Wat is reductionisme?

Reductionism is een theorie in psychologie die op het verminderen van complexe fenomenen in hun meest fundamentele delen wordt geconcentreerd. Het wordt vaak gecontrasteerd met holisme, dat gericht is op het kijken naar de dingen als geheel.

Het doel van reductionisme is om psychologische gebeurtenissen en processen te vereenvoudigen door naar de kleinste elementen te kijken, waardoor iets 'complexs' wordt gereduceerd tot het meest eenvoudige.

Deze twee benaderingen staan ​​vaak tegenover elkaar. Wanneer een reductionist zou voorstellen dat de beste manier om iets te begrijpen is om te kijken naar waaruit het bestaat, zou een holist beweren dat het somproduct meer is dan alleen de som van zijn delen.

Illustratie door Emily Roberts, Verywell

Onder de loep

Reductionisme is een benadering die wordt gebruikt in vele disciplines, waaronder psychologie, die is gecentreerd op de overtuiging dat we het best iets kunnen verklaren door het op te splitsen in zijn individuele delen.

Als je iets wilt begrijpen, zou de reductionistische benadering voorstellen om simpelweg een kijkje te nemen naar elk van de samenstellende delen. Als je een auto wilt begrijpen, bijvoorbeeld, kijk je naar elk deel van de motor, het lichaam en het interieur.

De grote vraag in de psychologie is niet of reductionisme wel of niet waarde heeft - het is in welke mate het nuttig kan zijn.

Het kan heel nuttig zijn bij sommige soorten onderzoek, maar in veel gevallen is de som veel meer dan alleen het totaal van de stukken. Het volledige item in kwestie heeft wat bekend staat als opkomende eigenschappen die gewoon niet aanwezig zijn in zijn kleinere stukjes.

In het voorbeeld van een auto kan het kijken naar elk onderdeel u veel vertellen over de werking van het voertuig, maar u zult geen andere details weten, zoals hoe comfortabel het interieur is, hoe soepel de rit is, of hoe goed de auto is. gas kilometers zijn totdat de stukken weer in het geheel worden samengevoegd.

Hoe het wordt gebruikt

Bij het proberen om menselijk gedrag te begrijpen, zouden wetenschappers die dit perspectief gebruiken zouden zeggen dat de beste manier om het te begrijpen zou zijn om te kijken naar de delen waaruit elk systeem van het menselijk brein en lichaam bestaat. Door te weten hoe elk onderdeel werkt, suggereren reductionisten dat we dan een goed begrip van het geheel kunnen vormen op basis van wat we weten over elk element dat bijdraagt ​​tot hoe de hele functie werkt..

Binnen de psychologie bestaan ​​er ook verschillende gebieden waarop reductionisme werkt.

Op het meest basale niveau kan reductionisme zich richten op de neuronen en neurologische processen die van invloed zijn op hoe mensen denken en handelen.

Een ander zeer basaal niveau van reductionisme zou het kijken naar DNA en genen zijn om te bepalen hoe menselijk gedrag wordt beïnvloed door genetica. Dit niveau van reductionisme kan ook gericht zijn op de verschillende delen van de hersenen en hoe elke structuur in de hersenen verschillende processen en gedrag beïnvloedt.

Een ander niveau van reductionisme zou zich richten op hoe gedrag kan worden teruggebracht tot stimulus-responscycli (dat wil zeggen behaviorisme).

De cognitieve benadering zou ook een ander aspect van reductionisme vertegenwoordigen, gericht op het begrijpen hoe mensen informatie verzamelen, opslaan, verwerken en gebruiken.

Hogere niveaus van de reductionistische benadering kunnen een bredere kijk geven op hoe specifieke dingen zoals sociale interacties en cultuur van invloed zijn op hoe mensen denken en handelen.

Zoals je in elk van deze voorbeelden kunt zien, houdt reductionisme in dat je psychologische onderwerpen neemt en deze opsplitst in een veel engere focus.

Voordelen

Dus waarom zouden onderzoekers kiezen voor een reductionistische benadering wanneer ze naar verschillende psychologische verschijnselen kijken? Hoewel dit proces vaak dingen oversimplificeert, zijn er redenen waarom reductionisme nuttig kan zijn.

Focus

Een van de belangrijkste voordelen van reductionisme is dat het onderzoekers in staat stelt om naar dingen te kijken die ongelooflijk gevarieerd en complex kunnen zijn, zoals de geest en het gedrag van de mens, en deze op te splitsen in kleinere delen die gemakkelijker te onderzoeken zijn. Hiermee kunnen onderzoekers zich concentreren op een specifiek probleem.

Onderzoekers zouden bijvoorbeeld de reductionismebenadering kunnen gebruiken bij het bestuderen van een psychiatrische aandoening zoals depressie. In plaats van te proberen rekening te houden met de vele verschillende krachten die kunnen bijdragen aan depressie, kan een reductionistisch perspectief suggereren dat depressie wordt veroorzaakt door biologische processen in het lichaam.

Maak het ingewikkelde minder intimiderend

Bij het naderen van een echt moeilijk probleem kan het al te gemakkelijk zijn om overweldigd te raken door alle vragen en informatie die beschikbaar zijn. Bij het bestuderen van psychologische problemen kunnen onderzoekers bijvoorbeeld moeite hebben om zelfs maar een basishypothese te vormen, tenzij ze een manier vinden om hun aandacht te richten op een heel klein aspect van een fenomeen.

Hoewel dit standpunt andere factoren die kunnen bijdragen, zoals genetica, sociale relaties en omgevingsvariabelen, verwaarloost, geeft dit de onderzoekers een meer beperkte focus van hun studies. Door reductionisme te gebruiken om te vereenvoudigen wat ze willen bestuderen, kunnen onderzoekers een component verkennen die veel diepgaander is.

nadelen

Hoewel reductionisme een aantal belangrijke voordelen heeft, heeft het ook een paar belangrijke nadelen die moeten worden opgemerkt.

Negeert alle factoren die bijdragen aan een probleem

Het duidelijke nadeel van reductionisme is dat het zo volledig gericht is op de kleinere elementen die bijdragen aan een fenomeen dat het geen rekening houdt met andere krachten die mogelijk ook een rol spelen.

In ons bovenstaande voorbeeld zouden onderzoekers die een biologische benadering volgen voor het verklaren van depressie hun onderzoeken kunnen richten op chemische reacties en evenwichtigheden in het lichaam die bijdragen aan symptomen van depressie. Hoewel dit soort onderzoek kan leiden tot belangrijke medische vooruitgang in de behandeling van depressie, worden andere variabelen zoals cognities, erfelijke invloeden, persoonlijke problemen, drugsmisbruik en andere variabelen uitgesloten.

Is geen account voor het geheel

Hoewel reductionisme ertoe kan leiden dat componenten van een fenomeen dieper worden onderzocht, mist het ook hoe deze variabelen op elkaar inwerken. Weinig dingen hebben slechts één simpele oorzaak. Reductionisme zou onderzoekers in staat stellen om elke component afzonderlijk te bekijken, maar het onderzoekt niet echt hoe elk van deze kleinere elementen samenwerkt.

Complexe systemen zijn dynamisch en veranderen voortdurend, en het is vaak door te kijken naar hoe de dingen als geheel samenwerken, zodat we een duidelijker beeld krijgen van hoe iets werkt.

Voorbeelden in de psychologie

Er zijn een aantal verschillende benaderingen van de psychologie die een weerspiegeling zijn van een reductionistische benadering van de wetenschap. Waaronder:

biopsychologie

De biologische benadering van de psychologie is erop gericht te begrijpen hoe de onderliggende biologische processen bijdragen aan het menselijk gedrag. Dit vertegenwoordigt een vorm van reductionisme omdat onderzoekers zich richten op een kleiner deel van de menselijke ervaring.

Bij het naderen van een psychische aandoening, bijvoorbeeld, zouden biopsychologen suggereren dat het probleem het resultaat is van een biologisch proces in de hersenen en het lichaam. Om de aandoening te behandelen, zouden ze medicijnen aanbevelen die het probleem op fysiologisch niveau behandelen.

Het veld van de biopsychologie begrijpen

Behaviorisme

De behavioristische benadering van de psychologie richt zich op de manier waarop interacties met de omgeving bijdragen tot leren en menselijk gedrag. In de strengste zin suggereert het behaviorisme dat aan alle menselijke gedragingen kan worden gedacht in termen van conditionering en versterking. Deze reductionistische benadering negeert andere factoren zoals cognities en biologie ten gunste van eenvoudigweg focussen op omgevingsinvloeden.

Een behaviorist zou kunnen kijken naar een psychologische toestand in termen van hoe huidig ​​gedrag is veroorzaakt door het leren in het verleden. Om de aandoening te behandelen, adviseert een behaviorist om technieken voor gedragsaanpassing te gebruiken om oude associaties te verzwakken en nieuwe te vormen.

Cognitieve psychologie

De cognitieve benadering richt zich op het bestuderen van hoe interne mentale processen zorgvuldig en objectief kunnen worden bestudeerd. Deze benadering is reductionistisch omdat deze alleen op cognities is gericht en andere factoren die kunnen bijdragen aan een gedrag verwaarloosd.

Een cognitief psycholoog kan een psychologische aandoening verklaren in termen van de onderliggende denkpatronen die bijdragen aan de gevoelens en het gedrag van de persoon. Ze zouden een behandeling kunnen aanbevelen die gericht is op het veranderen van de ongezonde cognities om ze te vervangen door meer positieve, realistische.

Hoe Cognitieve psychologie de wetenschap achter mentale processen uitlegt

Reductionisme versus Holisme

De reductionistische benadering van de wetenschap wordt vaak gecontrasteerd met de holistische benadering, die de dingen als geheel benadert in plaats van zich te concentreren op de afzonderlijke delen. De holistische benadering doet niet af aan het belang van elke afzonderlijke component, maar suggereert in plaats daarvan dat het begrijpen van het geheel vereist dat gekeken wordt naar hoe deze delen op verschillende niveaus werken en hoe ze op elkaar inwerken en elkaar beïnvloeden.

Er zijn veel gebieden van de psychologie die geneigd zijn om een ​​meer holistische benadering te volgen van de wetenschap van het menselijk denken en gedrag.

Sociale psychologie, humanistische psychologie en positieve psychologie zijn bijvoorbeeld meer gericht op het begrijpen van hoe mensen functioneren in plaats van alleen maar op een klein deel van de menselijke ervaring te kijken.

Een woord van heel goed

Critici van reductionisme suggereren vaak dat zijn aanpak complexe dingen te simplificeert, maar dit betekent niet dat de reductionistische benadering niet nuttig is. Menselijk gedrag is vaak zo gevarieerd en complex dat het breken van bepaalde dingen in kleinere delen onderzoekers een manier biedt om problemen op verschillende manieren te begrijpen.

Hoewel alleen leunen op reductionisme tot leemtes in kennis kan leiden, kan het gebruik van deze benadering om meer over sommige onderwerpen te leren behoorlijk nuttig en informatief zijn. Of een meer reductionistische of holistische benadering de meest gunstige manier is om over het probleem na te denken, hangt vaak af van het specifieke onderwerp en de specifieke situatie.

10 soorten psychologische theorieën