Een overzicht van Barth-syndroom
symptomen
Barth-syndroom is een zeldzame genetische aandoening die bij de geboorte aanwezig is. Het wordt meestal gediagnosticeerd kort nadat een kind is geboren, zo niet tijdens prenatale screeningen. In sommige gevallen worden de gezondheidsproblemen die samenhangen met het syndroom van Barth pas duidelijk in de kindertijd of, meer zelden, in de volwassenheid.Hoewel Barth-syndroom meerdere orgaansystemen kan beïnvloeden, wordt de aandoening gewoonlijk geassocieerd met drie belangrijke kenmerken: verzwakte hartspier (cardiomyopathie), lage witte bloedcellen (neutropenie) en onderontwikkelde skeletspier die leidt tot zwakte en groeivertragingen.
Cardiomyopathie is een aandoening waarbij de spieren van het hart dun en zwak worden, wat leidt tot uitrekking en vergroting van de kamers van het orgel (gedilateerde cardiomyopathie). Sommige patiënten met het Barth-syndroom ontwikkelen gedeeltelijk cardiomyopathie omdat de spieren van hun hart elastische vezels hebben (endocardiale fibroelastose) waardoor het moeilijker wordt voor de spier om samen te trekken en bloed te pompen. Ernstige cardiomyopathie kan leiden tot hartfalen. In zeldzame gevallen is cardiomyopathie bij kinderen met het Barth-syndroom verbeterd naarmate het kind ouder wordt, hoewel dit niet gebruikelijk is.
Neutropenie is een abnormaal laag aantal witte bloedcellen dat neutrofielen wordt genoemd. Deze cellen vormen een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem en het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden. Bij mensen met het Barth-syndroom kan neutropenie chronisch zijn of komen en gaan.
Sommige mensen met het syndroom van Barth hebben normale niveaus van neutrofielen. Het hebben van een laag aantal witte bloedcellen kan ervoor zorgen dat iemand meer infecties krijgt, waarvan sommige zeer ernstig kunnen zijn. Baby's geboren met ernstige neutropenie kunnen een risico lopen op het ontwikkelen van sepsis.
Zwakke of onderontwikkelde spieren (hypotonie) kunnen tot groeiachterstand leiden. Kinderen met het syndroom van Barth zijn vaak klein voor hun leeftijd, hoewel velen na hun puberteit uiteindelijk hun leeftijdgenoten "inhalen" in lengte en gewicht. Als de spieren verzwakt zijn, betekent dit dat een persoon met het syndroom van Barth vaak moeite heeft met sporten en snel moe kan worden.
Deze primaire symptomen, hoewel vaak gezien, zijn niet aanwezig in elke persoon met het Barth-syndroom. Er zijn ook andere symptomen die verband houden met de aandoening, waarvan er vele tijdens de kindertijd duidelijk zullen worden. Deze symptomen kunnen zijn:
- Hartaandoeningen zoals hartritmestoornissen, hartfalen en cardiomyopathie
- Falen om te gedijen
- Vertragingen bij het voldoen aan ontwikkelingsmijlpalen
- Vertragingen in het verwerven van grove motorische vaardigheden
- Oefening intolerantie
- Spier zwakte
- Moeiteloos vermoeid
- Chronische of terugkerende diarree
- Voedingsproblemen bij baby's, "kieskeurig eten" bij kinderen
- Voedingstekorten
- Moeite op letten en lichte leerstoornissen
- Moeilijkheden met taken waarvoor visuele ruimtelijke vaardigheden vereist zijn
- Auditieve verwerkingsproblemen
- Terugkerende infecties
- Belemmerde groei en korte gestalte
- Vertraagde puberteit
Oorzaken
Barth-syndroom is een X-gebonden genetische aandoening, wat betekent dat het overervingspatroon is gekoppeld aan het X-chromosoom. Geslachtsgebonden genetische stoornissen worden overgenomen via het X- of Y-chromosoom.Vrouwelijke foetussen hebben twee X-chromosomen, waarvan er één inactief is. Mannelijke foetussen hebben slechts één X-chromosoom, wat betekent dat ze meer kans hebben om aandoeningen te ontwikkelen die zijn gekoppeld aan het X-chromosoom. Mannetjes met het aangetaste gen geven het echter alleen door aan vrouwelijke nakomelingen die drager worden.
Vrouwen met het getroffen gen vertonen mogelijk geen symptomen (asymptomatisch) of worden beïnvloed door een X-gebonden aandoening zoals het syndroom van Barth, maar zij kunnen de aandoening doorgeven aan mannelijke nakomelingen. Dit wordt een X-gebonden recessief patroon van overerving genoemd.
In sommige gevallen bleken mensen die herhaaldelijk een miskraam of doodgeboorte van mannelijke foetussen hebben gehad asymptomatische dragers van het Barth-syndroom te zijn. Bij elke zwangerschap heeft een vrouwelijke drager van het gen 25 procent kans om te baren:
- Een niet-aangedane vrouwelijke vervoerder
- Een vrouw die geen drager is
- Een man met het syndroom van Barth
- Een man die geen Barth-syndroom heeft
Wanneer mutaties in het TAZ-gen optreden, betekent dit dat de cellen niet genoeg functioneel cardiolipine kunnen produceren dat vereist is door mitochondria om aan de energiebehoeften van het lichaam te voldoen. De spieren van het lichaam, inclusief het hart, vereisen veel energie om te kunnen functioneren, en daarom zijn ze diep getroffen bij mensen met het Barth-syndroom..
Wanneer de defecte mitochondriën in witte bloedcellen worden aangetroffen, kan dit leiden tot neutropenie - ofwel omdat het lichaam niet genoeg van de cellen kan produceren of de cellen die worden geproduceerd, niet effectief zijn.
Hoe erfelijke aandoeningen worden overgeërfd
Diagnose
Het syndroom van Barth wordt meestal gediagnosticeerd kort nadat een baby is geboren. Omdat het verband houdt met het X-chromosoom, wordt de aandoening bijna altijd exclusief gediagnosticeerd bij mannelijke zuigelingen.Ongeveer 150 gevallen zijn beschreven in de medische literatuur en geschat wordt dat ongeveer een op de 300.000 tot 400.000 mensen over de hele wereld getroffen worden. Het syndroom van Barth is gediagnosticeerd bij mensen van alle etnische groepen.
Diagnose wordt meestal uitgevoerd tijdens een grondige evaluatie van pasgeborenen, die cardiovasculaire aandoeningen, neutropenie en enkele van de fysieke kenmerken die vaak worden geassocieerd met het syndroom van Barth kunnen detecteren. Genetische testen kunnen de aanwezigheid van mutaties in het TAZ-gen bevestigen.
Mensen met het syndroom van Barth hebben ook vaak hoge niveaus van 3-methylglutaconzuur in hun urine en bloed; een aandoening genaamd 3-methylglutaconzuur type II. Speciale tests die deze stof meten, worden ook gebruikt om een diagnose te stellen bij baby's, kinderen en volwassenen als een arts vermoedt dat ze het Barth-syndroom kunnen hebben. De niveaus van 3-methylglutaconzuur zijn echter niet geassocieerd met de ernst van de aandoening; sommige mensen met ernstige symptomen van Barth syndroom bleken normale niveaus van 3-methylglutaconzuur te hebben.
Hoewel wordt erkend dat sommige functies, tekenen of symptomen mogelijk niet in alle gevallen aanwezig zijn, zijn de officiële diagnostische criteria voor Barth-syndroom onder meer:
- Groeivertraging
- cardiomyopathie
- neutropenie
- Verhoogde niveaus van 3-methylglutaconzuur (3-methylglutaconzuur type II)
Behandeling
Er is geen remedie voor Barth-syndroom. De behandeling wordt meestal geval per geval benaderd, hoewel kinderen met de aandoening meestal moeten werken met een team van medische professionals om ervoor te zorgen dat al hun gezondheidsbehoeften worden aangepakt.Specialisten in cardiologie, hematologie en immunologie kunnen enkele van de mogelijk ernstige aspecten van de aandoening helpen beheersen. In sommige gevallen blijven de cardiale condities geassocieerd met het Barth syndroom niet bestaan als een kind opgroeit en ze misschien geen behandeling meer nodig hebben als ze de volwassen leeftijd bereiken. Zorgvuldige monitoring van de cardiovasculaire gezondheid is echter van essentieel belang, omdat de mogelijke complicaties dodelijk kunnen zijn.
Complicaties van lage aantallen witte bloedcellen, zoals herhaalde infecties, kunnen worden behandeld met antibiotica (soms profylactisch toegediend). Preventie van bacteriële infecties bij mensen met het Barth syndroom is ook belangrijk, aangezien sepsis de op één na belangrijkste doodsoorzaak is bij zuigelingen met de aandoening.
Beroeps- en fysiotherapeuten kunnen kinderen helpen die worstelen met motorische vaardigheden of fysieke beperkingen door spierzwakte. Sommige mensen met het syndroom van Barth gebruiken mobiliteitshulpmiddelen.
Zodra kinderen met het Barth syndroom op school beginnen, kunnen ze baat hebben bij interventies in het speciaal onderwijs als ze worstelen met leerstoornissen. Kinderen kunnen ook sociale uitdagingen ervaren vanwege hun beperkte vermogen om deel te nemen aan fysieke activiteiten of, in sommige gevallen, aan voedsel gerelateerde sociale activiteiten.
Steungroepen en hulpmiddelen voor families van kinderen met het Barth-syndroom kunnen hen helpen met gezondheids-, educatieve en sociale ondersteuningsprofessionals om de zorg te coördineren en de unieke individuele behoeften van hun kind thuis en op school aan te pakken.
Andere behandelingen om te helpen met de specifieke symptomen van een persoon tijdens de kindertijd en mogelijk in de volwassenheid zijn over het algemeen ondersteunend. Behandeling kan helpen complicaties te voorkomen, maar kan de aandoening niet genezen.
Het syndroom van Barth verkort over het algemeen de levensverwachting van een persoon als gevolg van immuun- of hartcomplicaties in de kindertijd of in de kindertijd. Van degenen met het Barth syndroom die de volwassen leeftijd hebben overleefd, hebben velen echter geleefd om de middelbare leeftijd te bereiken.
