Trauma bij kinderen en SOA-risico

Trauma's tijdens de jeugd kunnen levenslange gevolgen hebben voor de gezondheid en het welzijn. Bovendien is het niet alleen het meest ernstige trauma uit de kindertijd dat de kwaliteit en zelfs de lengte van het leven van een persoon beïnvloedt. Een verscheidenheid aan nadelige ervaringen uit de kindertijd, ook bekend als ACE's, kunnen op lange termijn gevolgen hebben voor de gezondheid. In de eerste studie van ACE's werden zeven categorieën trauma's uit de kindertijd bekeken. Deze varieerden van beëdigd of beledigd door volwassenen thuis, tot fysiek en seksueel misbruik, tot leven met een familielid dat misbruik maakte van stoffen of ernstig geestesziek was. Gemeten ACE's omvatten ook het hebben van een lid van het huishouden om naar de gevangenis te gaan of het zien van een ouder die gewelddadig werd behandeld.
Wat de studie vond was schokkend. Het liet niet alleen het verwachte aantal zien - dat ernstig misbruik consequenties op de lange termijn had. In plaats daarvan toonde het aan dat er een dosis-respons relatie was tussen nadelige gebeurtenissen in de kindertijd en veel van de meest voorkomende doodsoorzaken. Met andere woorden, hoe meer ACE's een persoon had ervaren (van 0 tot 7), hoe groter het risico op een aantal uitkomsten, waaronder:

• Lage schoolprestaties
• Inkomen betreft
• Werkloosheid
• Hartziekte
• Beroerte
• suikerziekte
• Geestelijke gezondheidsproblemen
• Alcoholisme of alcoholmisbruik
• Astma
• Leverziekte

Het trauma van de kindertijd, zoals gemeten door een groter aantal ACE's, heeft ook aangetoond dat het het risico op een aantal seksuele gezondheidsproblemen verhoogt, waaronder:

• Beginnend om seks te hebben wanneer jonger dan gemiddeld
• Adolescent zwangerschap
• Seksueel geweld
• Meerdere seksuele partners
• Partnergeweld
• Seksueel overdraagbare aandoeningen

Nadelige ervaringen uit de kindertijd zijn ongelooflijk gebruikelijk. In die eerste studie had meer dan de helft van de deelnemers ten minste één type blootstelling. Bovendien, als ze een blootstelling hadden, hadden ze waarschijnlijk meer. Meer dan vier op de vijf kinderen die werden blootgesteld aan een categorie van mishandeling of huishoudelijke stoornissen werden ook blootgesteld aan een tweede. Slechts iets meer dan 6 procent ondervond echter vier of meer blootstellingen. Het waren deze individuen die het grootste risico liepen op een aantal uitkomsten.
Hoe komt het dat ervaringen die plaatsvinden tijdens de jeugd van invloed kunnen zijn op de rest van iemands leven? Het lijkt vooral te maken te hebben met gedrag - zowel bewust als onbewust. Dat gezegd hebbende, is het ook mogelijk dat er andere, niet-gedragsmatige factoren aan het werk zijn. Deze factoren kunnen overlappen met gedragsfactoren en zijn daarom moeilijk te meten. Onderzoek heeft echter gesuggereerd dat ongunstige ervaringen uit de kindertijd kunnen worden geassocieerd met veranderingen in het immuunsysteem die mensen vatbaarder maken voor ziekte. Ze kunnen ook worden geassocieerd met metabole veranderingen die zijn gekoppeld aan diabetes en andere gezondheidsproblemen.
Het begrijpen van de verbanden tussen trauma van kinderen en ziekte kan moeilijk zijn. Kijken naar de relatie tussen kindertrauma en seksueel overdraagbare aandoeningen is een manier om dat pad te begrijpen.

Trauma bij kinderen en seksueel overdraagbare aandoeningen

Wanneer kinderen misbruik of andere vormen van trauma ervaren, verandert dit de manier waarop ze omgaan met de wereld. Onderzoek wijst uit dat kinderen die een trauma hebben meegemaakt eerder geneigd zijn tot een aantal ongezonde coping-gedragingen. Dit kan onder meer zijn: ongeordend eten, roken, middelenmisbruik en risicovol seksueel gedrag. Al deze gedragingen kunnen ervoor zorgen dat mensen zich op korte termijn beter voelen en helpen hen hiermee om te gaan. Helaas gaan deze coping-gedragingen ook gepaard met een aantal gezondheidsproblemen wanneer ze gedurende een lange periode worden gebruikt.
Studies hebben aangetoond dat hoe meer ACE's een persoon ervaart, hoe groter het risico is dat zij de diagnose hebben gehad van een seksueel overdraagbare aandoening. De link tussen ACE's en SOA's is waargenomen bij mannen en vrouwen en bij raciale groepen. Waarom? Omdat hoe meer ACE's een persoon heeft gehad, hoe waarschijnlijker het is dat zij een of meer seksuele risicofactoren hebben ervaren. Het is aangetoond dat personen met een groter aantal ACE's eerder seks hebben voordat ze 15 zijn geworden, meer dan 30 levenslange seksuele partners hebben en problemen hebben met alcohol- of drugsmisbruik. In feite lijkt het verhoogde risico op soa's met meer ACE's bijna volledig te wijten aan een verhoogd risico op dergelijk gedrag.

Trauma bij kinderen en seksuele disfunctie

Misschien niet verrassend, er zijn ook gegevens die kindertrauma koppelen aan seksuele disfunctie. Personen die op zoek zijn naar sekstherapie hebben een aanzienlijk hoger risico om een ​​groot aantal ACE's te hebben dan de algemene bevolking. Dit komt waarschijnlijk niet alleen overeen met de bovengenoemde risicofactoren, maar ook met het feit dat seksuele gezondheid zowel fysiek als emotioneel is. Behalve het beïnvloeden van gedrag, beïnvloedt trauma ook de hechting en verbinding. Wanneer deze verstoord zijn, kan het problemen met seks veroorzaken, variërend van gebrek aan interesse of plezier tot angst en pijn.

Het aanpakken van de langetermijneffecten van trauma bij kinderen

De beste verdediging tegen de langetermijneffecten van trauma uit de kindertijd is om de wereld te veranderen, zodat minder kinderen trauma ervaren in de eerste plaats. Dat is echter niet altijd mogelijk. Daarom is het ook belangrijk om mensen te helpen de langetermijneffecten van trauma's op hun gezondheid aan te pakken. Dit omvat onderwijsvaardigheden met betrekking tot een gezonde coping en veerkracht, en helpt mensen hun trauma directer te verwerken via traumagerichte therapie en andere traumagerichte interventies.