De voors en tegens van longitudinaal onderzoek
Longitudinaal onderzoek is een vorm van correlationeel onderzoek waarbij variabelen over een langere periode worden bekeken. Dit type onderzoek kan plaatsvinden over een periode van weken, maanden of zelfs jaren. In sommige gevallen kunnen longitudinale onderzoeken enkele decennia duren.
Hoe longitudinaal onderzoek werkt
Dus waarom zouden onderzoekers studies willen doen die heel lang duren om te voltooien? Een reden is dat een longitudinale studie kan worden gebruikt om verbanden te ontdekken tussen variabelen die niet gerelateerd zijn aan verschillende achtergrondvariabelen. Deze observationele onderzoekstechniek omvat het bestuderen van dezelfde groep individuen gedurende een langere periode.
Gegevens worden eerst verzameld aan het begin van het onderzoek en kunnen vervolgens herhaaldelijk worden verzameld gedurende de gehele duur van het onderzoek. Door dit te doen kunnen onderzoekers ook observeren hoe variabel in de loop van de tijd kan veranderen.
Stel je bijvoorbeeld eens voor dat een groep onderzoekers geïnteresseerd is om te onderzoeken hoe bewegen tijdens de middelbare leeftijd van invloed kan zijn op de cognitieve gezondheid naarmate mensen ouder worden. De onderzoekers veronderstellen dat mensen die meer fysiek fit zijn in hun 40s en 50s minder snel geneigd zullen zijn om cognitieve dalingen te ervaren in hun 70s en 80s.
De onderzoekers verkrijgen een groep deelnemers die midden 40 tot begin 50 zijn. Ze verzamelen gegevens over hoe fysiek fit de deelnemers zijn, hoe vaak ze werken en hoe goed ze presteren op cognitieve prestatietests. Periodiek in de loop van de studie verzamelen de onderzoekers dezelfde datum van de deelnemers om activiteitsniveaus en mentale prestaties bij te houden.
Een paar belangrijke dingen om te onthouden over longitudinale studies:
- Ze zijn observationeel van aard
- Ze zijn een soort correlationeel onderzoek
- Longitudinaal onderzoek staat vaak in contrast met cross-sectioneel onderzoek
- Longitudinaal onderzoek omvat het verzamelen van gegevens over een langere periode, vaak jaren of zelfs decennia
- Cross-sectioneel onderzoek omvat het verzamelen van gegevens op een enkel punt in de tijd
Typen longitudinaal onderzoek
Er zijn drie hoofdtypen longitudinale onderzoeken:
- Panelstudie: Betreft het bemonsteren van een dwarsdoorsnede van individuen.
- Cohortstudie: Betreft het selecteren van een groep op basis van een specifieke gebeurtenis, zoals geboorte, geografische locatie of historische ervaring.
- Retrospectieve studie: Betrek het kijken naar het verleden door te kijken naar historische informatie zoals medische dossiers.
De voordelen van longitudinaal onderzoek
Dus wat zijn enkele van de redenen waarom een wetenschapper ervoor kiest om longitudinaal onderzoek over andere methoden uit te voeren? Voor veel soorten onderzoek bieden longitudinale onderzoeken een uniek inzicht dat op een andere manier niet mogelijk is.
Het voordeel van dit soort onderzoek is dat het onderzoekers in staat stelt om naar veranderingen in de tijd te kijken. Daarom zijn longitudinale methoden vooral handig bij het bestuderen van problemen met ontwikkeling en levensduur. Onderzoekers kunnen bekijken hoe bepaalde dingen op verschillende momenten in het leven kunnen veranderen en onderzoeken enkele van de redenen waarom deze ontwikkelingsverschuivingen plaatsvinden.
Een voorbeeld van hoe dit onderzoek kan worden gebruikt, is onder meer longitudinale studies die kijken naar hoe identieke tweelingen die samen zijn gefokt ten opzichte van diegene die apart zijn groot verschillen op verschillende variabelen. Onderzoekers volgen deze deelnemers vanaf de kindertijd tot in de volwassenheid om te kijken hoe het opgroeien in een andere omgeving van invloed is op dingen als persoonlijkheid en prestatie.
Omdat de deelnemers dezelfde genetica delen, wordt aangenomen dat eventuele verschillen te wijten zijn aan omgevingsfactoren. Onderzoekers kunnen dan kijken naar wat de deelnemers gemeen hebben versus waar ze verschillen om te zien welke kenmerken sterker beïnvloed worden door genetica of ervaring.
Omdat longitudinale studies plaatsvinden over een periode van jaren (of zelfs decennia), kunnen ze erg handig zijn als je kijkt naar veranderingen in ontwikkeling in de tijd. Onderzoekers kunnen dit soort onderzoek gebruiken om een reeks gebeurtenissen vast te stellen bij het kijken naar het verouderingsproces.
De nadelen van longitudinaal onderzoek
Net als bij andere soorten psychologisch onderzoek hebben longitudinale onderzoeken zowel hun sterke als zwakke punten. Er zijn enkele belangrijke voordelen bij het uitvoeren van longitudinaal onderzoek, maar er zijn ook een aantal nadelen die moeten worden overwogen.
Longitudinale studies kunnen duur zijn
Longitudinale onderzoeken vergen enorm veel tijd en zijn vaak behoorlijk duur. Daarom hebben deze studies vaak slechts een kleine groep onderwerpen, waardoor het moeilijk is om de resultaten toe te passen op een grotere populatie. Een ander probleem is dat deelnemers soms afhaken uit de studie, de steekproefomvang verkleinen en de hoeveelheid verzamelde gegevens verminderen.
Deelnemers neigen af te vallen in de loop van de tijd
Deze neiging van sommige deelnemers om eerder uit een studie te vallen, staat bekend als selectieve uitval. In ons voorbeeld hierboven kunnen deelnemers om verschillende redenen afhaken. Sommigen wijken misschien af van het gebied terwijl anderen eenvoudig de motivatie verliezen om deel te nemen. Anderen kunnen huisgebonden worden door ziekte of leeftijdsgebonden problemen, en sommige deelnemers zullen overlijden voordat het onderzoek is afgerond.
In sommige gevallen kan dit leiden tot een neiging tot attritie en de resultaten van de longitudinale studie beïnvloeden. Als de laatste groep niet langer het oorspronkelijke representatieve monster weergeeft, kan deze uitval ook de geldigheid van het experiment bedreigen. Geldigheid verwijst naar het feit of een test of experiment al dan niet nauwkeurig meet wat het beweert te meten. Als de laatste groep deelnemers geen representatieve steekproef is, is het moeilijk om de resultaten te generaliseren naar de rest van de populatie.
De langstlopende longitudinale studie ter wereld
'S Werelds langstlopende longitudinale studie is de Genetic Studies of Genius, die tegenwoordig de Terman Study of the Gifted wordt genoemd. De studie werd oorspronkelijk in 1921 gestart door psycholoog Lewis Terman om te onderzoeken hoe zeer intelligente kinderen zich tot volwassenheid ontwikkelden.
Het onderzoek gaat nog steeds door, hoewel het oorspronkelijke monster begrijpelijk veel kleiner is gegroeid. De studie had oorspronkelijk meer dan 1.000 deelnemers, maar dat aantal was in 2003 afgenomen tot slechts 200. Enkele deelnemers waren onder meer wetenschapper Ancel Keys en onderwijspsycholoog Lee Chronback. Onderzoekers zijn van plan het onderzoek voort te zetten totdat de laatste deelnemer afvallt of sterft.
Een woord van heel goed
Een longitudinaal onderzoek kan een schat aan informatie over een onderwerp bieden. Dergelijke onderzoeken kunnen duur, kostbaar en moeilijk uitvoerbaar zijn, maar de informatie die uit dergelijk onderzoek is verkregen, kan zeer waardevol zijn.
