Startpagina » theorieën » Valse herinneringen en hoe ze vormen

    Valse herinneringen en hoe ze vormen

    De meesten van ons willen graag geloven dat we een redelijk goed geheugen hebben. Natuurlijk vergeten we soms waar we onze autosleutels hebben achtergelaten en natuurlijk zijn we allemaal iemands naam, een belangrijk telefoonnummer of misschien zelfs de datum van ons huwelijksverjaardag vergeten.

    Maar als het gaat om het onthouden van de belangrijke dingen, zoals een gekoesterde gebeurtenis uit de kindertijd, zijn onze herinneringen accuraat en betrouwbaar, goed?

    Hoewel we onze herinneringen kunnen vergelijken met een camera, en elk moment perfect in detail kunnen bewaren, precies zoals het gebeurde, is het trieste feit dat onze herinneringen meer op een collage lijken, soms rauw en met soms een verfraaiing of zelfs regelrechte fabricage.

    Recent onderzoek heeft aangetoond hoe kwetsbaar menselijk geheugen kan zijn. We zijn angstaanjagend gevoelig voor fouten en subtiele suggesties kunnen valse herinneringen oproepen. Verrassend genoeg zijn mensen met uitzonderlijke herinneringen nog steeds vatbaar voor het verzinnen van dingen zonder het zelf te beseffen.

    In een beroemd experiment uit 1994 wist geheugenexpert Elizabeth Loftus 25 procent van haar deelnemers een vals geheugen te laten geloven dat ze ooit als kind verloren waren in een winkelcentrum. Een ander onderzoek uit 2002 bracht aan het licht dat de helft van de deelnemers ertoe kon worden gebracht ten onrechte te geloven dat zij ooit als kind een heteluchtballonvlucht hadden gemaakt door eenvoudig gemanipuleerd foto "bewijs" te tonen.

    Meestal zijn deze valse herinneringen gecentreerd op dingen die tamelijk alledaags of onbelangrijk zijn. Simpele, dagelijkse gebeurtenissen die weinig echte gevolgen hebben.

    Maar soms kunnen deze valse herinneringen ernstige of zelfs verwoestende gevolgen hebben. Een valse herinnering die tijdens een strafrechtelijk getuigenis wordt doorgegeven, kan ertoe leiden dat een onschuldige persoon wordt veroordeeld voor een misdrijf.

    Het is duidelijk dat valse herinneringen potentieel een serieus probleem kunnen vormen, maar waarom precies deze onjuiste herinneringen zich vormen?

    Onnauwkeurige waarneming

    Menselijke waarneming is niet perfect. Soms zien we dingen die er niet zijn en missen we voor de hand liggende dingen die recht voor ons liggen. In veel gevallen vormen zich valse herinneringen omdat de informatie in de eerste plaats niet correct is gecodeerd. Een persoon kan bijvoorbeeld getuige zijn van een ongeluk maar heeft geen duidelijk zicht op alles wat er is gebeurd. Het kan moeilijk of zelfs onmogelijk zijn om de opgetreden gebeurtenissen te vertellen, omdat ze niet echt alle details hebben meegemaakt. Dientengevolge kan de geest van de persoon de "hiaten" opvullen door herinneringen te vormen die niet echt voorkomen.

    Gevolgtrekking

    In andere gevallen concurreren oude herinneringen en ervaringen met nieuwere informatie. Soms zijn het oude herinneringen die onze nieuwe herinneringen storen of veranderen en in andere gevallen kan nieuwe informatie het moeilijk maken om eerder opgeslagen informatie te onthouden. Terwijl we oude informatie weer samenvoegen, zijn er soms gaten of gaten in ons geheugen. Onze geest probeert dan de ontbrekende ruimtes in te vullen, vaak met gebruik van de huidige kennis, evenals overtuigingen of verwachtingen.

    Je kunt je bijvoorbeeld waarschijnlijk duidelijk herinneren waar je was en wat je aan het doen was tijdens de terroristische aanslagen van 9/11. Hoewel je waarschijnlijk het gevoel hebt dat je herinneringen aan het evenement redelijk accuraat zijn, is de kans heel groot dat je herinneringen zijn beïnvloed door latere berichtgeving en verhalen over de aanslagen. Deze nieuwere informatie kan concurreren met uw bestaande herinneringen aan het evenement of ontbrekende stukjes informatie invullen.

    emoties

    Als je ooit hebt geprobeerd de details van een emotioneel geladen gebeurtenis (bijvoorbeeld een argument, een ongeval, een medisch noodgeval) te onthouden, realiseer je je waarschijnlijk dat emoties je geheugen kunnen schaden. Soms kunnen sterke emoties een ervaring gedenkwaardiger maken, maar ze kunnen soms leiden tot verkeerde of onbetrouwbare herinneringen.

    Onderzoekers hebben ontdekt dat mensen vaker geneigd zijn gebeurtenissen te onthouden die verband houden met sterke emoties, maar dat de details van dergelijke herinneringen vaak verdacht zijn. Het opnieuw vertellen van belangrijke gebeurtenissen kan ook leiden tot een verkeerd geloof in de nauwkeurigheid van het geheugen.

    Een onderzoek uit 2008 wees uit dat met name negatieve emoties eerder tot de vorming van valse herinneringen zouden leiden. Andere studies hebben gesuggereerd dat dit valse geheugeneffect minder te maken heeft met negatieve emoties en meer te maken heeft met opwindingsniveaus. Een onderzoek uit 2007 wees uit dat valse herinneringen significant vaker voorkomen tijdens perioden van hoge opwinding dan tijdens perioden van lage opwinding, ongeacht of de stemming positief, negatief of neutraal was.

    Desinformatie

    Soms wordt accurate informatie vermengd met onjuiste informatie, die vervolgens onze herinneringen aan gebeurtenissen vervormt. Loftus bestudeert valse herinneringen sinds de jaren 1970 en haar werk heeft de ernstige gevolgen onthuld die misinformatie kan hebben voor het geheugen. In haar studies kregen deelnemers afbeeldingen van een verkeersongeval te zien. Bij ondervraging over het evenement na het zien van de afbeeldingen, bevatten de interviewers leidende vragen of misleidende informatie. Toen de deelnemers later werden getest op hun herinnering aan het ongeluk, hadden degenen die misleidende informatie hadden gekregen vaker valse herinneringen aan het evenement.

    De serieuze potentiële impact van dit desinformatie-effect kan gemakkelijk worden waargenomen op het gebied van strafrecht, waarbij fouten letterlijk het verschil tussen leven en dood kunnen betekenen. Brainerd en Reyna (2005) suggereren dat valse herinneringen tijdens het verhoorproces de hoofdoorzaak zijn van valse overtuigingen.

    misattributie

    Heb je ooit de details van het ene verhaal vermengd met de details van het andere? Als u bijvoorbeeld een vriend vertelt over uw laatste vakantie, kunt u per ongeluk een incident vertellen dat is opgetreden tijdens een vakantie die u enkele jaren geleden hebt genomen. Dit is een voorbeeld van hoe misattributie valse herinneringen kan vormen. Dit kan inhouden het combineren van elementen van verschillende gebeurtenissen in een samenhangend verhaal, het verkeerd onthouden van waar je een bepaald stuk informatie hebt verkregen, of zelfs het herinneren van ingebeelde gebeurtenissen uit je jeugd en geloven dat ze echt zijn.

    Fuzzy Tracing

    Wanneer we een herinnering vormen, focussen we niet altijd op de details en onthouden we in plaats daarvan een algemene indruk van wat er is gebeurd. Fuzzy-spoortheorie suggereert dat we soms letterlijk sporen van gebeurtenissen maken en andere keren alleen maar sporen maken. Verbatim-sporen zijn gebaseerd op de werkelijke gebeurtenissen zoals ze werkelijk zijn gebeurd, terwijl de kernsporen zich concentreren op onze interpretaties van gebeurtenissen. Hoe verklaart dit valse herinneringen? Soms weerspiegelt de manier waarop we informatie interpreteren niet nauwkeurig wat er werkelijk is gebeurd. Deze bias-interpretaties van gebeurtenissen kunnen leiden tot valse herinneringen aan de oorspronkelijke gebeurtenissen.

    Laatste gedachten

    Terwijl onderzoekers nog steeds meer leren over de mechanismen achter hoe valse herinneringen ontstaan, is het duidelijk dat valse herinneringen iets is dat vrijwel iedereen kan overkomen. Deze herinneringen kunnen variëren van het triviale tot het leven-veranderende, van het alledaagse tot het mogelijk fatale.

    "Bijna twee decennia van onderzoek naar geheugenvervorming laat er geen twijfel over bestaan ​​dat het geheugen via suggestie kan worden veranderd", schreef Loftus en Pickerell in een zeer recent artikel uit 1995. "Mensen kunnen ertoe worden gebracht hun verleden op verschillende manieren te onthouden, en ze kunnen zelfs worden geleid om hele gebeurtenissen te onthouden die hen nooit zijn overkomen. Wanneer dit soort verstoringen optreedt, hebben mensen soms vertrouwen in hun vervormde of valse herinneringen, en vaak ga verder met het beschrijven van de pseudomemories in substantieel detail Deze bevindingen werpen licht op gevallen waarin valse herinneringen vurig worden vastgehouden - zoals wanneer mensen zich dingen herinneren die biologisch of geografisch onmogelijk zijn. '