De OATS-procedure
Een mosaicplasty gebruikt kraakbeen uit onbeschadigde delen van het gewricht en verplaatst dit kraakbeen naar een beschadigd gebied. Dit type procedure is alleen nuttig voor de behandeling van focale kraakbeenschade. Dit betekent dat de wijdverspreide schade aan kraakbeen die wordt gezien bij aandoeningen zoals artrose niet kan worden behandeld met mosaicplasty. Deze behandeling wordt alleen gebruikt voor geïsoleerde delen van kraakbeenschade, meestal beperkt tot 10 - 20 mm. Dit soort schade wordt meestal gezien bij jongere patiënten (jonger dan 50 jaar oud) die een trauma aan hun gewricht ervaren.
Wanneer is de OATS-procedure voltooid??
Vaak zal de chirurg dit type procedure overwegen, maar als röntgenfoto's of arthroscopisch onderzoek bewijs tonen van meer wijdverspreide kraakbeenschade, zal de OATS-procedure niet worden uitgevoerd. De reden is dat de OATS-procedure deze patiënten niet ten goede komt.De OATS-procedure, ontwikkeld door het bedrijf Arthrex, is een type mosaicplasty. Kleine "pluggen" van kraakbeen en verwijderd uit gebieden van het gewricht waar het lichaam kan doen zonder het kraakbeen, en deze worden verplaatst naar het beschadigde deel van het gewricht. De Arthrex-onderneming heeft een geregistreerd handelsmerk voor het OATS Osteochondral Autograft Transfer System.
Hoe succesvol is de OATS-procedure?
Een studie van 96 patiënten vergeleek de OATS-procedure met de behandeling van microfractuur voor geïsoleerde gewrichtskraakbeendefecten van de knie. De patiënten waren gemiddeld 30-32 jaar oud en werden vijf jaar na de operatie jaarlijks gevolgd. Ze vonden vergelijkbare resultaten voor de algemene gezondheid en de kniefunctie voor beide procedures. Maar er was een verschil in het kunnen handhaven van een superieur niveau van atletische activiteit, waarbij OAT mosaicplasty beter was dan microfractuur.Hoe is de OATS-procedure voltooid??
De Single Use OATS (Osteochondral Autograft Transfer System) ontwikkeld door Arthrex wordt gebruikt in deze chirurgische procedure. De chirurgische kit omvat een ontvangende oogstmachine, donoroogstmachine, uitlijnstaaf, aanstamper, transplantaatafgiftebuis en kernextruder.De patiënt is zowel de donor als de ontvanger, met gezond kraakbeen en zijn onderliggende bot geoogst van een nabijgelegen gebied van het gewricht dat moet worden getransplanteerd in het gebied dat een kraakbeendefect heeft. De OATS-donoroogstmachine wordt op het donoroppervlak geplaatst en met een hamer geslagen totdat deze 15 millimeter in het donoroppervlak is gestoken. Het handvat wordt vervolgens geroteerd om de kern te oogsten en terug te trekken.
Er is nu een socket gemaakt op het oppervlak met het focale kraakbeendefect dat de juiste maat heeft om de plug te ontvangen. Een ontvangende oogstmachine wordt ingetrapt en gedraaid om een plug te verwijderen om de juiste maat en diepte van het gat te maken. Een uitlijnstaaf wordt gebruikt om de diepte te meten en eventuele noodzakelijke aanpassingen worden gedaan om het voor te bereiden op het transplantaattransplantaat.
Zodra het klaar is, wordt de transplantaatafgiftebuis geplaatst bij de lip van de ontvangende mof en daarin geëxtrudeerd. Vervolgens wordt er een tamp gebruikt om het transplantaat in de socket te plaatsen. De chirurg kan de donorplaatsen vullen met hydroxyapatietstaven en kan biologische lijmen gebruiken om de houder van de ontvanger af te dichten.
