Moet zuurstoftherapie thuis worden gebruikt in de slaapapneu-behandeling?
Het gebruik van zuurstof in slaapapneu
Slaapspecialisten komen vaak patiënten tegen die worden doorverwezen voor een slaaponderzoek om verdachte slaapapneu te diagnosticeren en te behandelen. De verwijzende artsen kunnen, uit een belang om hun patiënten te beschermen, aanvullende zuurstof voorschrijven die 's nachts moet worden gebruikt in afwachting van verwijzing en testen. Dit wordt toegediend via een plastic slangetje, een neuscanule genoemd, meestal met een snelheid van meerdere liters per minuut. Is deze therapie geschikt of zelfs nuttig??De theorie lijkt gezond: de zuurstofniveaus van de bloeddruppel 's nachts (d.w.z. hypoxemie) als gevolg van herhaalde pauzes in de ademhaling die apneu worden genoemd, dus we zullen aanvullende zuurstof geven om de dingen weer in het normale bereik te krijgen. Vaak wordt een nachtoxymetrietest uitgevoerd waarmee de zuurstofniveaus en pulsfrequentie 's nachts worden gemeten met een sensor op een vingertop. Als de zuurstofniveaus langer dan 5 minuten van de nacht lager zijn dan 88 procent, wordt gezegd dat de aangedane persoon nachtelijke hypoxemie heeft. Deze test kan een persoon kwalificeren voor zuurstofgebruik (afhankelijk van de verzekeringsvereisten), maar is nuttig?
Helaas, hoewel de zuurstofgetallen kunnen normaliseren, kunnen andere veranderingen die worden veroorzaakt door de apneu (zoals het vasthouden van koolstofdioxide en het wakker worden die leiden tot gefragmenteerde slaap) dat misschien niet. Slaapapneu is vaak het gevolg van het instorten van de weefsels van de bovenste luchtwegen. Als de keel gedeeltelijk of volledig gesloten is, maakt het niet uit hoeveel zuurstof wordt toegediend via een neuscanule, deze zuurstof bereikt mogelijk niet de longen. Helaas kan de zuurstof niet komen waar hij naartoe moet, en het zal niet genoeg helpen. Er zijn andere omstandigheden waarin de therapie waarschijnlijk faalt en mogelijk zelfs schadelijk wordt.
Waarom zuurstof niet werkt
Het gebruik van aanvullende zuurstof bij mensen met slaapapneu en normale ademhalingsfunctie heeft gemengde resultaten. Het gemeten zuurstofniveau zal inderdaad verbeteren. Het effect op de apneu-hypopneu-index (AHI) en de lengte van apneuse gebeurtenissen is echter verwaarloosbaar. Overmatige slaperigheid overdag, een belangrijke klacht bij slaapapneu, verbetert niet. Dit komt door de aanhoudende slaapfragmentatie die niet wordt verlicht door zuurstofgebruik. Het gebruik van zuurstof kan een vals gevoel van bescherming geven, terwijl de aandoening en de bijbehorende symptomen onvoldoende worden behandeld.Bovendien kunnen de niveaus van koolstofdioxide tijdens de nacht en overdag toenemen wanneer zuurstof 's nachts wordt gebruikt. Het gebruik van zuurstof alleen verbetert de niveaus van overmatig koolstofdioxide dat zich tijdens de slaap kan ophopen niet en dit kan gevaarlijk zijn.
The Danger of Oxygen Use with Sleep Apneu en COPD
Er zijn situaties waarin het gebruik van zuurstof om slaapapneu te behandelen mogelijk gevaarlijk is. Wanneer chronische obstructieve longziekte (COPD), zoals emfyseem, alleen optreedt, is aangetoond dat zuurstof gunstig is. Wanneer het echter optreedt met obstructieve slaapapneu, ontstaat er een ander beeld.In dit zogenaamde "overlappingsyndroom" kan het gebruik van nachtelijke zuurstof zonder verlichting van de luchtwegobstructie een verergerde ademhaling gedurende de nacht veroorzaken. Het koolstofdioxidegehalte kan toenemen. Dit kan klachten zoals ochtendhoofdpijn of verwarring tot gevolg hebben. Daarom is het belangrijk dat continue positieve luchtwegdruk (CPAP) of bileveltherapie worden gebruikt om de obstructie te behandelen, waarbij extra zuurstof naar behoefte in het systeem wordt ingebracht om de andere voordelen te verlenen.
Daarom is het belangrijk dat personen met COPD een slaaponderzoek ondergaan als er een verdenking is dat slaapapneu bijdraagt aan hun klachten. En, duidelijk, zuurstof alleen is geen adequate behandeling voor diegene die ervan verdacht worden slaapapneu te hebben.
Zuurstoftherapie kan worden toegevoegd aan CPAP- of bilevel-therapie als de zuurstofniveaus 's nachts laag blijven, ondanks adequate behandeling van de bijbehorende slaapapneu. Dit suggereert dat de longen onvoldoende zuurstof kunnen opnemen, zelfs niet wanneer de bovenste luchtweg open wordt gehouden.
