Bijdragen van Karen Horney tot psychologie

Karen Horney (uitspreken hor-neye) was een neo-freudiaanse psycholoog bekend om haar theorie van neurotische behoeften, haar onderzoek naar vrouwelijke psychologie, en haar kritiek op Freud's nadruk op het concept van penisnijd. Daarnaast leverde ze belangrijke bijdragen aan de gebieden van zelfpsychologie en haar nadruk op de rol die zelfanalyse en zelfhulp spelen in de geestelijke gezondheid.

Het leven zelf blijft nog steeds een zeer effectieve therapeut. -Karen Horney

Meest bekend vanwege

• Vrouwelijke psychologie
• Theorie van neurotische behoeften
• Neo-Freudiaanse psychologie

Korte tijdlijn van Karen Horney's Life

• 16 september 1885 - Geboren in Duitsland.
• 1906 - Ingevoerd in medische school.
• 1909 - Getrouwde rechtenstudent Oscar Horney.
• 1911 - Horney's moeder stierf.
• 1926 - Horney verliet haar man en verhuisde naar de Verenigde Staten.
• 1942 - Gepubliceerd Self-Analyse
• 4 december 1952 - Gestorven

Vroege leven

Karen Horney behandelde vroeg in het leven depressie. Ze beschreef haar vader als een strenge discipliner en stond heel dicht bij haar oudere broer, Berndt. Toen hij afstand nam van haar, werd Horney depressief, een probleem waarmee ze zich het hele leven zou bezighouden.

Horney wijdde zich aan school, in de overtuiging dat: "Als ik niet mooi kon zijn, besloot ik dat ik slim zou zijn."

Ze begon in 1906 aan de medische school en trouwde in 1909 met een rechtenstudent met de naam Oskar Horney. De dood van haar moeder en toen de broer in 1911 en 1923 waren buitengewoon moeilijk voor Horney. In 1926 verliet Horney haar man en verhuisde in 1930 naar de Verenigde Staten met haar drie dochters, Brigitte, Marianne en Renate. Het was hier dat ze bevriend raakte met andere prominente intellectuelen en haar theorieën over psychologie ontwikkelde.

Horney's carrière, theorieën en kritiek van Freud

Karen Horney ontwikkelde een theorie van neurose die nog steeds prominent aanwezig is. In tegenstelling tot vorige theoretici zag Horney deze neurosen als een soort coping-mechanisme dat een groot deel van het normale leven vormt. Ze identificeerde tien neuroses, waaronder de behoefte aan macht, de behoefte aan genegenheid, de behoefte aan sociaal prestige en de behoefte aan onafhankelijkheid.

Ze definieerde neurose als de "psychische stoornis veroorzaakt door angsten en afweer tegen deze angsten, en door pogingen om compromisoplossingen te vinden voor tegenstrijdige tendensen." Ze geloofde ook dat het voor het begrijpen van deze neurosen essentieel was om te kijken naar de cultuur waarin een persoon leefde. Waar Freud had gesuggereerd dat veel neurosen een biologische basis hadden, geloofde Horney dat culturele attitudes een rol speelden bij het bepalen van deze neurotische gevoelens.

Terwijl Horney veel van de theorie van Sigmund Freud volgde, was ze het niet eens met zijn opvattingen over de vrouwelijke psychologie. Ze verwierp zijn concept van penis jaloezie, verklaren dat het zowel onnauwkeurig als vernederend is voor vrouwen. Horney stelde in plaats daarvan het concept voor baarmoeder afgunst waarin mannen gevoelens van minderwaardigheid ervaren omdat ze geen kinderen kunnen baren.

"Is de enorme kracht van mensen niet de impuls om creatief werk te doen op elk gebied juist vanwege hun gevoel om een ​​relatief kleine rol te spelen in de creatie van levende wezens, wat hen constant aanzet tot een overcompensatie in prestaties?" Stelde Horney voor.

De belangrijkste bijdragen van Karen Horney aan de psychologie

Karen Horney heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het humanisme, de zelfpsychologie, de psychoanalyse en de vrouwelijke psychologie. Haar weerlegging van Freuds theorieën over vrouwen genereerde meer belangstelling voor de psychologie van vrouwen.

Horney geloofde ook dat mensen in staat waren om op te treden als hun eigen therapeuten, met de nadruk op de persoonlijke rol die elk persoon heeft in zijn eigen mentale gezondheid en het aanmoedigen van zelfanalyse en zelfhulp.

Horney was een psycholoog in een tijd dat vrouwenbijdragen vaak over het hoofd werden gezien en genegeerd. Ondanks de vele obstakels waarmee zij als vrouw in een door mannen gedomineerd veld werd geconfronteerd, werd zij een vooraanstaand denker die een belangrijke bijdrage leverde aan ons begrip van de menselijke psychologie.

Geselecteerde werken

• Horney, K. (1967). Vrouwelijke psychologie, New York: W. W. Norton.
• Horney, K. (1942). Self-Analyse, New York: Norton.
• Horney, K. (1942). Het verzamelde werk van Karen Horney (deel II). New York: W.W. Norton Company.

biografieën

• Hitchcock, S. T. (2004) Karen Horney: Pioneer of Feminine Psychology, Chelsea House Publishers.
• Quinn, S. (1987). Een geest van haar eigen: het leven van Karen Horney, New York: Summit Books.
• Rubins, J.L. (1978). Karen Horney: Zachte rebel van psychoanalyse, New York: The Dial Press.

Verder lezen

• Kelman, H. (1972). Kracht: de culturele benadering van Karen Horney, SPSA, 20: 71-82.
• Paris, B. (1994). Karen Horney: zoektocht van een psychoanalyticus naar zelfbegrip., New Haven, CT: Yale Univ. druk op.
• Sayers, J. (1991). Moeders van de psychoanalyse. Helene Detsch, Karen Horney, Anna Freud, Melanie Klein, New York / Londen: W.W. Norton en Co.