Elizabeth Loftus Biography
"Ooggetuigen die hun vinger wijzen naar onschuldige beklaagden zijn geen leugenaars, want zij geloven oprecht in de waarheid van hun getuigenis ... Dat is het angstaanjagende deel - de echt gruwelijke gedachte dat wat we denken te weten, wat we met heel ons hart geloven, niet is noodzakelijkerwijs de waarheid. "- Elizabeth Loftus, Psychologie vandaag, 1996
Meest bekend vanwege
Elizabeth Loftus is een hedendaagse psycholoog die wordt geprezen om haar onderzoek in het geheugen. Ze is het best bekend voor deze gebieden:
- Onderzoek naar menselijk geheugen
- Ooggetuige geheugen
- Verkeerde informatie effect
- Verklaringen voor vergeten
Vroege leven
Elizabeth Loftus werd geboren op 16 oktober 1944 in Los Angeles, Californië, aan de ouders Sidney en Rebecca Fishman. Toen Elizabeth 14 jaar oud was, stierf haar moeder tijdens een ongeluk met een verdrinkingsdood.
Ze studeerde in 1966 af aan de University of California, Los Angeles, met een bachelor in wiskunde en psychologie. Ze ging naar de graduate school aan de Stanford University en verdiende haar MA in 1967 en haar Ph.D. in 1970, zowel in de wiskundige psychologie.
Carrière
Het werk van Loftus heeft haar een blijk van bijval, kritisch onderzoek en zelfs woede gemaakt. Door haar geheugenstudies heeft ze onthuld dat niet alleen het geheugen van de mens vaak verrassend onbetrouwbaar is, het is ook vatbaar voor fouten en vatbaar voor suggestie.
Loftus is niet alleen auteur van talloze boeken en artikelen, ze is ook verschenen op verschillende tv-programma's, waaronder 60 minuten en Oprah. Ze heeft getuigd bij vele processen, waaronder die van de beschuldigde kindermoordenaar George Franklin en seriemoordenaar Ted Bundy.
Persoonlijke ervaring met geheugen
Loftus heeft veel ervaring met de kwetsbaarheid en feilbaarheid van het menselijk geheugen. Tijdens een familiebijeenkomst voor haar 44e verjaardag vertelde de oom van Loftus haar dat zij degene was geweest die het lichaam van haar moeder in het zwembad had laten drijven na een ongeluk met een verdrinkingsdood. Voordien had ze zich heel weinig van het incident herinnerd, maar na de opmerking van haar oom begonnen de details plotseling terug te komen.
Een paar dagen later ontdekte ze dat haar oom zich vergist had en dat het eigenlijk haar tante was die haar moeder ontdekte na de verdrinking. Alles wat nodig was om valse herinneringen op te roepen, was een eenvoudige opmerking van een familielid, die illustreert hoe gemakkelijk het menselijk geheugen door suggestie kan worden beïnvloed.
Prijzen en erkenning
Elizabeth Loftus heeft verschillende onderscheidingen en erkenning gekregen voor haar werk, waaronder:
1995 - Distinguished Contribution Award van de American Academy of Forensic Psychology
2003 - APA Distinguished Scientific Award voor toepassingen van psychologie
2003 - Gekozen tot de Amerikaanse Academie van Kunsten en Wetenschappen
2005 - Grawemeyer-prijs in de psychologie
2005 - Verkozen tot de Royal Society in Edinburgh
2005 - Lauds and Laurels Faculty Achievement Award, University of California, Irvine
2009 - Distinguished Contributions to Psychology and Law Award van de American Psychology-Law Society
2010 - Warren-medaille van de Society of Experimental Psychologists
2010 - Scientific Freedom and Responsibility Award van de American Association for the Advancement of Science
2012 - William T. Rossiter Award van de Forensic Mental Health Association of California
2013 - Gouden medailleprijs voor levensprestatie in de psychologie van de American Psychological Foundation
Bijdragen aan psychologie
Het onderzoek van Loftus heeft de maakbaarheid van het geheugen aangetoond en haar werk heeft een bijzondere invloed gehad op het gebruik van het menselijk geheugen in een criminele getuigenis en andere forensische settings. Een studie gepubliceerd in de Herziening van de algemene psychologie gerangschikt de top 100 van meest vooraanstaande psychologen van de 20e eeuw en Loftus werd vermeld op nummer 58, waardoor ze de top-gerangschikte vrouw op de lijst.
Geselecteerde publicaties
Elizabeth Loftus heeft veel artikelen en boeken gepubliceerd, waaronder:
Loftus, E.F. (1975). Toonaangevende vragen en het ooggetuigenverslag. Cognitieve psychologie, 7, 560-572.
Loftus, G.R. & Loftus, E.F. (1976). Human Memory: de verwerking van informatie. Hillsdale, NJ: Erlbaum Associates.
Loftus, E.F. & Doyle, J. (1987). Ooggetuigenis Getuigenis: burgerlijk en strafrechtelijk. NY: Kluwer.
Loftus, E.F .; Hoffman, H.G. (1989). Verkeerde informatie en herinnering: het creëren van geheugen. Journal of Experimental Psychology: General, 118, 100-104.
Loftus, E.F. & Ketcham, K. (1994). De mythe van het onderdrukte geheugen. NY: St. Martin's Press.
Loftus, E.F., Doyle, J.M. & Dysert, J. (2008). Ooggetuigenverslagen: Civil & Criminal, 4e editie. Charlottesville, Va: Lexis Law Publishing.
