Startpagina » Orthopedie » Fractuur Blisters

    Fractuur Blisters

    Breukblaren zijn blaren die zich rond het gebied van een gebroken bot vormen, meestal na een ernstige verwonding waarbij het bot slecht uit positie is geduwd of verpletterd met aanzienlijke kracht - deze blaren zijn een teken van aanzienlijk letsel aan zacht weefsel. Ze komen het vaakst voor op beenbreuken in de buurt van het huidoppervlak. Daarom zijn fractuurblaren het meest voorkomend bij:
    • Enkelfracturen
    • Tibia-fracturen
    • Elleboog fracturen
    Breukblaasjes ontstaan ​​meestal binnen enkele dagen na een fractuur. Meestal wordt een gebroken bot tijdelijk na een blessure gespalkt en worden de blaren vervolgens gezien als de spalk een paar dagen of een week na het letsel wordt verwijderd. De waarschijnlijkheid van blaarvorming kan tot een minimum worden beperkt door verdere trauma's aan de zachte weefsels te voorkomen door de breuk onbeweeglijk te immobiliseren, de huid te beschermen met een goed gevormde spalk en de gebroken extremiteit op te heffen. Breukblaren hebben de neiging om te verergeren wanneer de breukfragmenten zich kunnen verplaatsen, hetgeen verdere beschadiging van het zachte weefsel veroorzaakt.

    In de blister

    Blaren zijn gevuld met heldere vloeistof of bloed. De vloeistof in de blister hangt af van de diepte van de huidbetrokkenheid. Hoewel de behandeling vergelijkbaar is, ongeacht of er bloed of heldere vloeistof in de blister zit, is de kans op littekens op de huid groter bij een met bloed gevulde blaar..
    De vloeistof in de blister is steriel en daarom moet de blister intact worden gelaten en niet worden verbroken. Als de blaar breekt, zoals soms het geval is, moet het dak van de blaar alleen gelaten worden als de huid eronder geneest. De blaren knallen en de huid verwijderen is niet de juiste manier om een ​​blaar in de fractuur te genezen. Sommige actuele behandelingen, zoals de Silvadene-crème, hebben bewezen effectief te zijn bij de genezing van gescheurde blaren..

    Chirurgie

    Het belangrijkste aspect van breukblaren is de implicatie voor chirurgisch herstel van gebroken botten. Als een patiënt fractuurblaren heeft ontwikkeld, mag de operatie niet via de blaren huid worden uitgevoerd. Het uitvoeren van een operatie door een blaar breuk verhoogt de kans op wondcomplicaties, waaronder infecties, aanzienlijk.
    Van de blaar wordt aangenomen dat deze een indicatie is van traumatische verwonding van de huid. Verwonding aan dit zachte weefsel kan de genezing van een chirurgische wond in gevaar brengen en daarom moet elke blaren huid zorgvuldig worden geëvalueerd.
    Als een operatie moet worden uitgevoerd en er fractuurblaren aanwezig zijn, moet de operatie mogelijk worden aangepast om de blaren huid te vermijden. Als een enkelfractuur bijvoorbeeld breukblaren heeft in het enkelgebied, dan kan in plaats van het gebruik van platen en schroeven een externe fixator worden gebruikt om het bot te stabiliseren. Een blister is een goede indicatie dat definitieve chirurgische fixatie van een fractuur waarschijnlijk moet worden uitgesteld als mogelijk moment waarop het zachte weefsel is neergedaald, wat een veiliger chirurgische procedure mogelijk maakt zonder een zo groot mogelijk risico op complicatie van het zachte weefsel..

    Behandeling van blaren

    Zoals gezegd, blaren moeten alleen worden gelaten als ze niet zijn onderbroken. Als u een botbreuk heeft dat geopereerd moet worden en er fracturen in dit gebied aanwezig zijn, moet het volgende gebeuren:
    • Het gebroken bot moet worden geïmmobiliseerd. Dit kan worden bereikt met een spalk of een externe fixator. Het voordeel van de externe fixator is dat de immobilisatie vaak beter is en dat uw arts de huid kan zien. In gecompliceerde gevallen heeft deze methode vaak de voorkeur.
    • De extremiteit moet worden verhoogd. De extremiteit moet zo veel mogelijk worden verhoogd. Als de enkel of het scheenbeen betrokken is, is de enige manier om boven het hart te stijgen, door te gaan liggen. De enkel steunen tijdens het zitten is niet verheffen!
    • Chirurgie moet worden uitgesteld. Chirurgie mag niet worden uitgevoerd via een blaarbreuk. De kans op wondcomplicaties, inclusief infectie, is te hoog en de operatie moet worden aangepast of uitgesteld.
    Volledige genezing van een fractuurblaar kan enkele weken duren. In het ideale geval met een snelle, effectieve behandeling, wordt de kans op het ontwikkelen van een blaarbreuk verminderd, maar wanneer deze zich ontwikkelen, is er geduld nodig om de blaar te laten verdwijnen voordat de operatie wordt voortgezet.
    Alleen omdat een blaarbreuk is ontstaan, wil nog niet zeggen dat uw behandeling ongepast was. Soms, met significante traumatische letsels, zijn fractuur blaren onvermijdelijk. Bovendien verschijnen ze nooit tot een paar dagen na de eerste verwonding. Een fractuurblaar is eigenlijk slechts een teken van de mate van beschadiging van zacht weefsel rondom het gebied van het gebroken bot. Het is een nuttig klinisch teken en een indicatie van de ernst van beschadiging van zacht weefsel. Het hebben van een fractuur blister betekent zeker niet dat je mishandeld bent.

    Een woord van heel goed

    Fractuurblaren kunnen een angstaanjagende ervaring zijn voor mensen die niet verwachten dat ze zullen optreden. Vaak dagen opdagen na een blessure, kan het mensen nerveus maken dat er iets misgaat. Integendeel, het lichaam reageert op trauma met processen, zoals blaarvorming, die zich over weken en maanden kunnen ontvouwen. Breukblaren zijn een aanwijzing voor ernstig letsel van het zachte weefsel, en terwijl het optreden van blaarvorming door breuken de timing en het type behandeling kan beïnvloeden, zullen ze uw behandelend arts helpen bij het veilig behandelen van uw traumatische letsels..