Startpagina » Seksuele gezondheid » Oorzaken en risicofactoren van schimmelinfectie

    Oorzaken en risicofactoren van schimmelinfectie

    Candida is het organisme dat verantwoordelijk is voor schimmelinfecties, maar leeft meestal in de vagina in evenwicht met bacteriën zonder problemen te veroorzaken. Veranderingen in de vaginale zuurgraad en de balans van organismen kunnen optreden als gevolg van antibiotica, diabetes, zwangerschap, hormonale therapie, anticonceptiva of een verzwakt immuunsysteem. Wanneer dat gebeurt, kunnen Candida-cellen ongecontroleerd vermenigvuldigd worden, wat resulteert in een schimmelinfectie.
    © Verywell, 2018 

    Algemene oorzaken

    Gistinfecties hebben verschillende oorzaken en sommige personen kunnen meer dan één in het spel hebben wanneer een infectie toeslaat.

    Antibioticabehandeling

    Dit is een veel voorkomende reden voor een schimmelinfectie. De lactobacilli die normaal in de vagina worden aangetroffen, produceren stoffen en een zuurgraad die gist remt. Antibiotica doden enkele van deze vriendelijke bacteriën, waardoor gist kan overgroeien.

    Verhoogd oestrogeen

    Een verhoogde oestrogeenspiegel verhoogt uw risico op een vaginale gistinfectie. Zwangere vrouwen, vrouwen die hooggedoseerde oestrogeen-anticonceptiepillen gebruiken en vrouwen die hormonale substitutietherapie gebruiken, lopen een hoger risico dan anderen.

    immunodeficiency

    Als uw immuunsysteem is aangetast door corticosteroïden, kanker, HIV-infectie of andere oorzaken, loopt u een groter risico op schimmelinfecties.

    suikerziekte

    Je bent vooral vatbaar voor vaginale schimmelinfecties als je diabetes hebt. Gistcellen die normaal in de vagina leven, worden zorgvuldig gecontroleerd door de minimaal beschikbare voedingsstoffen in de zure omgeving van de vagina. Bij vrouwen en meisjes met diabetes bevatten vaginale afscheidingen echter meer glucose als gevolg van hogere hoeveelheden glucose in het bloed. Gistcellen worden gevoed door deze overtollige glucose, waardoor ze zich vermenigvuldigen en een gistinfectie worden.
    Hoge bloedsuikerspiegel interfereert ook met immuunfuncties die schimmelinfecties helpen voorkomen. Die bij vrouwen met diabetes kunnen aangeven dat de bloedglucosespiegels niet goed onder controle zijn of dat een infectie in een ander deel van het lichaam aan het brouwen is.
    De aanwezigheid van gist zelf blokkeert ook de natuurlijke afweermechanismen van het lichaam tegen andere infecties, waardoor het risico op hen bij mensen met diabetes wordt verhoogd. Elke infectie bij een persoon met diabetes vormt een risico, omdat bloedsuikers veel hoger of lager kunnen zijn dan normaal, terwijl het lichaam probeert terug te vechten..
    Als u vier of meer schimmelinfecties per jaar ervaart, vraag dan uw zorgverlener om ervoor te zorgen dat uw diabetes op de juiste manier wordt behandeld.

    Kankerbehandeling

    Vaginale schimmelinfectie wordt vaak gezien als een bijwerking van kankerbehandeling. Uw witte bloedcellen, die normaal de gist bevatten die gewoonlijk in uw vagina en het maagdarmkanaal wordt aangetroffen door overgroei, kunnen worden verminderd door chemotherapie en bestraling. Steroïde medicijnen kunnen ook het vermogen van uw immuunsysteem om in balans te blijven verminderen. Hooggedoseerde antibiotica die soms worden gebruikt bij de behandeling van kanker, kunnen ook plaatsmaken voor een schimmelinfectie.

    Seksuele activiteit

    Gistinfecties komen voor zonder seksuele activiteit en worden daarom niet beschouwd als seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's). Gist kan echter worden overgedragen tussen seksuele partners door vaginale, orale of anale seks. U kunt hier een condoom of een tandendam gebruiken. Als uw seksuele activiteit de vagina irriteert, kan het de normale balans verstoren en een overmatige groei van gist stimuleren.
    Mannelijke sekspartners van een vrouw met een gistinfectie kunnen een gistuitslag krijgen op de punt van de penis. Een man loopt meer risico als hij diabetes heeft. De evaluatie en behandeling van een arts zijn noodzakelijk.

    Lifestyle risicofactoren

    U kunt gewoonten of praktijken veranderen die uw risico op vaginale gistinfectie verhogen. Volg deze tips om hitte, vocht, irritatie en andere risicofactoren te verminderen.
    • Wat je draagt, kan een verschil maken. Ondergoed met een katoenen kruis, in plaats van een gemaakt van synthetische stof, wordt aanbevolen. Rokken en broeken die ruim zitten, kunnen u koeler en droger houden. Vermijd strakke panty's en elke broek die strak in het kruis zit. Verander zo snel mogelijk van natte of vochtige kleding, inclusief zwemkleding en trainingskleding.
    • Verander uw tampon, menstruatiepad of inlegkruisje regelmatig.
    • Doucher niet, omdat dit nuttige bacteriën zal wegspoelen en de zuurgraad van uw vagina zal veranderen.
    • Veeg van voren naar achteren na een stoelgang, zodat u gist niet van een stoelgang overbrengt.
    • Geparfumeerde producten voor vrouwelijke hygiëne, badproducten en sprays kunnen het vaginale gebied irriteren en het is verstandig om ze te vermijden.
    • Gebruik een vaginaal glijmiddel tijdens geslachtsgemeenschap om irritatie te helpen voorkomen. Misschien wilt u ook een condoom of een tandmoeder gebruiken om te voorkomen dat er gist overblijft tussen uzelf en uw partner.
    • Vermijd zeer hete baden en bubbelbaden.
    • Als u diabetes heeft, werk dan aan het behoud van een goede bloedsuikerspiegel.
      Wanneer u een schimmelinfectie krijgt, vooral als u diabetes heeft, neem dan de volledige hoeveelheid medicatie die door uw zorgverlener wordt aanbevolen. Als u de medicatie vroegtijdig stopt omdat u zich beter voelt of de symptomen verdwenen zijn, kan de infectie terugkeren en zelfs sterker zijn dan eerst.
      Hoe gistbesmettingen worden vastgesteld