Het lagervlak Waarom materiaal van belang is bij het vervangen van de heup

Heupvervangende chirurgie komt steeds vaker voor en het is een van de meest succesvolle chirurgische procedures in termen van het verbeteren van iemands leven en functie, terwijl het ook een relatief lage complicatiegraad heeft. Wanneer het normaal gladde kraakbeenoppervlak van het heupgewricht is weggesleten, kunnen zelfs eenvoudige activiteiten moeilijk worden. Heupprothese verwijdert het versleten heupgewricht en vervangt het door een kunstmatig implantaat.
Dat wil echter niet zeggen dat er geen risico's zijn met de operatie, en een van de belangrijkste doelen van uw chirurg is het vermijden van mogelijke complicaties. Een mogelijke complicatie is de neiging tot heupvervanging na verloop van tijd.
Ontwerpen van heupprothesen en de materialen die worden gebruikt om een heupvervangingsimplantaat te maken, zijn veranderd, verfijnd, komen in en uit de gunst en worden nog steeds onderzocht om het optimale ontwerp van een kunstheup te bepalen. De afgelopen decennia zijn er talloze malen nieuwe implantaten en materialen op de markt gekomen om te ontdekken dat ze na verloop van tijd niet zo goed werken als verwacht..

Het lagervlak

De meest kritieke interface van een heupprothese, in termen van levensduur van de implantaten, is het zogenaamde draagvlak. Dit is het oppervlak van de heupprothese dat zorgt voor beweging tussen de kogel en de mof van het implantaat.
Een typisch heupprothese-implantaat reconstrueert de kogel van het normale heupgewricht met een kunstbal en een kunstmof. Deze geïmplanteerde onderdelen zijn er in vele soorten en maten, en wat in uw lichaam is geïmplanteerd, kan afhankelijk zijn van:

De grootte van je dijbeen en bekken
Alle misvormingen of afwijkingen van uw heupgewricht
Voorafgaande operatie uitgevoerd op uw heup
De voorkeur van uw chirurg

De bal en de aansluiting van het implantaat van de heupprothese zijn het oppervlak dat beweegt elke keer dat uw heup beweegt tijdens uw hele leven. Dit lageroppervlak zal miljoenen keren articuleren en is gevoelig voor slijtage over decennia van activiteiten. Net zoals het loopvlak van uw autobanden verslijt als u honderden en duizenden mijlen rijdt, kan het dragende oppervlak van de heupprothese slijten na jaren en decennia van activiteit.
Soms gaan implantaten met een heupvervanging veel langer of veel korter mee. Het doel is om een implantaat te ontwerpen dat zo lang mogelijk meegaat. Tot de factoren die belangrijk zijn om de levensduur van dit lageroppervlak te bepalen, behoren:

De materialen die op de lageroppervlakken worden gebruikt
De grootte van de lageroppervlakken

Er zijn ook andere factoren die belangrijk kunnen zijn, maar dit zijn twee factoren die uw chirurg kan kiezen die invloed kan hebben op de duur van uw implantaat met de heupvervanging. Om deze reden raken meer mensen die een heupprothese hebben, geïnteresseerd in de soorten materialen die in hun lichaam worden geplaatst.

Evolutie van heupimplantaten

Een traditioneel heupprothese-implantaat maakt gebruik van een metalen dijbeenkop (de bal van het implantaat) en conventioneel polyethyleen, of plastic, als het acetabulumcomponent (de socket van het implantaat).
Historisch gezien was de heupkop vrij klein, voor een groot deel omdat dat betekent minder oppervlaktegebied om tussen de bal en de mof te wrijven, wat leidt tot lagere slijtagesnelheden van de implantaten. Het probleem met kleinere heupkopimplantaten is dat ze een lagere stabiliteit en een hogere dislocatiesnelheid hebben. Om die reden zijn de maten van de dijbeenkop verhoogd om heupvervangingen stabieler te maken.
Er was ongeveer 10 tot 20 jaar geleden grote opwinding toen nieuwe implantaten werden ontworpen met behulp van een metalen acetabulaire socket. Deze implantaten, genaamd metaal-op-metaal heupprothesen, vertoonden buitengewoon kleine slijtagesnelheden in laboratoriumstudies, waren zeer stabiel vanwege de grote femurkoppen die gebruikt konden worden en werden erg populair. Helaas veroorzaakte de slijtage van de implantaten microscopische metaaldeeltjes die problemen met de lokale en systemische weefsels veroorzaakten, waardoor metaal-op-metaal heupvervangende implantaten bijna ongehoord waren van vandaag.
Een van de meer belangrijke ontwikkelingen in implantaten met heupprotheses is de ontwikkeling van nieuwer polyethyleen (plastic) dat langer meegaat dan conventioneel polyethyleen. De recente vooruitgang is geweest met het gebruik van een sterk verknoopt polyethyleen. Verknoopt polyethyleen wordt gecreëerd door de polyethyleenimplantaten uit te stralen en opnieuw te verwarmen, waardoor de kunststof zijn moleculaire structuur kan versterken door middel van een verknopingsproces. Er is aangetoond dat vernet polyethyleen lagere slijtsnelheden heeft dan conventioneel polyethyleen.
Keramische implantaten zijn ook onderzocht in een poging om een langer durende implantaat te vinden. Keramiek is een zeer hard materiaal en harde materialen slijten niet zo snel als zachtere metalen en plastic. Het probleem met oudere keramische implantaten is dat ze scheuren ontwikkelden die ertoe konden leiden dat het implantaat plotseling kapot ging. Nieuwer keramiek heeft veel minder problemen met falen laten zien, hoewel er ook minder onderzoek is naar de langetermijnresultaten van keramische implantaten, met name de nieuwere keramische materialen.

Het beste nu

Het huidige denken bij de meeste orthopedisch chirurgen is dat een cross-linked polyethyleen socket, gecombineerd met een keramische of metalen femurkop, het beste track record heeft. Er zijn ook enkele goede gegevens om het gebruik van implantaten met zowel een keramische dijbeenkop als een keramische aansluiting te ondersteunen, maar er is niet zoveel klinische follow-up op lange termijn voor deze implantaten.
Het verschil tussen het gebruik van een keramische en een metalen dijbeenkop met een verknoopt polyethyleen-insert is niet significant gebleken. Er zijn enkele redenen waarom chirurgen keramische femurkoppen kunnen selecteren, vooral bij jongere patiënten, maar de realiteit is dat er tot nu toe niet veel verschil is aangetoond..

Wanneer Nieuwer niet beter is

Het is altijd verleidelijk, zowel voor patiënten als voor chirurgen, om aangetrokken te worden tot het nieuwste implantaat op de markt. Vaak worden deze implantaten door orthopedische productiebedrijven gepromoot als zijnde beter en mogelijk langer houdbaar dan implantaten die momenteel beschikbaar zijn.
Begin jaren 2000 kwam een van de grootste fabrikanten van orthopedische implantaten, genaamd DePuy Orthopaedics, een divisie van Johnson & Johnson, op de markt met een metaal-op-metaal heupprothese-implantaat dat specifiek was ontworpen voor stabiliteit en levensduur. Deze implantaten werden aangeprezen om het uitdagende probleem van heupprothesen bij jongere, meer actieve personen op te lossen. Uiteindelijk werden deze implantaten teruggeroepen en van de markt gehaald, en veel van deze patiënten hadden uiteindelijk extra operaties nodig om dit implantaat te verwijderen en te vervangen.
Een van de grootste problemen bij implantaten met gewrichtsvervanging is dat ze vaak met weinig of geen klinisch onderzoek op de markt komen. Hoewel patiënten kunnen geloven dat een nieuw implantaat uitgebreide klinische tests heeft ondergaan, is de realiteit dat de meeste implantaatfabrikanten een mechanisme gebruiken dat de 501 (K) -route wordt genoemd, om het goedkeuringsproces van de FDA te omzeilen. Zolang de fabrikant kan verklaren dat het nieuwe apparaat "in wezen gelijkwaardig" is aan de huidige apparaten op de markt, hoeven zij geen klinische gegevens te presenteren om het nieuwe implantaat te kunnen verkopen..
Innovatie en ontwikkeling van betere implantaten voor heupvervanging is een continu proces, maar helaas blijkt niet elke stap van innovatie voordelig voor patiënten. In de meeste situaties moeten mensen niet op zoek zijn naar de nieuwste beschikbare behandeling op de markt. Het hebben van een uitstekende staat van dienst kan betekenen dat u niet het nieuwste type implantaat krijgt, maar het kan nog steeds betekenen dat u het beste implantaat krijgt dat beschikbaar is.

Een woord van heel goed

Niet elke patiënt wil weten welke materialen voor heupprothese tijdens de operatie worden geïmplanteerd, maar sommige zijn zeer geïnteresseerd. Bovendien kan ik u verzekeren dat uw joint replacement-chirurg geïnteresseerd is in de materialen die worden gebruikt tijdens uw chirurgische ingreep, dus aarzel niet om het gesprek te starten en op de hoogte te worden gebracht.
De beste gegevens die beschikbaar zijn op dit moment vinden dat heupprotheses het langst duren als de dijbeenkop is gemaakt van keramiek of metaal en de heupkom is gemaakt van hetzij verknoopt polyethyleen of keramiek. De implantaten met het langste beschikbare track record zijn die gemaakt met metalen femurkoppen en gecrosslinkte polyethyleen acetabulaire sockets.
Het lijdt geen twijfel dat de komende jaren en decennia heupvervangende materialen zullen blijven evolueren. Er moet echter grote voorzichtigheid worden betracht wanneer een nieuw implantaat op de markt wordt geïntroduceerd.