De ziekte van Morgellons begrijpen
Nog geen 200 jaar geleden, vóór de komst van modern medisch onderzoek en op wetenschappelijk bewijs gebaseerde praktijken, geloofden artsen dat 4 humeuren - gele gal, zwarte gal, slijm en bloed - de balans van de gezondheid troffen. Zonder twijfel hebben we een lange weg afgelegd van deze vroege opvattingen over fysiologische homeostase; desondanks kunnen we nog veel meer te weten komen over de ziekte en het menselijk lichaam. In het licht van ons nog steeds beperkte begrip van de onuitsprekelijke complexiteit van gezondheid, moeten we voorzichtig zijn om af te zien van het volledig afwijzen van mogelijke pathologie, ongeacht hoe onwaarschijnlijk.
In de afgelopen jaren heeft een zeer kleine maar luidruchtige patiëntenpopulatie geklaagd over huidplagen door parasieten of levenloze materie samen met gerelateerde somatische klachten. Mensen met overtuigingen van een dergelijke besmetting melden slechte of niet-genezende huidzweren (huidlaesies); jeuk (pruritus) en sensaties van steken, bijten en insecten kruipen op of onder de huid (formatie). Deze mensen beweren ook dat draadachtige vezels worden uitgescheiden van deze huidlaesies.
Ondanks deze aandoening die geen vastgestelde diagnostische criteria en behandeling heeft, noch enige formele institutionele erkenning, onder leden van de lekenpopulatie, is deze dermopathie aangeduid als de ziekte van Morgellons. Veel dermatologen en psychiaters geloven echter dat Morgellons in feite waanstoornis parasitosis is, een psychiatrische ziekte. Meer in het bijzonder wijzen dergelijke deskundigen erop dat waanvoorstellingsparasitose een monosymptomatische psychose is en formulering een veel voorkomende klacht is bij mensen met een psychiatrische aandoening. Bovendien komen gevallen van de ziekte van Morgellons vaak samen voor bij stellen en andere familieleden die een gedeelde psychose suggereren.
Tot op heden hebben we geen cohortonderzoeken naar risicofactoren die bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte van Morgellons (een term die ik in dit artikel zal blijven gebruiken voor de consistentie). In plaats daarvan is veel van onze kennis gebaseerd op casusrapporten, casusreeksen, anekdotische rekeningen en een beperkt aantal retrospectieve analyses uitgevoerd door verzorgingsinstellingen, waaronder de Mayo Clinic en Kaiser Permanente. Ongetwijfeld, en zoals het geval is met veel andere ziekten, moet er meer onderzoek worden gedaan naar de ziekte van Morgellons.
Kenmerken van mensen met Morgellons
Typische kenmerken van mensen die klagen over de ziekte van Morgellons zijn de volgende:
- middelbare leeftijd
- symptomen die langer dan 3 jaar duren
- handicap veroorzaakt door deze aandoening
- co-morbide psychiatrische ziekte
- ongeoorloofd drugsgebruik
- doctor-hopping met de hoop een behandeling te vinden
- een vast geloof dat een ziekte medisch van aard is
Merk op dat maar weinig mensen met klachten over de ziekte van Morgellons in eerste instantie aanwezig zijn bij psychiaters en in plaats daarvan worden verwezen naar de psychiatrie nadat ze zijn gezien door een dermatoloog of een noodarts..
De ziekte van Morgellons kreeg in de vroege jaren meer aandacht bij gezondheidswerkers. Omdat de klachten over de ziekte van Morgellons korter werden nadat internetgebruik alomtegenwoordig was, hebben veel mensen het een ziekte genoemd die wordt verspreid via internet ... een ziekte die patiënten alleen toeschrijven na het lezen van andere persoonlijke accounts.
Een veel voorkomende klacht bij mensen met de ziekte van Morgellons is dat vezels kunnen worden getrokken uit huidletsels. In 2012 PLoS ONE artikel getiteld "Klinische, epidemiologische, histopathologische en moleculaire kenmerken van een onverklaarde dermopathie", onderzoekers van Kaiser Permanente onderzocht 115 mensen met klachten in overeenstemming met de ziekte van Morgellons en vonden dat op huidbiopsie, laesies geen parasieten of mycobacteriën bevatten. In plaats daarvan bestonden materialen die uit de huid werden verkregen meestal uit katoenachtig materiaal dat was gemengd met pus, en huidveranderingen werden hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt door ontgeuring (krassen) of arthropoden (insecten) beten. Deze bevindingen lijken te suggereren dat deze vezels uit kleding komen.
Laatste gedachten
Zonder twijfel lijden mensen die klagen over de ziekte van Morgellons. Meer in het bijzonder klagen de meeste mensen met deze aandoening over chronische vermoeidheid en een hele reeks comorbide aandoeningen, waaronder depressie en middelenmisbruik.
We weten nog steeds niet hoe we mensen met de ziekte van Morgellons moeten behandelen. Een zeer beperkte hoeveelheid onderzoek heeft aangetoond dat mensen met de ziekte van Morgellons baat kunnen hebben bij antipsychotica. Omdat veel mensen met de ziekte van Morgellons echter echt geloven dat de etiologie besmettelijk is, is het vaak moeilijk om deze patiënten te overtuigen dat psychiatrische behandeling een goed idee is. Sommige deskundigen zijn zover gegaan dat ze suggereren dat clinici patiënten met de ziekte van Morgellons in wezen misleiden tot het nemen van psychiatrische medicijnen onder auspiciën van therapeutisch voorrecht of een therapeutische uitzondering. Een betere oplossing bestaat waarschijnlijk uit psychiaters die met dermatologen werken als een therapeutisch team om begeleiding en behandeling te bieden.