Cleithrophobia De angst om in de val te lopen
Cleithrophobia, de angst om in de val te lopen, wordt vaak verward met claustrofobie, de angst voor besloten ruimtes. Cleithrophobia vormt de kern van veel wintergerelateerde angsten vanwege het potentiële risico om vast te zitten onder een sneeuwstorm of dun ijs. Veel andere gebeurtenissen kunnen cleithofobie veroorzaken, waaronder het per ongeluk opsluiten in een badkamer of andere kleine kamer. Het stamwoord voor deze fobie is van het Grieks cleithro, wat betekent sluiten of sluiten.
Cleithofobie versus claustrofobie
Claustrofobie kan op elk moment optreden. Als je claustrofobie hebt, zou je volledig van plan kunnen zijn om een kleine ruimte binnen te gaan, zoals een MRI-kamer (Magnetic Resonance Imaging) of een bewegingssimulator, maar een paniekaanval vóór of tijdens de ervaring. De specifieke focus van de fobie zelf is de kleine ruimte.
Cleithrophobia wordt echter veroorzaakt door daadwerkelijke opsluiting in een kleine ruimte. Als je cleithofobie hebt, ben je vaak volledig op je gemak bij het betreden van kleine gebieden waar je vrij bent om naar believen te vertrekken. De specifieke focus van deze fobie is gevangen, opgesloten of anderszins niet in staat om te vertrekken. Traumatische gebeurtenissen die tot deze fobie leiden, omvatten dingen zoals vast komen te zitten in een kleine tunnel of diep gat, of opgesloten te zijn in een kleine ruimte zoals een kast, verlaten koelkast of de kofferbak van een auto.
Het verschil tussen de twee fobieën is subtiel maar belangrijk. Het kan echter bijna onmogelijk zijn om onderscheid te maken tussen hen. Beide fobieën veroorzaken vaak anticiperende angsten, waarbij je begint te panikeren lang voordat de feitelijke gebeurtenis plaatsvindt. Cleithrophobia kan claustrofobie weerspiegelen als je zelfs maar een klein risico ziet om in de ruimte vast te raken. Evenzo weerspiegelt claustrofobie vaak cleithofobie omdat veel mensen met claustrofobie zich gevangen of opgesloten voelen, zelfs als ze daadwerkelijk vrij zijn om te vertrekken. De twee fobieën kunnen zelfs gelijktijdig bestaan. Om deze redenen is een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg nodig om de exacte diagnose te stellen. De behandeling van de twee aandoeningen is vergelijkbaar.
Gemeenschappelijke triggers voor Cleithrophobia
In het algemeen wordt cleithofobie veroorzaakt door een gebrek aan ontsnapping. Voorbeelden van veel voorkomende triggers zijn onder meer pretparkritten waarbij schoudertuigen of andere nauwsluitende beperkingen, gesloten kamers en MRI-kamers worden gebruikt.
symptomen
De symptomen van cleithrophobia zijn vergelijkbaar met die van andere specifieke fobieën. Als je deze angst hebt, kun je een paniekaanval krijgen als je in de val zit. Huilen, schreeuwen, fysiek uithalen, bevriezen en proberen weg te rennen zijn heel gewoon. Als u niet in staat bent om de situatie te verlaten, kunt u beginnen zweten overvloedig, voelen uw hartslag beginnen te stijgen en symptomen van lichamelijke ziekte te ontwikkelen. Je zult waarschijnlijk niet kunnen denken aan iets anders dan de behoefte om te ontsnappen.
Coping en behandeling
Als uw symptomen ernstig of levensbedreigend zijn, is het altijd het beste advies in te winnen bij een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg. Systematische desensitisatie en andere cognitieve gedragstherapeutische technieken werken heel goed met fobieën, maar mogen niet worden uitgeprobeerd zonder de hulp van een professional. Degenen met mildere symptomen vinden echter soms verlichting bij een verscheidenheid aan zelfhulptechnieken. Het verlaten van een vluchtroute, zoals het kraken van de deur van de badkamer of het verwijderen van de sloten uit uw slaapkamer, kan u helpen om u in veel situaties rustiger te voelen, maar dit is niet altijd mogelijk of praktisch. Hoewel uw familie dit misschien begrijpt, kunt u vergrendelde deuren in openbare accommodaties mogelijk niet vermijden.
Als je in paniek raakt, probeer dan doelgerichte ademhaling of geleide visualisatie te gebruiken om je angstgevoelens te verminderen. Als je een ondersteunende vriend of familielid in de buurt hebt, vraag die persoon dan om rustig met je te praten over lichte onderwerpen. Sommige mensen vinden dat de Stop! Techniek helpt angst te beteugelen, terwijl anderen merken dat het niet werkt in het midden van een paniekaanval. Deze techniek is een vorm van cognitieve gedragstherapie gericht op het stoppen van racistische gedachten of obsessieve zorgen. Wanneer gedachten van de angst opkomen, schreeuw je Hou op. In eerste instantie mag je dit hardop doen, maar uiteindelijk doe je dat stil.
Een woord van heel goed
Je moet hulp zoeken als deze fobie een impact heeft op de werkgelegenheid, relaties of het vermogen om een verscheidenheid aan sociale activiteiten te genieten. Hoewel cleithofobie onaangenaam is, reageert het meestal goed op verschillende behandelingsmethoden. Met hard werken kun je verlichting krijgen van deze angst en zonder beperkingen van meer activiteiten in je leven kunnen genieten.
