Hoe Bottom-Up Processing werkt

Bottom-up processing is een verklaring voor perceptie die inhoudt dat je begint met een inkomende stimulus en naar boven werkt totdat een representatie van het object in onze geest wordt gevormd. Dit proces suggereert dat onze perceptuele ervaring volledig gebaseerd is op de sensorische stimuli die we samenvoegen met alleen gegevens die beschikbaar zijn vanuit onze zintuigen.

Om de wereld te begrijpen, moeten we energie opnemen uit de omgeving en deze omzetten in neurale signalen, een proces dat we sensatie noemen. Het is in de volgende stap van het proces, bekend als perceptie, dat onze hersenen deze sensorische signalen interpreteren.

Illustratie door Emily Roberts, Verywell

Definitie

Hoe verwerken mensen perceptuele informatie precies van de wereld om hen heen? Er zijn twee basisbenaderingen om te begrijpen hoe deze sensatie en perceptie plaatsvinden. Een daarvan staat bekend als bottom-up-verwerking en de andere staat bekend als top-down-verwerking.

Onderkant boven

• Richt zich op inkomende sensorische gegevens

• Vindt plaats in real time

• Meer gegevensgestuurd

Ondersteboven

• Gebruikt eerdere ervaringen en verwachtingen

• Info wordt geïnterpreteerd met behulp van contextuele aanwijzingen

Bottom-up processing kan worden gedefinieerd als sensorische analyse die begint op instapniveau, met wat onze zintuigen kunnen detecteren. Deze vorm van verwerking begint met sensorische gegevens en gaat over in de integratie van deze sensorische informatie door de hersenen. Informatie wordt in één richting uitgevoerd, te beginnen met het netvlies en door te gaan naar de visuele cortex. Dit proces suggereert dat de verwerking begint met de perceptie van de stimuli en wordt gevoed door basismechanismen die door evolutie zijn ontwikkeld.

In tegenstelling tot de top-down-verwerking is bottom-up-verwerking puur data-gestuurd en vereist geen voorkennis of leren. Bottom-up-verwerking vindt plaats zoals het gebeurt.

Als u bijvoorbeeld een afbeelding van een afzonderlijke letter op uw scherm ziet, verzenden uw ogen de informatie naar uw hersenen, en uw brein plaatst al deze informatie bij elkaar.

Hoe het werkt

De theorie van bottom-up-verwerking werd geïntroduceerd door psycholoog E. J. Gibson, die een directe benadering van het begrip van perceptie nam. In plaats van afhankelijk te zijn van leren en context, voelde Gibson dat perceptie een "wat je ziet is wat je krijgt" proces is. Hij voerde aan dat sensatie en waarneming hetzelfde zijn.

Omdat de theorie van Gibson suggereert dat verwerking alleen begrepen kan worden in termen van omgevingsstimuli, wordt dit de ecologische theorie van perceptie genoemd.

De bottom-upverwerking werkt als volgt:

1. We ervaren sensorische informatie over de wereld om ons heen, zoals lichtniveaus uit onze omgeving.
2. Deze signalen worden naar het netvlies gebracht. Transductie transformeert deze signalen naar elektrische impulsen die vervolgens kunnen worden overgedragen.
3. Elektrische impulsen reizen langs visuele paden naar de hersenen, waar ze de visuele cortex binnentreden en worden verwerkt om onze visuele ervaring te vormen.

Deze benadering van inzicht in perceptie is een voorbeeld van reductionisme. In plaats van meer holistisch te kijken naar waarneming, inclusief hoe sensorische informatie, visuele processen en verwachtingen bijdragen aan hoe we de wereld zien, breekt het proces van onder naar boven het proces naar de meest elementaire elementen.

Hoe werkt reductionisme in de psychologie?

Bottom-Up vs. Top-Down-verwerking

U kunt vergelijken hoe de verwerking van onderaf werkt naar hoe de verwerking van bovenaf werkt door voorbeelden te bekijken van hoe elk proces werkt.

Stel je voor dat je een ietwat obscure vorm ziet. Als je de vorm alleen hebt gezien, met behulp van bottom-up-verwerking, zou je het meteen als hoofdletter B kunnen waarnemen.

Als iemand nu die afbeelding naast andere contextaanwijzingen zou plaatsen, zoals naast de nummers 12 en 14, zou je ze kunnen zien als het getal 13 in plaats van als hoofdletter B. In dit geval gebruik je top-down-verwerking om interpreteer de visuele informatie in het licht van de omringende visuele aanwijzingen.

Visuele illusies

Hoewel de twee processen vaak worden gepresenteerd als concurrerende theorieën, spelen beide een belangrijke rol bij de waarneming. De ervaring van visuele illusies kan bijvoorbeeld illustreren hoe bottom-up- en top-downprocessen van invloed zijn op hoe we de wereld ervaren.

Je hebt waarschijnlijk een aantal visuele illusies gezien waarbij willekeurige inktvlekken aanvankelijk alleen op dubbelzinnige vormen lijken, maar na een moment als een gezicht beginnen te lijken. Als we alleen bottom-up-verwerking zouden gebruiken, zouden deze inktvlekken er net zo uitzien als willekeurige vormen op papier. Omdat onze hersenen echter een aanleg hebben om gezichten waar te nemen en vanwege processen van bovenaf, zullen we waarschijnlijk een menselijk gezicht beginnen te zien in deze dubbelzinnige vormen.

Hersenstoornissen en schade

Prosopagnosia, ook bekend als gezichtblindheid, is een neurologische aandoening waarbij mensen geen bekende gezichten kunnen herkennen, inclusief hun eigen gezichten. Terwijl andere aspecten van visuele verwerking en cognitief functioneren onaangetast blijven, ervaren mensen functionele sensaties maar onvolledige waarnemingen. Patiënten kunnen bekende gezichten waarnemen, maar niet herkennen.

In dit geval blijft bottom-up-verwerking functioneel, maar een gebrek aan top-down-verwerking maakt dat ze niet in staat zijn om te relateren wat ze zien voor opgeslagen kennis. Dit toont aan hoe belangrijk beide processen zijn in het vormgeven van onze perceptuele ervaringen.

Een woord van heel goed

Bottom-up-verwerking kan zeer nuttig zijn voor het begrijpen van bepaalde elementen van hoe perceptie optreedt. Uit onderzoek is echter ook gebleken dat andere factoren, zoals verwachting en motivatie (elementen van de verwerking van bovenaf) van invloed kunnen zijn op hoe we dingen om ons heen waarnemen.

Top-down-verwerking: hoe deze de perceptie beïnvloedt