Een overzicht van slaapapneu

Slaapapneu is een veel voorkomende aandoening die miljoenen Amerikanen treft. De chronische ademhalingsstoornis waarbij men herhaaldelijk stopt met ademhalen tijdens de nacht kan te wijten zijn aan een gedeeltelijke of volledige obstructie (of collaps) van de bovenste luchtwegen, die gewoonlijk de basis van de tong en het zachte gehemelte beïnvloedt..
Het kan ook optreden als gevolg van een verlaagd signaal van de hersenstam om een ademhaling te initiëren. Deze gebeurtenissen duren 10 seconden of langer en kunnen honderden keren per nacht plaatsvinden. Iemand met slaapapneu kan luid snurken, korte adempauzes en af en toe happend ervaren. Tijdens apneu-evenementen neemt het zuurstofniveau van het bloed af, neemt de hartslag toe en wordt de slaap verstoord wanneer de getroffen persoon ontwaakt om de ademhaling te hervatten.
De gevolgen van slaapapneu kunnen aanzienlijke gevolgen hebben voor de slaapkwaliteit, de dagfunctie en de algehele gezondheid.

Overzicht

Slaapapneu is een generieke term die elke stoornis omvat die adempauzes tijdens de slaap veroorzaakt. Het kan iemand op elke leeftijd treffen, maar de prevalentie van slaapapneu neemt toe na de middelbare leeftijd. Er zijn drie hoofdtypen slaap-anpea, waaronder de volgende:

Obstructieve slaapapneu
Central Sleep Apnea
Complexe slaapapneu

Slaapapneu is niet het enige probleem dat kan leiden tot ademhalingsmoeilijkheden tijdens de slaap. Er zijn een paar andere problemen die geen volledige pauze in de ademhaling veroorzaken, maar die nog steeds problematisch kunnen zijn, zoals snurken, Catathrenia (slaapkrampen) of Upper Airway Resistance Syndrome (UARS). Het is ook belangrijk om te erkennen dat zuurstofniveaus tijdens de slaap kunnen dalen als de longfunctie wordt aangetast als gevolg van longziekte, en dit zou een aparte behandeling vereisen.

symptomen

Afgezien van de adempauzes die typerend zijn voor de stoornis, zijn er veel andere veel voorkomende symptomen bij slaapapneu. Deze symptomen kunnen zijn:

Luid, chronisch snurken
Verstikking of hijgen tijdens de slaap
Getuige onderbreekt de ademhaling tijdens de slaap
Vaak wakker worden om te urineren (nocturie)
Tandenknarsen of klemmen (bruxisme)
Droge keel of mond bij het ontwaken
Nachtelijke hartkloppingen of hartslag
Nacht zweet
Nachtelijk maagzuur
Frequente nachtelijke ontwaken en slapeloosheid
Overmatige slaperigheid overdag
Morning hoofdpijn
Kortetermijngeheugen of leerproblemen
Je prikkelbaar voelen
Slechte concentratie of aandacht
Veranderingen in de stemming, inclusief depressie

Niet al deze symptomen moeten aanwezig zijn om de aandoening te laten optreden en kinderen met slaapapneu kunnen verschillende klachten hebben, zoals groeiproblemen, hyperactiviteit met aandachtstekort en rusteloze slaap..

Oorzaken

Er zijn een paar veel voorkomende oorzaken van obstructieve slaapapneu en deze situaties kunnen bestaande slaapapneu ook verergeren, waaronder:

Overgewicht of obesitas hebben (inclusief een grote nekomvang)
Abnormale bovenste luchtweganatomie (inclusief een afwijkend septum)
Medicijnen, medicijnen of alcohol gebruiken
Veroudering
Slapen op de achterkant
REM of droom slaap
Roken

Daarnaast kan centrale slaapapneu optreden als gevolg van een beroerte, hartfalen of het gebruik van verdovende of opioïde pijnstillers. Complexe slaapapneu treedt op bij bepaalde behandelingen.
Slaapapneu komt eigenlijk relatief vaak voor. Wanneer slaapapneu wordt gedefinieerd als het hebben van meer dan vijf apneuze gebeurtenissen per uur die resulteren in een symptoom (zoals overmatige slaperigheid overdag), dan zou ongeveer 2 tot 9 procent van de mensen last hebben van slaapapneu.
Indien gedefinieerd als met meer dan vijf apneuze gebeurtenissen per uur zonder zelf-gemelde symptomen, is de prevalentie 9 procent tot 24 procent in de algemene populatie. Omdat cardiovasculaire complicaties van slaapapneu voorkomen, ongeacht de aanwezigheid van symptomen overdag, zoals slaperigheid, wordt de laatste als een echte prevalentie beschouwd. De prevalentie neemt toe van 18 tot 45 jaar en bereikt dan een plateau van 55 tot 65 jaar.
Als iemand slaapapneu ontwikkelt, gebeurt dit meestal op 65-jarige leeftijd. Het is ongeveer tweemaal zo vaak bij mannen.

Diagnose

De diagnose van slaapapneu hangt vaak af van een zorgvuldige geschiedenis en lichamelijk onderzoek door een gekwalificeerde, aan het college gecertificeerde arts in de slaapgeneeskunde. Over het algemeen zijn ofwel een slaapapneu thuistest of een bijhorend diagnostisch polysomnogram dat wordt uitgevoerd in een testcentrum de enige tests die nodig zijn om slaapapnoe te diagnosticeren. Verdere tests worden uitgevoerd met behulp van een reeks standaard diagnostische tests, mogelijk met inbegrip van:

polysomnography
Thuis slaapapneu test
Multiple Sleep Latency Testing (MSLT)
Onderhoud van Wakefulness Test (MWT)
Overnachtingsoxymetrie
Epworth Sleepiness-schaal
Slaaplogboek

7 Diagnostische tests voor slaapstoornissen

Behandeling

Er zijn verschillende soorten behandeling voor slaapapneu - vaak zijn er verschillende behandelingen (of een combinatie van behandelingen) nodig om te vinden wat werkt. Enkele veel voorkomende behandelingen zijn de volgende:

Continue positieve luchtwegdruk (CPAP). De meeste mensen die een behandeling zoeken, worden door dit proces geleid, wat een CPAP-masker vereist. Het masker zorgt voor een stroom perslucht om uw luchtwegen te openen terwijl u slaapt. Daarnaast is het belangrijk om uw CPAP schoon te houden.
Bilevel positieve luchtwegdruk (BiPAP). Net als bij een CPAP wordt soms ook een BiPAP gebruikt. Het verschil hier is dat twee soorten perslucht door een masker worden verstrekt (één type lucht terwijl u inademt, de andere als u uitademt).
Chinstrap. Accommodaties zoals deze kunnen helpen om mondademhaling te voorkomen. Kinbandjes worden soms naast CPAP's gebruikt.

Voor degenen die CPAP niet kunnen verdragen, zijn er enkele alternatieve behandelingen voor CPAP. Deze kunnen orale hulpmiddelen, positionele therapie of operaties omvatten.
In sommige gevallen, wanneer overmatige slaperigheid overdag aanhoudt ondanks behandeling, kunnen stimulerende middelen zoals Ritalin, Provigil en Nuvigil noodzakelijk zijn om de slaperigheid te behandelen. Zelfs eigenzinnige alternatieven zoals het spelen van de didgeridoo hebben bewezen een effectieve behandeling te zijn. Sommige mensen kunnen voordelen ondervinden van cafeïne of zelfs geplande dutjes. Zoals altijd profiteren personen met slaapstoornissen van betere slaaprichtlijnen.
Tips voor een betere nachtrust

Risico's

Er kunnen ernstige gevolgen - zelfs dodelijke - zijn voor onbehandelde slaapapneu. Waaronder:

Beroerte of voorbijgaande ischemische aanvallen
Coronaire hartziekte
Hartfalen
Onregelmatige hartslag
Hartaanval
Hoge bloeddruk
Maagzuur en reflux
suikerziekte
Erectiestoornissen
Concentratie- en geheugenproblemen (dementie)
Depressie
Plotselinge dood

Er zijn afzonderlijke gevolgen van slaapapneu bij kinderen, die hyperactiviteit, vertraagde groei en verminderde intelligentie kunnen omvatten.

Een woord van heel goed

Slaapapneu verwijst naar een van de veel voorkomende aandoeningen die het gevolg zijn van pauzes tijdens uw ademhaling terwijl u slaapt. Er zijn veel mogelijke factoren die kunnen bijdragen aan het verstoren van uw ademhaling. Het is echter cruciaal om met uw arts te praten over de mogelijke risico's van deze adempauzes. Slaapapneu kan ervoor zorgen dat u zich moe of depressief voelt - in het slechtste geval kunnen de risico's van slaapapneu fataal zijn. Als u slaapapneu ervaart, praat dan met uw arts over mogelijke behandelingen die geschikt voor u zijn.
Probeer deze natuurlijke remedies voor slaapapneu