Startpagina » Orthopedie » Fractuur of gebroken botdiagnose en -behandeling

    Fractuur of gebroken botdiagnose en -behandeling

    Een gebroken bot- of botbreuk is een scheur of een breuk in een bot. Een breuk kan compleet of gedeeltelijk zijn. Als het gebroken bot de huid doorprikt, wordt dit een open of samengestelde breuk genoemd.

    Oorzaken

    Breuken komen vaak voor van een hoge impact of trauma tot op het bot, hoewel sommige ziekten botten kunnen verzwakken en veroorzaken dat ze breken. Zeer kleine scheurtjes in het bot, stressfracturen genoemd, kunnen worden veroorzaakt door overmatig gebruik. De meest voorkomende oorzaken zijn:
    • Krachtige sportblessures
    • Traumatische, krachtige en onnatuurlijke bewegingen
    • Overmatig gebruik - langdurig lopen of rennen over lange afstanden
    • Falls
    • ongevallen
    • osteoporose
    • Tumoren groeien in de buurt van het bot

    symptomen

    • Out-of-place of misvormde ledematen of gewrichten
    • Zwelling, blauwe plekken of bloedingen
    • Intense pijn
    • Gevoelloosheid en tintelingen
    • Beperkte mobiliteit of onvermogen om een ​​ledemaat te bewegen

    Typen en beschrijvingen

    • Eenvoudige breuk: het bot is op één plaats gebroken
    • Gesloten fractuur: De huid boven het gebroken bot is niet doorboord
    • Verbrijzelde breuk: het gebroken bot heeft drie of meer botfragmenten
    • Open of samengestelde breuk: de huid boven de breuk is doorboord en het gebroken bot is blootgelegd.
    • Oblique fractuur: De breuk staat onder een hoek over de lange as van het bot.
    • Niet-geplaatste fractuur of stabiele fractuur: de gebroken botdelen zijn uitgelijnd
    • Verplaatste breuk: de gebroken botdelen zijn niet uitgelijnd
    • Transversale breuk: de breuk staat in een rechte hoek ten opzichte van de lange as van het bot
    • Greenstick-fractuur: de breuk zit aan de ene kant van het bot, waardoor er een buiging ontstaat aan de andere kant van het bot

    Onmiddellijke behandeling

    Als u vermoedt dat u een gebroken bot heeft, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen. Röntgenfoto's worden vaak gebruikt om breuken vast te stellen en te beoordelen. De gebroken stukken moeten misschien op hun plaats worden teruggeplaatst en vervolgens worden geïmmobiliseerd totdat de botten kunnen helen als nieuw bot rond de breuk ontstaat. Dit wordt stabilisatie genoemd.
    U moet mogelijk een gips of spalk dragen of mogelijk een operatie ondergaan om platen, pinnen of schroeven te plaatsen om het bot op zijn plaats te houden.

    Botgenezing

    Direct na een botbreuk vormt het lichaam een ​​beschermend bloedstolsel en callus of vezelig weefsel om het gewonde gebied te beschermen. Botvormende cellen beginnen nieuw bot te vormen aan de randen van de fractuurplaats en groeien naar elkaar toe. Na verloop van tijd wordt de fractuur volledig gesloten en wordt de benige callus geabsorbeerd.

    Behandeling

    Het type behandeling hangt af van het soort fractuur en de specifieke botten die erbij betrokken zijn.
    • Gieten: Nadat de gebroken botten terug in hun juiste posities zijn gemanipuleerd, wordt een pleister of glasvezelzweem aangebracht om te voorkomen dat de botten bewegen terwijl ze genezen.
    • Tractie: Voor sommige gebroken botten is een systeem ingesteld om een ​​zachte maar gestage trekactie uit te voeren zodat de botten op één lijn liggen.
    • Externe fixatie: Spelden of draden worden door de huid boven en onder de fractuur in het bot gebracht. Deze zijn verbonden met een ring of een staaf buiten de huid die de pennen op hun plaats houdt. Nadat de botten zijn genezen, worden de pinnen verwijderd.
    • Interne fixatie: In een chirurgische ingreep worden metalen staven, draden of schroeven in de botfragmenten ingebracht om ze bij elkaar te houden.

    Revalidatie

    Breuken genezen meestal in ongeveer vier tot zes weken, maar sommige kunnen enkele maanden duren, afhankelijk van de omvang van de verwonding en hoe goed je rehab-instructies volgt.
    Casts of braces worden vaak verwijderd voor volledige genezing om gewrichtsstijfheid te voorkomen. Pijn neemt gewoonlijk af voordat de fractuur stevig genoeg is om een ​​volledige terugkeer naar sport aan te kunnen, dus werken met een therapeut aan een revalidatieprotocol is belangrijk om verdere verwonding te voorkomen.
    Zodra het bot is genezen en sterk is, is het veilig om te beginnen met het opbouwen van spieren. Tijdens het niet gebruiken, zijn de spieren verzwakt en extreem zwak. Pezen en ligamenten kunnen ook stijf zijn door een gebrek aan gebruik. Bij revalidatie zijn flexibiliteit, evenwichts- en versterkingsoefeningen en een geleidelijke toename van de activiteit betrokken. Fysiotherapie is de aangewezen methode om veilig weer aan sport te doen.