​gewricht te vormen worden gescheiden, wordt het gewricht beschreven als zijnde ontwricht. Neem contact op met sporten zoals voetbal en basketbal, maar ook met high-impact sporten en sporten die kunnen leiden tot overmatig strekken of vallen, veroorzaken de meeste dislocaties.

Dislocaties vereisen medische behandeling

Een ontwrichte gewricht is een noodsituatie die medische behandeling vereist. De gewrichten die het meest waarschijnlijk worden ontwricht, zijn enkele van de handgewrichten. Afgezien van deze gewrichten, is de schouder het vaakst ontwricht. Dislocaties van de knieën, heupen en ellebogen zijn ongebruikelijk.

Traumatisch hersenletsel en ruggengraatletsels

Traumatisch hersenletsel (TBI) treedt op wanneer een plotselinge fysieke aanval op het hoofd schade aan de hersenen veroorzaakt. Een gesloten verwonding treedt op wanneer het hoofd plotseling en met geweld een voorwerp raakt, maar het voorwerp breekt niet door de schedel. Een doordringende verwonding treedt op wanneer een voorwerp de schedel doorboort en het hersenweefsel binnengaat. Verschillende soorten traumatische letsels kunnen het hoofd en de hersenen aantasten.

• Een schedelbreuk treedt op wanneer het bot van de schedel barst of breekt.
• Een depressieve schedelbreuk treedt op wanneer delen van de gebroken schedel in het weefsel van de hersenen dringen. Dit kan blauwe plekken in het hersenweefsel veroorzaken, een contusie genaamd.
• Een kneuzing kan ook optreden als reactie op het schudden van de hersenen binnen de grenzen van de schedel.

Schade aan een groot bloedvat in het hoofd kan een hematoom of hevig bloeden in of rond de hersenen veroorzaken. De ernst van een TBI kan variëren van een lichte hersenschudding tot de extremen van coma of zelfs de dood.

Ruggenmergletsel

Ruggenmergletsel (SCI) treedt op wanneer een traumatische gebeurtenis resulteert in schade aan de cellen in het ruggenmerg of de zenuwbanen die de signalen op en neer door het ruggenmerg doorsnijdt. De meest voorkomende soorten ruggenmergletsel zijn onder andere:

• Contusie (kneuzing van het ruggenmerg)
• Compressie (veroorzaakt door druk op het ruggenmerg)

Andere soorten dwarslaesie omvatten laceraties (doorsnijden of scheuren van zenuwvezels) en centraal cord syndroom (specifieke schade aan de cervicale regio van het ruggenmerg).

Wat is het verschil tussen acute en chronische letsels?

Acute verwondingen, zoals een verstuikte enkel, gespannen rug of gebroken hand, treden plotseling op tijdens de activiteit. Tekenen van een acuut letsel zijn onder meer:

• Plotselinge, hevige pijn
• Zwelling
• Onvermogen om gewicht op een onderste ledemaat te plaatsen
• Extreme zachtheid in een bovenste extremiteit
• Onvermogen om een ​​gewricht door een volledig bewegingsbereik te bewegen
• Extreme ledemaatzwakte
• Zichtbare dislocatie / breuk van een bot

Chronisch letsel

Chronische verwondingen zijn meestal het gevolg van overmatig gebruik van een deel van het lichaam tijdens het sporten of gedurende een lange periode sporten. Tekenen van een chronische blessure zijn:

• Pijn bij het uitvoeren van activiteiten
• Een doffe pijn in rust
• Zwelling

Wat moet ik doen als ik lijd?

Of een blessure nu acuut of chronisch is, er is nooit een goede reden om te proberen de pijn van een blessure "door te werken". Wanneer je pijn hebt van een bepaalde beweging of activiteit, HOU OP! Het voortzetten van de activiteit veroorzaakt alleen nog meer schade.
Sommige verwondingen vereisen onmiddellijke medische aandacht, terwijl anderen kunnen worden behandeld.

Wanneer moet u medische behandeling zoeken?

U zou een gezondheidswerker moeten bellen als:

• De verwonding veroorzaakt ernstige pijn, zwelling of gevoelloosheid
• Je kunt geen gewicht tolereren in het gebied
• De pijn of doffe pijn van een oude verwonding gaat gepaard met een verhoogde zwelling of gewrichtsafwijking of instabiliteit

Als u geen van de bovenstaande symptomen heeft, is het waarschijnlijk veilig om de verwonding thuis te behandelen, in eerste instantie. Als de pijn of andere symptomen verergeren, neem dan best contact op met uw arts.