Pediophobia of de angst voor poppen

Pediophobia, of de angst voor poppen, is relatief gebruikelijk. Het wordt verondersteld een soort van automatonofobie of angst voor humanoïde figuren te zijn. Sommige mensen zijn bang voor alle poppen en knuffels, terwijl anderen alleen voor een bepaald type vrezen. Poppen die praten of bewegen en ouderwetse porseleinen poppen zijn vooral veelvoorkomende doelen van angst.

Pediophobia en kinderen

Veel ouders willen dat hun kinderen, vooral kleine meisjes, dol zijn op poppen. Ze kunnen bedroefd worden als hun kind schreeuwt of huilt wanneer een pop wordt gepresenteerd. Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat kleine kinderen alleen maar leren om fantasie van realiteit te scheiden. Een pop, die menselijk lijkt, maar dat niet is, kan beangstigend zijn voor een kind dat het concept nog niet begrijpt.

Daarom, zoals bij de meeste fobieën, wordt pediophobia bij kinderen niet gediagnosticeerd, tenzij het langer dan zes maanden aanhoudt. Natuurlijk, als de angst van uw kind ernstig of ontroostbaar is, is het belangrijk om het advies van de arts van het kind te vragen.

Pediophobia in Pop Culture

De angst voor poppen is zwaar misbruikt in de popcultuur, variërend van films tot Halloween-evenementen. In de meeste van deze voorvallen is het uitgangspunt dat een schijnbaar onschuldige pop een bewust wezen is geworden dat op vernietiging is gericht. Of dit nu gebeurt via magische spreuken of willekeurige toeval, het nettoresultaat is hetzelfde: het speelgoed van een kind is dodelijk geworden.

Deze films onttrekken een oerangst die mogelijk een van de wortels van pediophobia is; de angst voor de stille moordenaar. In een wereld vol bedreigingen, variërend van bioterrorisme tot bedorven spinazie, is het gebruikelijk dat we ons zorgen maken dat iets dat we niet als gevaarlijk kunnen herkennen, kan leiden tot onze vernietiging. Dit is een van de fundamentele angsten die aanwezig zijn in Fobieën uit de doemdag en worden uitgebuit in Hollywood-films, zoals Zonder waarschuwing.

Diagnose

Omdat pediophobia kan worden gekoppeld aan een reeks andere angsten, is het belangrijk dat alleen een getrainde professionele poging een diagnose te stellen. Je therapeut zal directe vragen stellen die zijn ontworpen om je te helpen duidelijk te maken waar je bang voor bent. U kunt zich echter wel voorbereiden op uw bezoek door een lijst met uw specifieke triggers te maken. Ben je bang voor alle poppen of alleen bepaalde soorten? Ben je altijd al bang geweest of kun je vaststellen wanneer de angst begon? Heb je andere angsten die al dan niet gerelateerd zijn? Het verzamelen van zoveel mogelijk informatie als je kunt voor je bezoek, helpt je therapeut om een ​​juiste diagnose te stellen.

Behandeling

Pediophobia is gemakkelijk te behandelen. Afhankelijk van de exacte aard van je angst, kan een reeks gesprekstherapie-stijlen geschikt zijn. Cognitief gedrag is het meest voorkomend voor mensen met een specifieke fobie, omdat het zowel tijdsgebonden als effectief is. Het is echter niet de enige keuze.

Een ander type therapie dat mogelijk van pas kan komen, is belichtingstherapie omdat het je helpt te wennen aan de aanwezigheid van poppen door ze herhaaldelijk bloot te stellen, wat kan helpen om je angst helemaal te verminderen of weg te nemen..