Een overzicht van sociale angststoornis

Sociale angststoornis (SAD) houdt angst in voor sociale en prestatiegerelateerde situaties waarin anderen je negatief kunnen beoordelen. Hoewel het normaal is dat mensen wat nervositeit ervaren of "vlinders" in hun maag voelen, zijn de meeste mensen met de stoornis buitengewoon zelfbewust en hebben lichamelijke symptomen zoals misselijkheid, beven of zich flauw voelen wanneer ze zich in de buurt van mensen bevinden of optreden. Gelukkig zijn er strategieën die helpen controle te krijgen over de situatie.

Illustratie door Brianna Gilmartin, Verywell

Types

De huidige diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM-5) maakt een onderscheid tussen wat vroeger bekend stond als gegeneraliseerd versus specifiek SAD door toevoeging van de specificeerder 'performance only', wat betekent dat een persoon alleen angst ervaart in prestatiesituaties.

Gegeneraliseerde sociale angst

Degenen met angst voor de meeste sociale en prestatievoorwaarden waren eerder gecategoriseerd als hebbende gegeneraliseerde sociale fobie in de DSM-IV, waaronder de volgende:

• spreken met gezagsdragers
• op afspraakjes
• gesprekken starten 
• toespraken houden

Ze zijn meestal ongemakkelijk rond iedereen behalve hun naaste familieleden of vrienden.

Gegeneraliseerde SAD wordt beschouwd als ernstiger dan sociale angststoornis met alleen prestaties en gaat meestal gepaard met grotere beperkingen in het dagelijks functioneren.

Prestaties-alleen sociale angst

Een persoon met alleen-uitvoering SAD heeft angst en angst in verband met alleen uitvoeringssituaties. Een persoon kan bijvoorbeeld de angst hebben om in het openbaar te spreken, maar geen angst ervaren in informele sociale bijeenkomsten.

Deze vorm van sociale angst kan nog steeds extreem schadelijk zijn, omdat het je kan beperken van carrièrevordering of andere prestatiegerelateerde prestaties.

Mensen die alleen bang zijn voor uitvoeringssituaties zijn meestal anders dan degenen met gegeneraliseerde sociale fobie in termen van hoe oud ze zijn wanneer ze voor het eerst angst ervaren, de fysieke symptomen die ze ervaren en hoe ze reageren op de behandeling..

Symptomen en diagnose

De symptomen van sociale angststoornis vallen in drie categorieën:

• fysiek (bijvoorbeeld blozen, zweten en trillen)
• cognitieve (bijv. negatieve gedachten en overtuigingen)
• gedragsmatige (bijvoorbeeld vermijden en veiligheidsgedrag)

Een juiste diagnose voor SAD vereist dat aan een aantal specifieke criteria wordt voldaan in overeenstemming met de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM-5). Aanverwante stoornissen omvatten selectief mutisme en fluency-disorder bij kinderen (stotteren). Selectief mutisme verwijst naar het niet spreken in situaties, zoals een kind dat nooit op school spreekt. Stotteren reflecteert problemen met verbaal vloeiend spreken of het kunnen spreken zonder stotteren tegenover andere mensen.

Sociale angststoornis Symptomen en diagnose

Oorzaken

De oorzaken van sociale angststoornis worden verondersteld een combinatie te zijn van genetische factoren, omgevingsfactoren (bijvoorbeeld observationeel leren), maatschappelijke factoren (bijv. Culturele invloeden) en hersenstructuur / biologische factoren.

Hoewel deze factoren risico's kunnen inhouden voor het ontwikkelen van de stoornis, zal niet iedereen met een of meer risicofactoren de diagnose SAD krijgen.

Wat veroorzaakt sociale angststoornis?

Behandeling

Ongeacht of u gegeneraliseerde of prestatiegerelateerde symptomen heeft, effectieve behandeling is beschikbaar. Cognitieve gedragstherapie (CGT), een vorm van psychotherapie die de huidige problemen aanpakt en negatief denken herformuleert, kan zeer nuttig zijn.

Door middel van CGT leer je strategieën en technieken om je te helpen omgaan met verschillende situaties. Na het voltooien van cognitieve gedragstherapie zeggen veel mensen met angst dat het hun leven heeft veranderd en deuren voor hen heeft geopend; ze kunnen dingen doen waarvan ze dachten dat ze dat niet konden, zoals reizen of optreden voor anderen.

In sommige gevallen, met name voor mensen met ernstige gegeneraliseerde sociale angststoornis, kan een arts aanbevelen dat u medicatie probeert. Dit kan helpen om je geest te kalmeren en enkele fysieke aspecten van je angst te verminderen, waardoor je je beter kunt concentreren op de therapie en vooruitgang kunt boeken.

Zoek naar een therapeut die is gespecialiseerd in angststoornissen.

Zonder een achtergrond in deze omstandigheden kan uw therapeut uw symptomen misschien niet volledig begrijpen of kan hij wat u voelt minimaliseren of te gemakkelijk negeren. Een zorgverlener die sociale angststoornissen en cognitieve gedragstherapie begrijpt, zal met u samenwerken om effectieve strategieën te ontwikkelen om de stoornis te beheersen.

Uw huisarts kan u mogelijk doorverwijzen naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Begin met het delen van uw gevoelens en symptomen met uw primaire arts en ga van daaruit. Onthoud dat de eerste stap intimiderend kan zijn, maar uiteindelijk zul je blij zijn dat je hulp zocht om te begrijpen wat je moet doen.

Sociale angststoornis Discussiegids

Ontvang onze afdrukbare gids om u te helpen bij het stellen van de juiste vragen op de afspraak van uw volgende arts.

Download PDF

Coping en zelfhulp

Zelfhulpstrategieën voor sociale fobie omvatten sociale copingstrategieën zoals leren assertief te zijn, emotionele copingstrategieën zoals leren om paniek te kalmeren wanneer het begint, en dagelijkse copingstrategieën zoals het vragen om accommodaties op het werk. Zelfhulpstrategieën kunnen het beste worden gebruikt voor lichte tot matige sociale angst.

De beste zelfhulpstrategieën voor sociale angststoornis

Bij kinderen en tieners

Sociale fobie bij kinderen en tieners kan er anders uitzien dan bij volwassenen. Jonge kinderen met de stoornis kunnen zich vastklampen aan een ouder, een driftbui hebben wanneer ze gedwongen worden tot een sociale situatie, weigeren te spelen met andere kinderen, te huilen of klagen over een maagklachten of ander fysiek probleem.

In sommige gevallen kunnen kinderen zelfs te bang zijn om in bepaalde situaties te spreken. Daarentegen kunnen adolescenten met SAD groepsbijeenkomsten helemaal vermijden of weinig belangstelling tonen om vrienden te hebben.

Sowieso kunnen strategieën die vergelijkbaar zijn met die bij volwassenen worden gebruikt, helpen.

Hoe sociale angststoornis bij kinderen en tieners te herkennen

Een woord van heel goed

Het is belangrijk om te weten welk type sociale angststoornisdiagnose u heeft gekregen. Werk samen met uw arts of mentale gezondheidswerker om meer te weten te komen over uw diagnose en wat dit betekent voor uw behandeling en prognose. Als uw diagnose de specificatie "Alleen prestaties" bevat, heeft de behandeling de voorkeur die is afgestemd op de specifieke prestatiesituaties die u angst veroorzaken.

Tekenen dat u een sociale angststoornis kunt hebben