Lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen begrijpen

Lichaamstaal verwijst naar de non-verbale signalen die we gebruiken om te communiceren. Volgens experts vormen deze non-verbale signalen een groot deel van de dagelijkse communicatie. Van onze gezichtsuitdrukkingen tot onze lichaamsbewegingen, de dingen die we doen niet doen zeg kan nog steeds hoeveelheden informatie overbrengen.

Gesuggereerd is dat lichaamstaal tussen de 50 en 70 procent van alle communicatie kan uitmaken. Lichaamstaal begrijpen is belangrijk, maar het is ook essentieel om aandacht te besteden aan andere aanwijzingen, zoals context. In veel gevallen zou je signalen als een groep moeten beschouwen in plaats van je te concentreren op een enkele actie.

Dit is waar u op moet letten wanneer u lichaamstaal probeert te interpreteren.

Gezichtsuitdrukkingen

Denk even na over hoeveel een persoon kan overbrengen met alleen een gezichtsuitdrukking. Een glimlach kan goedkeuring of geluk aangeven. Een frons kan wijzen op afkeuring of verdriet. In sommige gevallen kunnen onze gezichtsuitdrukkingen onze ware gevoelens over een bepaalde situatie onthullen. Terwijl je zegt dat je je goed voelt, kan de blik op je gezicht anderen anders vertellen.

Slechts enkele voorbeelden van emoties die kunnen worden uitgedrukt via gezichtsuitdrukkingen zijn onder meer:

Geluk
Droefheid
boosheid
Verrassing
Walging
Angst
Verwarring
Opwinding
Verlangen
Minachting

De uitdrukking op iemands gezicht kan zelfs helpen bepalen of we vertrouwen of geloven wat het individu zegt. Een studie vond dat de meest betrouwbare gezichtsuitdrukking een lichte verhoging van de wenkbrauwen en een lichte glimlach inhield. Deze uitdrukking, zo suggereerden de onderzoekers, brengt zowel vriendelijkheid als vertrouwen over.

Gezichtsuitdrukkingen behoren ook tot de meest universele vormen van lichaamstaal. De uitdrukkingen die worden gebruikt om angst, woede, verdriet en geluk over te brengen, zijn overal ter wereld vergelijkbaar.

Onderzoeker Paul Ekman heeft steun gevonden voor de universaliteit van verschillende gezichtsuitdrukkingen die verband houden met bepaalde emoties, waaronder vreugde, woede, angst, verrassing en verdriet.

Onderzoek suggereert zelfs dat we oordelen over de intelligentie van mensen baseren op hun gezichten en uitdrukkingen. Een onderzoek toonde aan dat personen met een smaller gezicht en prominentere neuzen eerder als intelligent werden ervaren. Mensen met een glimlachende, vreugdevolle uitdrukking werden ook als intelligenter beoordeeld dan mensen met boze uitdrukkingen.

De ogen

De ogen worden vaak de "vensters naar de ziel" genoemd, omdat ze in staat zijn om veel te onthullen wat een persoon voelt of denkt. Terwijl u in gesprek bent met een andere persoon, is het volgen van oogbewegingen een natuurlijk en belangrijk onderdeel van het communicatieproces. Enkele veel voorkomende dingen die je opvalt zijn bijvoorbeeld of mensen direct oogcontact maken of hun blik afwenden, hoeveel ze knipperen of dat hun pupillen verwijd zijn.

Houd bij het evalueren van de lichaamstaal rekening met de volgende oogsignalen:

Oogblik: Wanneer een persoon tijdens een gesprek direct in je ogen kijkt, geeft dit aan dat ze geïnteresseerd zijn en opletten. Langdurig oogcontact kan echter een bedreiging vormen. Aan de andere kant kan oogcontact en vaak wegkijken aangeven dat de persoon afgeleid, ongemakkelijk is of probeert zijn of haar echte gevoelens te verbergen.
Knipperend: Knipperen is normaal, maar let ook op of iemand te veel of te weinig knippert. Mensen knipperen vaak sneller wanneer ze zich bedroefd of ongemakkelijk voelen. Onregelmatig knipperen kan erop duiden dat een persoon opzettelijk probeert zijn of haar oogbewegingen te beheersen. Een pokerspeler kan bijvoorbeeld minder vaak knipperen omdat hij opzettelijk probeert om niet-gevraagd te verschijnen over de hand die hij heeft gekregen.
Leerlingenmaat: De pupilgrootte kan een heel subtiel non-verbaal communicatiesignaal zijn. Terwijl de lichtniveaus in de omgeving de pupilverwijding controleren, kunnen emoties soms ook kleine veranderingen in de pupilgrootte veroorzaken. Misschien hebt u bijvoorbeeld de uitdrukking 'slaapkamerogen' gebruikt om de blik te beschrijven die iemand geeft wanneer deze zich tot een andere persoon aangetrokken voelt. Hoog gedilateerde ogen kunnen bijvoorbeeld aangeven dat iemand geïnteresseerd is of zelfs is opgewonden.

De mond

Monduitdrukkingen en bewegingen kunnen ook essentieel zijn bij het lezen van lichaamstaal. Kauwen op de onderlip kan bijvoorbeeld aangeven dat het individu gevoelens van zorg, angst of onzekerheid voelt.

Het bedekken van de mond kan een poging zijn om beleefd te zijn als de persoon geeuwt of hoest, maar het kan ook een poging zijn om een frons van afkeuring te verdoezelen. Lachen is misschien wel een van de grootste lichaamstaalsignalen, maar glimlachen kan ook op veel manieren worden geïnterpreteerd. Een glimlach kan echt zijn, of hij kan worden gebruikt om valse blijdschap, sarcasme of zelfs cynisme tot uiting te brengen.

Houd bij het evalueren van de lichaamstaal rekening met de volgende mond- en lipsignalen:

Vervloekte lippen: Het aanhalen van de lippen kan een aanwijzing zijn voor afkeer, afkeuring of wantrouwen.
Lip bijten: Mensen bijten soms hun lippen als ze zich zorgen maken, angstig zijn of gestresst zijn.
De mond afdekken: Wanneer mensen een emotionele reactie willen verbergen, kunnen ze hun mond bedekken om te voorkomen dat ze glimlachen of grijnzen vertonen.
Naar boven of naar beneden: Kleine veranderingen in de mond kunnen ook subtiele indicatoren zijn van wat een persoon voelt. Wanneer de mond een beetje opgedraaid is, kan dit betekenen dat de persoon zich gelukkig of optimistisch voelt. Aan de andere kant kan een iets naar beneden gekeerde mond een indicator zijn van verdriet, afkeuring of zelfs een regelrechte grimas..

Gebaren

Gebaren kunnen enkele van de meest directe en voor de hand liggende lichaamstaalsignalen zijn. Zwaaien, wijzen en de vingers gebruiken om numerieke bedragen aan te geven zijn allemaal heel gewone en gemakkelijk te begrijpen gebaren. Sommige gebaren kunnen echter cultureel zijn, dus een duim omhoog of een vredesteken in een ander land geven kan een heel andere betekenis hebben dan in de Verenigde Staten.

De volgende voorbeelden zijn slechts enkele algemene gebaren en hun mogelijke betekenissen:

Een gebalde vuist kan wijzen op woede in sommige situaties of op solidariteit met anderen.
Een duim omhoog en duimen omlaag worden vaak gebruikt als gebaren van goedkeuring en afkeuring.
Het gebaar "goed", gemaakt door de duim en wijsvinger in een cirkel aan te raken, terwijl de andere drie vingers worden verlengd om 'oké' of 'goed' te betekenen. In sommige delen van Europa wordt hetzelfde signaal echter gebruikt om aan te geven dat je niets bent. In sommige Zuid-Amerikaanse landen is het symbool eigenlijk een vulgair gebaar.
Het V-teken, gecreëerd door de wijs- en middelvinger op te tillen en te scheiden om een V-vorm te creëren, betekent vrede of overwinning in sommige landen. In het Verenigd Koninkrijk en Australië krijgt het symbool een aanstootgevende betekenis wanneer de achterkant van de hand naar buiten wijst.

De armen en benen

De armen en benen kunnen ook handig zijn bij het overbrengen van non-verbale informatie. Het oversteken van de armen kan duiden op defensiviteit. Het afleggen van benen bij een andere persoon kan wijzen op afkeer of ongemak bij die persoon.

Andere subtiele signalen, zoals het wijd uitzetten van de armen, kan een poging zijn om groter of bekender te lijken terwijl het houden van de armen dicht bij het lichaam een poging kan zijn om zich te minimaliseren of zich terug te trekken van de aandacht.

Houd bij het evalueren van de lichaamstaal rekening met enkele van de volgende signalen die de armen en benen kunnen overbrengen:

Gekruiste armen kan erop duiden dat een persoon zich defensief, zelfbeschermend of afgesloten voelt.
Staand met de handen op de heupen geplaatst kan een aanwijzing zijn dat een persoon klaar en in controle is, of het kan ook een teken van agressiviteit zijn.
De handen achter de rug omklemmen kan erop duiden dat iemand zich verveelt, angstig of zelfs boos is.
Snel tikken op vingers of friemelen kan een teken zijn dat iemand zich verveelt, ongeduldig of gefrustreerd is.
Gekruiste benen kan aangeven dat een persoon zich afgesloten voelt of behoefte heeft aan privacy.

Houding

Hoe we ons lichaam vasthouden, kan ook als een belangrijk onderdeel van lichaamstaal dienen. De voorwaarde houding verwijst naar hoe we ons lichaam houden evenals de algemene fysieke vorm van een individu. Houding kan een schat aan informatie overbrengen over hoe een persoon zich voelt en ook hints over persoonlijkheidskenmerken, zoals of iemand zelfverzekerd, open of onderdanig is.

Rechtop zitten kan bijvoorbeeld aangeven dat een persoon gefocust is en oplet wat er aan de hand is. Zittend met het lichaam voorover gebogen, aan de andere kant, kan impliceren dat de persoon verveeld of onverschillig is.

Wanneer u lichaamstaal probeert te lezen, probeer dan een aantal signalen op te merken die iemands houding kan verzenden.

Open houding houdt in dat de romp van het lichaam open en bloot wordt gehouden. Dit soort houding geeft vriendelijkheid, openheid en bereidheid aan.
Gesloten houding houdt in dat de romp van het lichaam vaak wordt verborgen door naar voren te buigen en de armen en benen gekruist te houden. Dit soort houding kan een indicator zijn van vijandigheid, onvriendelijkheid en angst.

Persoonlijke ruimte

Heb je ooit iemand horen refereren aan hun behoefte aan persoonlijke ruimte? Ben je ooit begonnen je ongemakkelijk te voelen als iemand net iets te dichtbij je staat??

De voorwaarde proxemics, bedacht door anthropolgist Edward T. Hall, verwijst naar de afstand tussen mensen tijdens hun interactie. Net zoals lichaamsbewegingen en gezichtsuitdrukkingen een grote hoeveelheid non-verbale informatie kunnen overbrengen, kan deze fysieke ruimte tussen individuen ook.

Hall beschreef vier niveaus van sociale afstand die in verschillende situaties voorkomen:

Intieme afstand- 6 tot 18 inch: Deze mate van fysieke afstand duidt vaak op een nauwere relatie of meer comfort tussen individuen. Het gebeurt meestal tijdens intiem contact, zoals knuffelen, fluisteren of aanraken.
Persoonlijke afstand- 1,5 tot 4 voet: Fysieke afstand op dit niveau treedt meestal op tussen mensen die familie zijn of goede vrienden. Hoe dichterbij de mensen comfortabel kunnen staan tijdens de interactie, kan een indicatie zijn van het niveau van intimiteit in hun relatie.
Sociale afstand- 4 tot 12 voet: Dit niveau van fysieke afstand wordt vaak gebruikt met personen die kennissen zijn. Met iemand die u redelijk goed kent, zoals een collega die u meerdere keren per week ziet, voelt u zich wellicht op meer comfortabele afstand van elkaar. In gevallen waarin u de andere persoon niet goed kent, zoals een postbezorgingsbestuurder die u slechts één keer per maand ziet, voelt een afstand van 10 tot 12 voet mogelijk prettiger aan..
Openbare afstand- 12 tot 25 voet: Fysieke afstand op dit niveau wordt vaak gebruikt in situaties van spreken in het openbaar. Praten voor een klas vol studenten of een presentatie geven op het werk zijn goede voorbeelden van dergelijke situaties.

Het is ook belangrijk om op te merken dat het niveau van persoonlijke afstand dat mensen nodig hebben om zich op hun gemak te voelen, kan variëren van cultuur tot cultuur. Een vaak genoemd voorbeeld is het verschil tussen mensen uit de Latijnse cultuur en die uit Noord-Amerika. Mensen uit Latijns-Amerikaanse landen voelen zich meer op hun gemak als ze dichter bij elkaar staan terwijl ze communiceren, terwijl mensen uit Noord-Amerika meer persoonlijke afstand nodig hebben.

Een woord van heel goed

Het begrijpen van lichaamstaal kan een grote bijdrage leveren om u te helpen beter met anderen te communiceren en te interpreteren wat anderen proberen over te brengen.

Hoewel het verleidelijk kan zijn om signalen één voor één uit elkaar te halen, is het belangrijk om naar deze non-verbale signalen te kijken met betrekking tot verbale communicatie, andere non-verbale signalen en de situatie. Je kunt je ook richten op meer informatie over hoe je je non-verbale communicatie kunt verbeteren om beter te laten weten wat je voelt - zonder zelfs maar een woord te zeggen.