Startpagina » Slaapproblemen » Overwegingen voordat u Trazodone inneemt voor slapeloosheid

    Overwegingen voordat u Trazodone inneemt voor slapeloosheid

    Het farmaceutische geneesmiddel trazodon is een vaak voorgeschreven antidepressivum dat ook als off-label wordt gebruikt als hypnoticum om de slaap te initiëren. Het wordt al decennia lang als slaapmiddel gebruikt, maar hoe werkt trazodon? Hoe goed werkt het gemiddeld om beter in slaap te vallen of meer 's nachts te slapen? Wat zijn de vaak voorkomende bijwerkingen?
    Ontdek of trazodon geschikt voor u is en welke alternatieven nuttig kunnen zijn om te overwegen, inclusief de noodzaak van een slaaptest als chronische slapeloosheid aanhoudt.

    Toepassingen

    Trazodon is een ouder geneesmiddel dat al vele jaren wordt gebruikt voor de behandeling van depressie en ernstige angst. Omdat het sederende of hypnotische effecten heeft, wat betekent dat het slaperigheid veroorzaakt, is het ook nuttig voor de behandeling van slapeloosheid of acute slapeloosheid.

    Hoe werkt het?

    Het is niet precies bekend hoe trazodon werkt. Wat is bekend is dat het werkt op neurotransmitters, die chemische boodschappers in de hersenen zijn. Hierdoor kan een specifieke neurotransmitter genaamd serotonine zich ophopen in de ruimten tussen zenuwcellen door de opname ervan in de nabijgelegen cellen te blokkeren. Het lijkt ook te interageren met histamine (en antihistaminica zoals difenhydramine staan ​​bekend als slaapmiddelen). Deze effecten lijken gezamenlijk de slow-wave (of N3) slaap te verbeteren.
    De American Academy of Sleep Medicine raadt momenteel het gebruik van trazodon om slapeloosheid te behandelen niet aan, wat suggereert dat de mogelijke risico's en nadelen groter zijn dan de baten. Dit is gebaseerd op onderzoek dat suggereert dat de tijd die nodig is om in slaap te vallen slechts met gemiddeld 10 minuten verminderd is met het gebruik van trazodon in vergelijking met placebo. Bovendien wordt de hoeveelheid tijd die 's nachts wakker is, gemiddeld slechts met 8 minuten met trazodon verminderd.

    Wie zou het moeten gebruiken?

    Als u besluit om trazodon te gebruiken, zijn er bepaalde mensen die het gebruik ervan verder zouden moeten herzien. Trazodon mag niet worden gebruikt bij mensen die herstellen van een hartaanval. Het mag ook niet worden gebruikt door mensen jonger dan 25 jaar, en ouderen moeten het medicijn met de nodige voorzichtigheid gebruiken. Trazodon moet worden vermeden als u zwanger bent of borstvoeding geeft.
    Trazodon is mogelijk ook niet geschikt voor mensen met psychiatrische aandoeningen, waaronder bipolaire aandoeningen en schizofrenie, maar ook voor mensen met een risico op zelfmoord. Gebruik trazodon met de nodige voorzichtigheid als u hart- of hersenaandoeningen, toevallen of nier- of leverproblemen heeft.
    Trazodon heeft het vermogen om met veel andere geneesmiddelen in contact te komen, dus uw medicijnen moeten zorgvuldig worden beoordeeld door uw zorgverzekeraar voordat u start met het gebruik van trazodon. Er zijn geen sterfgevallen of hartcomplicaties gemeld bij mensen die trazodon alleen gebruiken. Abrupt stoppen met de medicatie moet worden vermeden; in plaats daarvan moet deze onder toezicht van een arts worden afgebouwd.

    Vaak voorkomende bijwerkingen

    Er zijn veel mogelijke bijwerkingen van elk medicijn. Hoewel van een persoon niet verwacht wordt dat het de meeste bijwerkingen ervaart (en mogelijk ook geen bijwerkingen heeft), zijn er enkele die vaak voorkomen bij trazodon:
    • slaperigheid
    • Duizeligheid
    • Duizeligheid
    • Droge mond
    • Hoofdpijn
    • Wazig zicht
    • Misselijkheid of braken
    • Nervositeit
    • Vermoeidheid
    • Constipatie
    • hartkloppingen
    • Snelle hartslag
    • Lage bloeddruk
    • Huidreacties, zoals huiduitslag
    • Verwarring
    • Spierpijn
    • Gewichtsveranderingen
    • Diarree
    • Tremor (beverigheid)
    • Moeilijkheden met lopen of coördinatie

    Potentiële ernstige reacties

    Met het gebruik van een medicijn, zijn er ook risico's op ernstige bijwerkingen. Deze komen meer zelden voor. Bij gebruik van trazodon kunnen deze het volgende omvatten:
    • Priapisme (aanhoudende pijnlijke erectie)
    • Orthostatische hypotensie (lage bloeddruk bij staan)
    • Abnormale hartritmes
    • Hypertensie (hoge bloeddruk)
    • flauwte
    • Beroerte
    • Hartaanval
    • Extrapiramidale symptomen
    • Tardieve dyskinesie
    • Hypomanie / manie
    • Verergering van psychose
    • Verslechterende depressie
    • Zelfmoordgedachten
    • hallucinaties
    • Epileptische aanvallen
    • Neutropenie (laag aantal witte bloedcellen)
    • Anemie
    • Hepatitis (leverontsteking)
    • SIADH (syndroom van een ongeschikte anti-diureticum hormoon secretie)

    Veiligheidsmaatregelen

    Zoals hierboven vermeld, moeten bepaalde mensen het medicijn met voorzichtigheid gebruiken of helemaal niet. Het is belangrijk dat u door uw arts wordt gecontroleerd wanneer de medicatie wordt gestart of wanneer wijzigingen in de dosis worden aangebracht. In het bijzonder moet gekeken worden naar symptomen van suïcidaliteit of ongewone gedragsveranderingen.
    Als u problemen ondervindt, moet u in nauw contact zijn met uw primaire zorgaanbieder. Als slapeloosheid aanhoudt, overweeg dan om het te behandelen met het gebruik van cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBTI).

    Een woord van heel goed

    Als u vindt dat slapeloosheid de kop heeft opgestoken, met als argument slaapmiddelen, waaronder voorgeschreven medicijnen zoals trazodon, overweeg dan de noodzaak van een evaluatie door een door een raad gecertificeerde slaapspecialist. Slaapstoornissen, waaronder slaapapneu, kunnen in het algemeen bijdragen aan problemen met slapen in de nacht.
    Behandeling van deze aandoening kan leiden tot slapeloosheid. Bovendien kunnen aandoeningen zoals slaapapneu de werkzaamheid van medicijnen ondermijnen en op lange termijn gevolgen hebben als ze niet worden behandeld of worden gemaskeerd door medicijnen. Gelukkig kunnen effectieve behandelingen verbeteringen mogelijk maken, terwijl de voortdurende behoefte aan potentieel schadelijke medicijnen wordt vermeden.