Waarom mensen met PTSS Emotioneel vermijden gebruiken om het hoofd te bieden
Posttraumatische stressstoornis (PTSS) en emotionele vermijding zijn nauw verwant. Veel mensen met PTSS proberen te ontsnappen aan hun emoties. Dit maakt deel uit van het vermijdingscluster van PTSS-symptomen.
Vermijden verwijst naar elke actie die is ontworpen om te voorkomen dat een onaangename emotie optreedt, zoals angst, verdriet of schaamte. Een persoon kan bijvoorbeeld proberen een emotie te vermijden door het gebruik van substanties of dissociatie.
Emotionele vermijding wordt vaak beschouwd als een ongezonde coping-strategie. Het kan op korte termijn effectief zijn en tijdelijk verlichting bieden. Op de lange termijn kunnen de emoties die mensen proberen te vermijden echter sterker worden.
Emotionele vermijding is een veel voorkomende ongezonde coping-strategie die wordt gebruikt door mensen met PTSS.
Vermijden Cluster Gedrag
Het vermijdingscluster van PTSS-symptomen omvat met name het proberen gedachten, gevoelens of gesprekken over de traumatische gebeurtenis te vermijden en plaatsen of mensen brengen de gebeurtenis in gedachten. Vermijden verwijst ook naar moeilijkheden om belangrijke delen van de traumatische gebeurtenis te onthouden en het gevoel te hebben dat het leven is verkort.
Bovendien kunnen mensen die vermijdingsverschijnselen ervaren, emotionele verdovende symptomen hebben, zoals zich ver van anderen voelen, hun interesse verliezen in activiteiten waar ze vroeger van genoten of moeite hadden met het ervaren van positieve gevoelens zoals geluk of liefde.
Het eerste symptoom omvat het vermijden van emotionele ervaring, wat gebruikelijk is bij mensen met PTSS.
Emotioneel vermijden bij PTSS
Onderzoek toont aan dat mensen met PTSS vaak proberen hun emoties te vermijden of "weg te duwen", zowel emoties over een traumatische ervaring als emoties in het algemeen. Uit onderzoek is gebleken dat mensen met PTSS mogelijk emoties uiten. Bovendien is gebleken dat het vermijden van emoties sommige PTSS-symptomen kan verergeren of zelfs kan bijdragen aan het ontwikkelen van PTSS-symptomen na een traumatische gebeurtenis.
Waarom emotioneel vermijden niet werkt
Het is belangrijk om te erkennen dat we emoties hebben met een reden. Onze emoties verschaffen ons informatie over onszelf en de dingen om ons heen. De emotie van angst vertelt ons bijvoorbeeld dat we in gevaar kunnen zijn. De emotie van verdriet vertelt ons dat we misschien tijd nodig hebben om voor onszelf te zorgen of hulp van anderen te zoeken. Gezien de belangrijke rol die ze spelen in ons leven, zijn onze emoties er om ervaren te worden en ze willen ervaren worden.
Daarom, hoewel emotionele ontwijking op korte termijn effectief kan zijn en u op de lange termijn wellicht enige verlichting biedt, kunnen de emoties die u probeert te vermijden, sterker worden. Kortom, je emoties kunnen "terugvechten", zodat ze kunnen worden ervaren en beluisterd. Als iemand vastbesloten is om zijn emoties te vermijden, kan hij zich dan wenden tot meer drastische en ongezonde manieren om emoties te vermijden, zoals door middelengebruik.
Het vermijden van onze emoties vergt ook aanzienlijke inspanningen, vooral wanneer die emoties sterk zijn (zoals vaak in PTSS). Naarmate vermeden emoties sterker worden, is er meer en meer inspanning nodig om hen op afstand te houden. Het gevolg is dat er weinig energie overblijft voor de belangrijke dingen in je leven, zoals familie en vrienden. Bovendien kan het gebruik van al je energie om bepaalde emoties te vermijden het moeilijk maken om andere ervaringen, zoals frustratie en irritatie, te beheersen, waardoor je meer "on-edge" en boos bent.
Beheer en behandeling van PTSS-symptomen
Het belangrijkste om te doen is het verminderen van de mate waarin je probeert te ontsnappen aan je emoties. Als je je emoties al heel lang hebt vermeden, kan het moeilijk zijn om ze los te laten. Soms, wanneer we onze emoties laten opbouwen, kunnen ze allemaal tegelijkertijd ontsnappen, zoals een dambreuk. Dit kan ertoe leiden dat onze emoties uit de hand lopen.
Cognitief-gedragsmatige en psychoanalytische / psychodynamische therapieën geven je allemaal de gelegenheid om je emoties te uiten en te begrijpen, evenals de bronnen van die emotionele reacties te onderzoeken.
Naast het onderzoeken van emoties die direct verband houden met de traumatische gebeurtenis, kunnen cognitief-gedragsmatige benaderingen aangeven hoe bepaalde gedachten of manieren om een situatie te evalueren, kunnen bijdragen aan uw emoties.
Acceptatie- en Toewijzingstherapie (of ACT), een bepaald type gedragstherapie, richt zich op het afsnijden van vermijding en het helpen van een persoon zijn energie te gebruiken om een zinvol leven te leiden (en bereid zijn om te ervaren welke emoties dan ook ontstaan als resultaat). Psychoanalytische / psychodynamische benaderingen richten zich meer op ervaringen uit de vroege kindertijd en hun invloed op uw emoties.
Welke therapie u ook kiest, hulp kan u een veilige plek bieden om uw emoties te uiten en te benaderen. Het zoeken naar sociale steun van vertrouwde geliefden kan ook een veilige manier zijn om je emoties te uiten. Ten slotte kan het schrijven over je gevoelens je ook een veilige en private manier geven om je diepste gevoelens los te laten.
Als uw emoties echt onduidelijk of onvoorspelbaar aanvoelen, kan zelfcontrole een nuttige strategie voor u zijn. Het kan je een idee geven van welke situaties bepaalde gedachten en gevoelens naar voren brengen. Tot slot, als je emoties te sterk aanvoelen, probeer afleiding in plaats van vermijden. Afleiding kan worden gezien als 'tijdelijke ontwijking'.
Doe iets om je tijdelijk af te leiden van een sterke emotie, zoals een boek lezen, een vriend bellen, troostend eten of een bad nemen. Dit kan de emotie enige tijd geven om te verminderen in kracht, waardoor het makkelijker is om ermee om te gaan.
