Startpagina » Huidgezondheid » Een overzicht van cellulitis

    Een overzicht van cellulitis

    Cellulitis is een veel voorkomende bacteriële infectie van de diepere lagen van de huid, met name de dermis en het onderhuidse weefsel. Naast roodheid, zwelling en warmte van de huid, die zich vaak snel verspreiden, kan een persoon ook koorts en / of koude rillingen ervaren, vooral als de infectie ernstig is. Elke breuk in de huid kan u kwetsbaar maken voor deze infectie. En hoewel ze vaak effectief worden behandeld met antibiotica, kunnen bepaalde gevallen levensbedreigend zijn.

    symptomen

    Cellulitis zorgt ervoor dat je huid rood, gezwollen, zacht en warm aanvoelt. Bovendien zal de textuur van de geïnfecteerde huid soms worden omschreven als "kasseien".
    Rode strepen die uit het gebied komen en gezwollen lymfeklieren zijn ook algemene kenmerken van cellulitis. Koorts, koude rillingen en / of vermoeidheid kunnen ook aanwezig zijn, vooral als de infectie ernstig is.

    Plaats

    Bij kinderen verschijnt cellulitis meestal op het gezicht en de nek, terwijl volwassenen meestal cellulitis op de armen of benen krijgen.

    Oorzaken

    Cellulitis wordt bijna altijd veroorzaakt door een bacteriële infectie. Bacteriën kunnen het lichaam binnendringen door breuken in de huid, zoals van een snee, schaafwond, zweer, spinnenbeet, tatoeage of chirurgische wond. Huidaandoeningen, zoals eczeem, voetschimmel of een zeer droge huid, kunnen ook leiden tot huidscheuren die bacteriën openen.
    Bij volwassenen en kinderen wordt cellulitis meestal veroorzaakt door Streptococcus en Staphylococcus aureus bacteriën. Een ander type bacterie, Haemophilus influenzae type B, kan cellulitis veroorzaken bij kinderen jonger dan 3 jaar, maar dit is minder gebruikelijk geworden omdat vaccinaties tegen deze bacterie routine zijn geworden.
    Dierenbeten, zoals van een hond of kat, kunnen leiden tot een infectie met Pasteurella multocida. Hondenbeten kunnen zelden een infectie veroorzaken Capnocytophaga, wat dodelijk kan zijn bij mensen met alcoholisme, zonder milt of met onderliggende leverziekte.
    Blootstelling van een wond aan warm, zout water kan leiden tot cellulitis Vibrio vulnificus. Hoewel de cellulitis over het algemeen mild is, bij personen met een hoog risico - die met lever- of alcoholproblemen of een chronische ziekte zoals diabetes - kan de infectie zich snel verspreiden en levensbedreigend worden.
    Houd in gedachten dat cellulitis zich ook kan ontwikkelen in een huid die volkomen normaal lijkt. Er kunnen zich bijvoorbeeld herhaalde infecties voordoen in gebieden waar bloed- of lymfevaten zijn beschadigd.
    Dit kan worden veroorzaakt door een aantal dingen, waaronder:
    • Voorafgaande cellulitisinfectie
    • Chirurgische verwijdering van lymfeklieren, wat kan leiden tot lymfoedeem
    • Verwijdering van aderen voor adertransplantaten elders in het lichaam
    • Voorafgaande of huidige bestralingstherapie in het betreffende gebied
    Andere factoren die iemands kans op het ontwikkelen van cellulitis vergroten, zijn:
    • Overgewicht of obesitas hebben
    • Toenemende leeftijd
    • Diabetes, HIV of AID's hebben
    • Een medicijn nemen dat uw immuunsysteem onderdrukt (bijv. Een corticosteroïd of chemotherapie)
    • Beenzwelling door veneuze insufficiëntie, congestief hartfalen of lever- / nierziekte

    Diagnose

    Cellulitis wordt meestal gediagnosticeerd op basis van het uiterlijk. Soms controleren artsen het gedrag van een persoon bloedtelling om te zien of de witte bloedcellen zijn verhoogd (wat betekent dat het immuunsysteem een ​​infectie bestrijdt). Dat gezegd hebbende, kan een verhoogd aantal witte bloedcellen mogelijk niet optreden in de vroege stadia van een infectie.
    Bij mensen die erg ziek zijn, bloedculturen kan worden uitgevoerd om te zien of de bacteriën zich in de bloedbaan hebben verspreid. Helaas zijn culturen slechts in minder dan 10 procent van de gevallen positief, wat een definitieve diagnose moeilijk maakt.
    Minder vaak, kan een arts ervoor kiezen om een aspiratie, waarbij de steriele vloeistof in het geïnfecteerde weefsel wordt geïnjecteerd, waarna vloeistoffen worden uitgetrokken in de hoop een deel van de bacteriën op te vangen. Dit gebeurt meestal alleen in extreme gevallen, omdat ambities onduidelijke resultaten kunnen opleveren.
    Ook minder vaak, een huid biopsiecultuur-waar een klein deel van de aangetaste huid wordt verwijderd en in een petrischaal wordt geplaatst om te zien of bacteriën groeien - kan worden uitgevoerd als de diagnose onzeker is en / of om diagnoses uit te sluiten die cellulitis, zoals of een medicijnreactie of vasculitis kunnen nabootsen.
    Tenslotte, beeldvormingstests, zoals een echografie of magnetische resonantie beeldvorming (MRI), kan worden gebruikt om cellulitis te onderscheiden van een andere diagnose, zoals een diepe veneuze trombose (DVT) of osteomyelitis (een botontsteking).

    Behandeling

    Cellulitis wordt behandeld antibiotica, die medicijnen zijn die zich op bacteriën richten. De meeste cellulitisinfecties vereisen een 10-daagse kuur met een oraal antibioticum, hoewel de exacte duur uiteindelijk afhangt van de ernst van de infectie.
    De meeste mensen zullen symptoomverbetering constateren binnen 24 tot 48 uur na het starten van hun antibioticum.

    Je infectie volgen

    Het kan soms moeilijk zijn om te bepalen of uw cellulitis verbetert of verslechtert. Een lijn trekken rond het rode geïnfecteerde gebied kan helpen. Let op veranderingen in de komende dagen:
    • Wordt de roodheid kleiner? De infectie zal waarschijnlijk verbeteren.
    • Is de roodheid groter dan de gemarkeerde lijn? De infectie verslechtert waarschijnlijk.
    Naast het nemen van een antibioticum zoals voorgeschreven door uw arts, als de infectie op een arm of been zit, het verheffen van de extremiteit kan genezing versnellen. Rust uit is ook belangrijk voor het genezingsproces. Bovendien kan uw arts u aanbevelen speciale dressing om de geïnfecteerde huid bedekt te houden.
    Voor meer ernstige gevallen van cellulitis kunnen ziekenhuisopname en intraveneuze antibiotica nodig zijn. Voorbeelden van dergelijke gevallen zijn onder meer:
    • Cellulitis van het gezicht
    • Personen die ernstig ziek zijn
    • Mensen die immuun zijn aangetast
    Bovendien vereisen infecties die niet verbeteren of verergeren met orale antibiotica onmiddellijke medische aandacht.
    Ernstige complicaties kunnen optreden als gevolg van onbehandelde cellulitis waaronder sepsis (wanneer de bacterie uw bloedbaan binnenkomt), necrotiserende fasciitis (wanneer de infectie diepere weefsels bereikt) en abcesvorming.
    Hoe Necrotiserende Fasciitis Te vermijden tijdens een ziekenhuisopname

    het voorkomen

    De beste preventie van cellulitis is het verzorgen van elke breuk in de huid, waaronder:
    • Wond dagelijks wassen met water en zeep
    • Een topisch antibioticum op de wond aanbrengen
    • De wond bedekt houden met een verband
    • Het verband dagelijks verwisselen (of vaker als het vies of nat wordt)
    5 stappen om een ​​wond te kleden Het is ook belangrijk om met uw arts elke onderliggende gezondheidstoestand aan te pakken die uw risico voor het ontwikkelen van cellulitis verhoogt, zoals slecht gecontroleerde diabetes, obesitas of extreem droge huid.
    Een woord van heel goed
    Nooit aarzelen om een ​​arts te raadplegen als een wond die je verzorgt plotseling roder wordt, pijnlijk wordt of begint te zinken. Dit geldt met name als u diabetes hebt, een slechte bloedsomloop ervaart of als u immuunonderdrukkende geneesmiddelen gebruikt.
    Wachten is zelden een goed idee. Een aanhoudende uitslag of een huid die diep rood en ontstoken is, kan wijzen op een meer ernstige infectie van de dermis (de binnenste laag van de huid). Zoals met alle huidaandoeningen, zorgt een eerdere detectie voor een effectievere behandeling.