Positieve straf en operationele conditionering
Positieve straf is een concept dat wordt gebruikt in B. F. Skinner's theorie van operante conditionering. Hoe werkt het positieve strafproces precies? Het doel van elke vorm van straf is om het gedrag dat het volgt te verminderen. In het geval van positieve straffen, betekent dit het presenteren van een ongunstige uitkomst of gebeurtenis na een ongewenst gedrag.
Met andere woorden, wanneer het subject een ongewenste actie uitvoert, wordt een bepaald soort negatieve uitkomst doelbewust toegepast. Dus als je je hond traint om te stoppen met kauwen op je favoriete slippers, zou je het dier elke keer kunnen schelden als je hem betrapt terwijl je op je schoenen knaagt. Omdat de hond ongewenst gedrag vertoont (op je schoenen kauwend), heb je een afwach- tende uitkomst toegepast (de hond een verbale uitbrander geven).
Illustratie door Cindy Chung, Verywell Het concept van positieve straffen kan moeilijk te onthouden zijn, vooral omdat het een tegenstrijdigheid lijkt. Hoe kan straf positief zijn? De gemakkelijkste manier om dit concept te onthouden is om op te merken dat het om een aversieve stimulus gaat toegevoegd naar de situatie. Om deze reden wordt positieve straf soms straf genoemd door toepassing.
Voorbeelden
Het zal u misschien verbazen om voorbeelden van positieve straffen op te merken in uw dagelijks leven. Bijvoorbeeld:
- Je draagt je favoriete baseballpet tijdens de les, maar wordt door je instructeur berispt omdat je de dresscode van je school schendt.
- Omdat je op een ochtend te laat bent om te werken, rijd je over de snelheidslimiet door een schoolzone. Het gevolg is dat je wordt overreden door een politieagent en een kaartje krijgt.
- Je mobiele telefoon rinkelt midden in een collegeklas en je wordt uitgescholden door je leraar omdat hij je telefoon niet uitzet voor de les.
Kun jij de voorbeelden van positieve straffen identificeren? De leraar die je berispt vanwege het overtreden van de dresscode, de officier die het snelkaartje afgeeft en de leraar die je uitscheldt omdat je je mobiele telefoon niet hebt uitgeschakeld, zijn in orde. Ze vertegenwoordigen aversieve stimuli die bedoeld zijn om het gedrag dat ze volgen te verminderen.
In alle bovenstaande voorbeelden wordt de positieve straf opzettelijk toegediend door een andere persoon. Een positieve straf kan echter ook optreden als een natuurlijk gevolg van een gedrag. Het aanraken van een hete haard of een scherp voorwerp kan pijnlijke verwondingen veroorzaken die als natuurlijke positieve straffen voor het gedrag dienen. Omdat je als gevolg van je gedrag een negatief resultaat hebt ervaren, zul je in de toekomst minder geneigd zijn om die acties opnieuw uit te voeren.
Spanking als positieve straf
Hoewel positieve straf in sommige situaties effectief kan zijn, merkte B.F. Skinner op dat het gebruik ervan moet worden afgewogen tegen mogelijke negatieve effecten. Een van de bekendste voorbeelden van positieve straf is slaan. Gedefinieerd als het slaan van een kind over de billen met een open hand, wordt deze vorm van discipline naar verluidt gebruikt door ongeveer 75 procent van de ouders in de Verenigde Staten.
Sommige onderzoekers hebben gesuggereerd dat mild, af en toe slaan niet schadelijk is, vooral wanneer het samen met andere vormen van discipline wordt gebruikt. Echter, in één grote meta-analyse van eerder onderzoek, vond psycholoog Elizabeth Gershoff dat spanking werd geassocieerd met slechte ouder-kindrelaties en met toename van antisociaal gedrag, delinquentie en agressiviteit. Recentere onderzoeken die voor een verscheidenheid aan storende variabelen controleerden, vonden ook vergelijkbare resultaten.
Hoewel positieve straffen worden gebruikt, stelden veel deskundigen dat andere methoden voor operante conditionering vaak effectiever zijn voor het veranderen van gedrag op korte en lange termijn. Misschien nog belangrijker is dat veel van deze andere methoden zonder de potentieel negatieve gevolgen van positieve straffen komen.
