Wat is niet-betrokken ouderschap?
Onbedoeld ouderschap, soms aangeduid als nalatig ouderschap, is een stijl die wordt gekenmerkt door een gebrek aan reactievermogen op de behoeften van een kind. Niet-betrokken ouders stellen weinig tot geen eisen aan hun kinderen en zijn vaak onverschillig, afwijzend of zelfs volledig nalatig.
De belangrijkste opvoedingsstijlen
In de jaren zestig beschreef psycholoog Diana Baumrind drie verschillende opvoedingsstijlen op basis van haar onderzoek met kinderen in de voorschoolse leeftijd: autoritair, gezaghebbend en tolerant ouderschap. In latere jaren voegden onderzoekers een vierde stijl toe die bekend staat als niet-betrokken ouderschap.
Dus hoe ziet de niet-betrokken opvoedingsstijl er in één oogopslag uit? Deze ouders hebben weinig emotionele betrokkenheid bij hun kinderen. Hoewel ze voorzien in basisbehoeften zoals voedsel en onderdak, zijn ze voor het grootste deel niet betrokken in het leven van hun kinderen.
De exacte mate van betrokkenheid kan aanzienlijk variëren. Sommige niet-betrokken ouders zijn mogelijk relatief afstandelijk met hun kinderen, maar kunnen nog steeds enkele basislimieten hebben, zoals uitgaansverboden. Anderen kunnen ronduit nalatig zijn of zelfs hun kinderen afwijzen. Kinderen krijgen misschien het absolute minimum dat ze nodig hebben om te overleven, zoals onderdak, voeding en kleding, maar weinig of niets op het gebied van begeleiding of affectie.
Kenmerken
Om beter te begrijpen wat niet-betrokken ouderschap inhoudt, kan het nuttig zijn om enkele van de belangrijkste kenmerken van deze opvoedingsstijl te bekijken.
Niet-betrokken ouders hebben de neiging zich bezig te houden met de volgende gedragspatronen:
- Ze zijn emotioneel afstandelijk van hun kinderen
- Ze bieden weinig of geen toezicht
- Ze vertonen weinig warmte, liefde en genegenheid voor hun kinderen
- Ze hebben weinig of geen verwachtingen of eisen voor gedrag
- Ze gaan niet naar schoolevenementen en ouder-leraar conferenties
- Ze kunnen opzettelijk hun kinderen vermijden
- Ze zijn vaak te overweldigd door hun eigen problemen om met hun kinderen om te gaan
Baumrind typeerde haar opvoedingsstijlen in termen van twee belangrijke dimensies: ouderlijk reactievermogen en ouderlijke veeleisendheid. Niet-betrokken ouders hebben weinig van deze beide dimensies. Ze reageren niet goed op de behoeften van hun kinderen en geven weinig genegenheid, steun of liefde. Ze stellen ook heel weinig eisen aan hun kinderen. Ze stellen zelden regels en bieden geen richtlijnen of verwachtingen voor gedrag.
Effecten op kinderen
Dus wat voor soort effect hebben de niet-betrokken ouders op kinderen? Kinderen die door niet-betrokken ouders zijn grootgebracht, hebben de neiging om het aantal verschillende effecten te ervaren.
Sommige uitkomsten die verband houden met niet-betrokken ouderschap zijn onder meer:
- Kinderen moeten leren voor zichzelf te zorgen
- Kinderen kunnen bang zijn afhankelijk te worden van andere mensen
- Kinderen worden vaak emotioneel teruggetrokken
- Ze hebben de neiging om meer delinquentie vertonen tijdens de adolescentie
- Ze voelen angst, angst of stress vanwege het gebrek aan gezinsondersteuning
- Ze hebben een verhoogd risico op drugsgebruik
gevolgen
Onderzoekers associëren opvoedingsstijlen met een reeks uitkomsten van kinderen op gebieden zoals sociale vaardigheden en academische prestaties. De kinderen van niet-betrokken ouders presteren over het algemeen slecht op bijna elk gebied van het leven. Deze kinderen vertonen vaak tekorten in cognitie, gehechtheid, emotionele vaardigheden en sociale vaardigheden.
Vanwege het gebrek aan emotionele reactievermogen en liefde van hun verzorgers, kunnen kinderen die door niet-betrokken ouders zijn grootgebracht, later problemen krijgen bij het vormen van gehechtheden. Het volledige gebrek aan grenzen in het huis maakt het moeilijk om gepast gedrag en beperkingen te leren op school en in andere sociale situaties. Daarom hebben kinderen met niet-betrokken ouders meer kans om zich misdragen..
Oorzaken
Ouders met een niet-betrokken opvoedingsstijl werden vaak zelf opgevoed door niet-betrokken en minachtende ouders. Als volwassenen kunnen ze merken dat ze dezelfde patronen herhalen waarmee ze zijn opgevoed. Andere ouders die deze stijl vertonen, kunnen gewoon zo verstrikt raken in hun drukke leven dat ze het gemakkelijker vinden om een handzame benadering te volgen bij het omgaan met hun kinderen..
In sommige gevallen kunnen ouders zo ingepakt zijn in hun eigen problemen (dat wil zeggen, overwerkt zijn, omgaan met depressies, worstelen met middelenmisbruik) dat ze er echt niet in slagen om te zien hoe betrokken ze zijn met hun kinderen of gewoon niet in staat zijn om de emotionele ondersteuning van hun kinderen nodig hebben.
Een woord van heel goed
Het is duidelijk uit de gevolgen van dit type opvoeding dat de niet-betrokken opvoedingsstijl verre van ideaal is. Om kinderen met zelfvertrouwen die emotioneel gezond en veerkrachtig zijn te verhogen, hebben kinderen ondersteuning, warmte, liefde, passende discipline, structuur en begeleiding van volwassenen nodig die ze vertrouwen.
