Endorfines en de Runner's High

Vaak genoemd als de natuurlijke pijnstillers van het lichaam, zijn endorfines biochemische stoffen die uw lichaam maakt die enkele van dezelfde eigenschappen hebben als stoffen gemaakt van opiaten. Vrijgekomen in uw lichaam als reactie op een verscheidenheid aan situaties zoals pijn of stress, endorfines helpen pijn te verminderen en kunnen gevoelens van euforie, rust, ontspanning en welzijn teweegbrengen.

Hoe Endorfines werken

Endorfines worden geclassificeerd als "endogene opioïde polypeptiden" en er zijn meer dan 20 verschillende soorten. Het zijn eiwitten die worden aangemaakt door de hypofyse en hypothalamus tijdens zware inspanning, maar ook als reactie op pijn, opwinding en andere stressstimuli. Acupunctuur kan uw lichaam ook stimuleren om endorfines aan te maken.

Als ze worden geproduceerd als reactie op pijn, worden endorfines verspreid door je hele zenuwstelsel, waar ze interageren met je opiatenreceptoren om je perceptie van pijn te verminderen. Deze neurotransmitters verminderen niet alleen de pijn, ze zorgen er ook voor dat we ons goed voelen, versterken ons immuunsysteem, helpen ons met geheugen, brengen onze eetlust in evenwicht, dragen bij aan de vrijlating van geslachtshormonen en helpen onze lichaamstemperatuur te reguleren. Dus als we lachen, gestrest zijn, seksuele activiteit uitoefenen, trainen of pijn hebben, kun je wedden dat endorfines worden vrijgegeven in onze bloedbanen.

Geschiedenis

Endorfines werden voor het eerst ontdekt in 1974 door twee afzonderlijke groepen van onafhankelijke onderzoekers, die beiden de hersenen van dieren gebruikten en bestudeerden. Wetenschappers John Hughes en Hans W. Kosterlitz, beiden van de Universiteit van Aberdeen in Schotland, identificeerden en isoleerden endorfines eerst uit de hersenen van een varken. Tegelijkertijd identificeerden Rabi Simantov en Solomon Snyder, beiden afkomstig uit de Verenigde Staten, endorfines in de hersenen van kalveren. Rond die tijd werd ook ontdekt dat deze endorfines in het menselijk lichaam, evenals het lichaam van veel dieren, morfine-achtige effecten kunnen produceren.

Het pijnstillende effect

De resultaten van dit gevarieerde onderzoek stelde neurowetenschappers in staat te bepalen dat het menselijk brein endorfines bevat om de pijn te beperken, die door uw hypofyse wordt afgegeven wanneer uw lichaam onder stress staat of pijn voelt. Deze endorfines reageren op receptoren om de algehele perceptie van pijn te verminderen door meer dopamine in het lichaam te laten vrijkomen. De effecten van dit proces zijn vergelijkbaar met het gebruik van een medicijn zoals morfine.

Dus, als een kunstmatige pijnstiller zoals morfine in je lichaam wordt geïntroduceerd, heeft het een effect op de natuurlijk voorkomende endorfines. Als zodanig wordt een pijnstiller geïntroduceerd die meer pijnreceptoren van uw hersenen inneemt. Je lichaam voelt dit, en in ruil daarvoor worden minder natuurlijk voorkomende pijnstillers geproduceerd, een evenwichtstechniek die je lichaam creëert. Wanneer de kunstmatige bron wordt verwijderd, worden veel pijnreceptoren echter leeg. Dit veroorzaakt een verlangen naar endorfines, vaak in de vorm van narcotica, en zo kan verslaving beginnen.

The Runner's High

Voor sommige mensen kan het lopen van een lange afstand een gevoel van euforie veroorzaken dat vergelijkbaar is met de high die je kunt krijgen van drugs. De gerapporteerde sensaties van de high van deze hardloper omvatten gevoelens van extreme vrede, een gevoel van zweven, gelukzaligheid, euforie en verhoogde pijnbestendigheid. Sommige mensen noemen ook de goede gevoelens die ze hebben na een lange workout, de hoogste van een hardloper.

De hoogte van deze runner is gecrediteerd voor een verhoogd niveau van endorfines in de hersenen. Hoewel endorfines consequent worden vrijgegeven aan je lichaam terwijl je rent en zeker in je bloedbaan groeit, heeft onderzoek aangetoond dat ze te groot zijn om van je bloed naar je hersenen te kunnen stromen, dus ze zijn misschien niet de chemische stof die verantwoordelijk is voor het maken van een runner's hoog.

Volgens een studie uit 2015 over muizen, is in plaats daarvan mogelijk een neurotransmitter genaamd anandamide, een endocannabinoïde die, samen met endorfines, in je bloed vrijkomt als je rent. Omdat beide chemicaliën ook bij muizen worden vrijgegeven wanneer ze worden gebruikt, werd het onderzoek gedaan met muizen die op een wiel liepen, met behulp van medicijnen om de effecten van elke chemische stof te blokkeren. Wanneer endorfines werden geblokkeerd, was er geen verandering in de symptomen van runner's high zoals kalmte, pijn tolerantie en sedatie. Toen ze echter anandamide blokkeerden, verdwenen alle hoge tekens van de hardloper. Zo ontdekten de onderzoekers dat cannabinoïde-receptoren, en met name de afgifte van anandamide, de sleutel kunnen zijn tot de gevoelens achter de runner's high.

Het komt erop neer dat het nog wel even kan duren voordat wetenschappers erachter komen welke chemicaliën verantwoordelijk zijn voor de runner's high, maar onderzoek wijst steeds meer op endocannabinoïden in plaats van endorfines.

Lange termijn voordelen

Dankzij hersenchemicaliën is je angstniveau waarschijnlijk veel lager dan dat van de gemiddelde persoon als je een langeafstandsloper bent en misschien heb je ook minder gevoeligheid voor pijn. De neurotransmitters dopamine, serotonine en norepinephrine krijgen ook een boost als je aan lichaamsbeweging doet, wat een goed gevoel kan zijn dat velen van ons krijgen als we klaar zijn met een training.

Als je net bent begonnen met hardlopen, kun je ook dit niveau van rust, ontspanning, pijnbestendigheid en gevoelens van welzijn opbouwen door consequent deel te nemen aan matige tot intense niveaus van beweging. Het is zelfs vaak de beloning voor die goede gevoelens die we na een lange run krijgen, die sterk beïnvloed lijken te zijn door endocannabinoïden zoals anandamide, die ons inspireert om het steeds weer opnieuw te doen, ondanks het risico van blessures en de tijd en energie die loopt neemt.