Bone Fracture X-Rays begrijpen

Wanneer een persoon een botbreuk heeft, is een van de eerste dingen die een persoon wil weten hoe erg het is. Om de ernst en de behandelings- / hersteltijd te bepalen, voeren artsen meestal een röntgenfoto uit. In sommige gevallen kunnen ze andere beeldvormingstechnieken gebruiken, zoals een computertomografie (CT) -scan of magnetische beeldvormingresonantie (MRI), met name een pathologische breuk. Dit is een soort breuk die niet wordt veroorzaakt door trauma maar door een medische aandoening die het bot verzwakt.
Als patiënt heeft u het recht om de diagnose en de behandelingsopties volledig te begrijpen. Om dit te doen, zou het goed zijn als u de terminologie begrijpt die wordt gebruikt om een fractuur te beschrijven.

De breuklocatie beschrijven

De anatomische locatie van een fractuur is meer dan alleen waar de breuk is; het beschrijft de structurele karakteristiek van de breuk. Daartoe zullen artsen doorgaans de volgende beschrijvende termen gebruiken:

Diafyseum: de schacht (midden) van het bot
Metafyseal: gelegen aan het ene uiteinde van het bot, maar niet aan het gewricht
Peri-articulair: gelegen op het gewrichtsoppervlak aan het einde van het bot
Intra-articulair: een breuk die door het kraakbeen in het gewricht steekt
Proximaal: dichter bij het midden van het lichaam aan de bovenkant van het bot
Distaal: verder gelegen van het midden van het lichaam aan het uiteinde van het bot

Fracturen waarbij het gewrichtsoppervlak betrokken is, worden meestal agressief behandeld, omdat imperfecties in de uitlijning kunnen leiden tot versnelde artritis in het gewricht..

Breukuitlijning beschrijven

De verkeerde uitlijning van een breuk vertelt ons hoe ver uit positie het bot is verschoven. Artsen zullen dit in de volgende bewoordingen beschrijven:

Niet-verplaatst: waar het bot is gebroken maar perfect uitgelijnd
Minimaal verplaatst: waar sprake is van een lichte verschuiving in de positie, meestal niet significant
Displaced: waar het bot aanzienlijk verschoven is, de mate van die wordt beschreven in percentages
Depressie: een intra-articulaire (gewrichts-) fractuur die uit de pas is gestoten met het bot
Angulated: de hoek waarmee de botten niet goed uitgelijnd zijn, opnieuw beschreven in graden
Verkorting: een effect veroorzaakt wanneer de omliggende spieren de botuiteinden strak samentrekken, waarbij het bot letterlijk wordt verkort

Diagnose van ernstige fracturen

Er zijn bepaalde term die artsen zullen gebruiken om breuken te beschrijven die zijn veroorzaakt door een zwaar belastend trauma, zoals een auto-ongeluk of een grote val. Ze bevatten:

Verkleinenis: een breuk of splinter van het bot in meer dan twee fragmenten (meestal aangeduid als een "verbrijzeld" bot)
Gesegmenteerd: een botbreuk waarbij verschillende grote fragmenten zich scheiden van het hoofdlichaam van het bot

Diagnosticering van pathologische fracturen

Pathologische fracturen worden veroorzaakt wanneer een bot verzwakt door een ziekte die ofwel het botmateriaal verdringt of interfereert met het normale metabolisme (hermodellering) van een bot. Artsen zullen deze afwijkingen vaak als volgt beschrijven:

Osteopenie: een aandoening waarbij het lichaam niet zo snel nieuw bot aanmaakt als het oude bot opneemt, vaak het resultaat van een progressieve ziekte zoals osteoporose,

Cystic: gekenmerkt door de vorming van cysten, zoals kan gebeuren met botkanker en bepaalde niet-kanker infecties
Laesie: een niet-gespecificeerde afwijking die kan worden veroorzaakt door botbeschadiging of eenvoudigweg een botbreuk uit het verleden

Monitoring botreparatie

Gebroken botten vertonen meestal binnen een paar weken na een verwonding tekenen van genezing. Artsen zullen dit beschrijven in termen die de voortgang van de reparatie evalueren. Deze omvatten voorwaarden zoals:

Breuk hard: nieuwe botgroei rond een pauze was een goed teken dat de botfragmenten herenigd worden
Consolidatie: een andere term die wordt gebruikt om het normale proces van botherstel als gevolg van hermodellering te beschrijven
Vertraagde vereniging bij niet-samenvallen: wanneer het gebroken bot niet goed geneest vanwege een slechte bloedsomloop, infectie, ontoereikende stabilisatie of andere oorzaken