Tenniselleboog - Laterale epicondylitis
De pijn van een tenniselleboog is vermoedelijk gerelateerd aan kleine tranen en schade aan de pezen die de spieren van de onderarm verbinden met de laterale epicondyle van de elleboog. In de meeste gevallen van chronische elleboogpijn wordt aangenomen dat dit te wijten is aan tendinopathie in plaats van tendinitis.
Overzicht
Vaker gebruiken artsen de term tendinopathie om de klassieke pijn van een tenniselleboog te beschrijven. Tendinopathie is een term die wordt gebruikt om peesletsel te beschrijven als gevolg van langdurig overmatig gebruik en verslechtering van de pezen in plaats van een acuut letsel dat een ontsteking van de pees veroorzaakt. Het onderscheid is belangrijk omdat de ontsteking van tendinitis anders wordt behandeld dan tendinopathie. Ontsteking bij tendinitis reageert meestal snel op medicatie of ontstekingsremmende behandeling. Bij chronische peesblessures als gevolg van degeneratie kan de behandeling echter behoorlijk lang duren en is gericht op het verbeteren van de kracht van de pees en het opnieuw opbouwen van weefsels.Oorzaken
Bij racketsporten kan overmatig gebruik van de extensoren van de onderarm, in het bijzonder de extensor carpi radialis brevis, samen met herhaalde impact het risico op een tenniselleboog vergroten. Andere factoren die kunnen bijdragen aan tenniselleboog omvatten gebrek aan kracht, slechte techniek en toename in duur of intensiteit van het spel.Er is enige bezorgdheid over de spanning van racketsnoeren die leidt tot hogere impactkrachten op de onderarmspieren, wat de spanning op de pezen kan vergroten. Hoewel sommigen menen dat de grootte van de racketgrip de tenniselleboog kan verminderen, is er weinig bewijs om de theorie te ondersteunen. (Zie: Tennis Elleboog Gekoppeld aan Techniek Niet Greepmaat).
In sommige gevallen wordt schade aan de pees veroorzaakt door een directe impact waardoor de spieren en pezen gedeeltelijk scheuren.
symptomen
Pijn aan de buitenkant van de elleboog, meestal tijdens of na intens gebruik, is het eerste teken van tenniselleboog. In sommige gevallen kan het optillen of vastgrijpen van objecten moeilijk zijn en sommige hebben pijn die van de arm straalt.Behandeling
Rust is de eerste behandeling voor een tenniselleboog. Stop alle activiteiten die de pijn veroorzaken en gebruik de RICE-behandelmethode om pijn en zwelling te verminderen. Conservatieve behandelingen zijn vaak alles wat nodig is voor een volledig herstel van een tendinitis die meestal binnen enkele dagen tot een paar weken verdwijnt.Als tenniselleboogpijn te wijten is aan een verslechtering van de pees (tendinopathie), kan het twee tot zes maanden duren om volledig te herstellen. Veel gevallen van laterale epicondylitis worden chronische problemen die progressief erger worden als de atleet activiteit voortzet ondanks zeurende elleboogpijn.
Als pijn in de elleboog meer dan een paar dagen duurt, ondanks rust en conservatieve behandeling, moet u een arts raadplegen voor een evaluatie en verwijzing naar fysiotherapie.
Een fysiotherapeut kan echografie of andere modaliteiten gebruiken om tendinopathie te helpen genezen. De specifieke revalidatie voor laterale epicondylitis hangt af van de exacte oorzaak van het letsel en de diagnose. De meest gebruikelijke revalidatiemethoden zijn echografie, medicijnen, massage, beugels of spalken.
Zodra de pees is genezen, kunnen versterkings- en flexibiliteitsoefeningen worden voorgeschreven. Uw therapeut zal helpen bij het bepalen van het beste rehab-pad voor u. Houd er rekening mee dat het begin van alle oefeningen voordat de pees is genezen, het probleem kan verergeren, dus volg de aanbevelingen van uw therapeut of arts.
Ontstekingsremmende medicatie kan ontstekingen en pijn helpen verminderen in sommige gevallen van tendinitis. Als u een bijzonder moeilijke of ernstige aandoening heeft, kan uw arts overwegen cortisone-injecties te gebruiken om het ongemak te verlichten.
Excentrieke oefening kan pijn in de tenniselleboog verlichten
Een recente ontwikkeling in de behandeling van tenniselleboog en andere peesblessures, zoals Achilles tendinitis, heeft zich gericht op specifieke excentrieke oefeningen gericht op de betrokken spieren en pezen. Excentrische contracties zijn die waarbij de spier langer wordt naarmate hij samentrekt.
Een eenvoudige oefening heeft veelbelovende en onmiddellijke resultaten opgeleverd voor veel tenniselleboogpatiënten. De oefening is een eenvoudige excentrische beweging van de polsextensor met behulp van een flexibele rubberen staaf. De oefening bestaat uit het draaien van een rubberen Flexbar met één hand en weerstand bieden aan de bar terwijl deze wordt gedoupeerd met de geblesseerde arm. Het resultaat is een excentrische samentrekking van de pols-extensiespieren op de geblesseerde onderarm. Een goed gepubliceerde studie vond positieve resultaten wanneer patiënten elke dag drie sets van vijf herhalingen uitvoerden en in de loop van de tijd elke dag tot drie sets van vijftien herhalingen per dag verhoogden.
- Bekijk een video van de oefening op YouTube.
Omdat herhaling van deze aandoening gebruikelijk is, zou terugkeer naar activiteit niet te snel moeten plaatsvinden, en preventieve oefeningen die de spieren strekken en versterken moeten consequent worden gedaan.
Chirurgie voor tenniselleboog
Als deze conservatieve en niet-chirurgische behandelingsvormen niet werken, kan een operatie worden aanbevolen als laatste optie. Een handspecialist kan advies geven over mogelijke behandelingen en de mogelijke uitkomsten voor een operatie. Onbehandelde, laterale epicondylitis is vaak een zeurende of chronische aandoening die progressief slechter kan worden en vele maanden nodig heeft om te genezen. Snelle diagnose en behandeling zijn belangrijk voor iedereen die lijdt aan elleboogpijn.
