Hoe een orgel te doneren aan een vriend of familielid

Voor patiënten die orgaanfalen ervaren en een transplantatie nodig hebben, kan het vinden van een levende orgaandonor de beste manier zijn om een transplantatie te krijgen zonder een langere wachttijd. Leven gerelateerde donatie is het originele type orgaandonatie, beginnend met de eerste niertransplantatie in 1954, met een nier gedoneerd door de identieke tweeling van de patiënt.
Leven gerelateerde donatie wordt steeds populairder als patiënten langer dan ooit wachten op een transplantatie. De beste kans voor een transplantatie, zonder de lange wachttijd, is om een donor van hun familie of een vriend te vinden.
Nieren zijn niet het enige orgaan dat door een levende donor kan worden gedoneerd; leversegmenten, longsegmenten en darmsegmenten kunnen door een familielid worden geschonken. Dit type donatie vermindert het wachten op een transplantatie, wat vooral belangrijk is omdat patiënten vaak zieker worden als ze wachten. Kortere wachttijden verbeteren de kans op een uitstekend resultaat, omdat de ontvanger gezonder is en beter in staat is om operaties te tolereren op het moment van transplantatie.
1

Wie kan een levende orgaandonor zijn?

Een levende orgaandonor zijn, is niet zo eenvoudig als het hebben van bloedtesten om te zien of je een match bent met de potentiële ontvanger. Je moet emotioneel en fysiek goed zijn om met succes een orgel te doneren.
Potentiële donoren moeten:

Wees gezond zonder grote medische problemen
Wees in verhouding met de lengte
Heb geen voorgeschiedenis van diabetes, hoge bloeddruk of hartaandoeningen
Wees een volwassene onder de leeftijd van 65 jaar
Heb een compatibel bloedgroep
Geen mentale problemen hebben die de besluitvorming kunnen beïnvloeden

testen

Er is substantieel onderzoek vereist voordat een persoon een orgaan kan doneren. Psychologische tests worden uitgevoerd om ervoor te zorgen dat een potentiële donor in staat is om de beslissing om te doneren te begrijpen, de risico's van donatie en het donatieproces. Uitgebreide medische testen worden gedaan om zowel de donor als de ontvanger te beschermen. Voor de donor is het essentieel dat testen aantoont dat ze gezond zijn en dat ze geen schade zullen ondervinden van de donatie. Voor de ontvanger moet worden vastgesteld dat het orgaan een goede match is en niet wordt afgewezen en dat de donor geen ziekten heeft die aan de ontvanger kunnen worden overgedragen, waaronder hepatitis, HIV of kanker.
Bloed zal worden getrokken voor verschillende tests. Een standaard bloedtyperingstest zal worden uitgevoerd, evenals weefseltypering, cross-matching en screening op antilichamen. Deze tests worden gebruikt om te zien of de donor compatibel is met de ontvanger, of dat er een grote kans is dat het orgaan afstoot.
Standaardfoto's zullen worden gemaakt om te controleren of er hart- en longproblemen zijn. Urinemonsters zullen worden geanalyseerd op orgaanfunctie in het geval van nierdonoren. Vrouwelijke donoren krijgen een volledig gynaecologisch onderzoek en mogelijk een mammogram. Aanvullende orgaanspecifieke testen kunnen worden besteld zoals de transplantatiechirurg noodzakelijk acht.
3

Opties wanneer een relatieve niet overeenkomt

Als een familielid of echtgenoot die bereid is te doneren geen partij is voor donatie, is een gepaarde donatie een optie. Een gepaarde donatie vindt plaats wanneer een persoon die een transplantatie nodig heeft, geen match is met de persoon die in aanmerking komt om te doneren. Het paar wordt dan gekoppeld aan een vergelijkbaar paar, die ook niet op elkaar passen.
Een voorbeeld is dit: ontvanger A en zijn partner, donor A, komen niet overeen. Ontvanger B en zijn echtgenoot, Donor B, komen niet overeen. Ontvanger A krijgt de nier van donor B en ontvanger B ontvangt de nier van donor A, allemaal op dezelfde dag.
Als een gepaarde donatie geen optie is, is de volgende optie de traditionele wachtlijst, waar patiënten wachten op een orgaan van een overleden donor.
4

Risico's

Naast de algemene risico's van chirurgie, heeft het doneren van een orgaan extra risico's.

De risico's om een nierdonor te zijn

Hoge bloeddruk
Eiwit in de urine, dat vroegtijdig nierfalen kan signaleren

De risico's van de lendonatie

Bloedstolsels, vooral in de longen
Ademhalingsproblemen
Klaplong
Hartproblemen waaronder abnormale hartritmes
Infectie en ontsteking van de longen

De risico's van leverdonatie

Bloedproppen
Kleine darmobstructies
Bloedproblemen

Kosten

Als u overweegt orgaandonor te zijn, is het belangrijk om de kosten van donatie te kennen. De medische kosten in verband met het doneren van een orgaan worden betaald door de verzekering van de ontvanger, inclusief ziekenhuisrekeningen, testen voor de operatie en alle andere medische kosten die direct verband houden met de donatie. Dit geldt voor alle soorten orgaandonatie.
De extra kosten die een levende donor ervaart, waaronder het verlies van lonen, uitgaven voor kinderverzorging tijdens herstel, eten, accommodatie en reiskosten, zijn niet gedekt. Als de donor een arbeidsongeschiktheidsverzekering heeft, kan er geen loonverlies optreden of kan het verlies worden geminimaliseerd.
Voor donoren die moeite hebben met de kosten die niet door de verzekering worden gedekt, kan het National Living Donor Assistance Program hulp bieden bij onkosten.
6

Omgaan met een levende gerelateerde donatie

Er zijn belangrijke emotionele problemen bij zowel het doneren als het ontvangen van een orgaan, en het vermogen om met deze problemen om te gaan is essentieel voor zowel de donor als de ontvanger. Het is belangrijk om een open en oprechte discussie te hebben over verwachtingen die de donor en ontvanger kunnen hebben, samen met zorgen en problemen, voorafgaand aan de transplantatie.