Een overzicht van jodiumtekorten

Jodiumtekort is een voedingsonbalans als gevolg van het niet eten van voldoende jodium in uw dieet. Jodium is een essentieel onderdeel van twee hormonen die door uw schildklier worden geproduceerd: thyroxine (T4) en trijoodthyronine (T3). Zonder voldoende jodium in uw dieet te verbruiken, zal uw schildklier niet in staat zijn voldoende hormoon te produceren en zult u symptomen ervaren die verband houden met hypothyreoïdie, of de onderfunctionering van uw schildklier..
Uw schildklier is een vlindervormige klier die zich in het voorste en onderste deel van uw nek bevindt. Uw schildklier is een endocriene klier die hormonen produceert die een belangrijke rol spelen bij zowel baby's als volwassenen. Bij baby's zijn schildklierhormonen belangrijk bij de ontwikkeling van hun hersenen en de groei van hun lichaam.
Bij volwassenen beïnvloeden schildklierhormonen alle functies van de organen en uw metabolisme. Als u niet genoeg jodium in uw voeding binnenkrijgt, kunnen bijwerkingen van hypothyreoïdie wijdverspreid zijn en van invloed zijn op veel verschillende functies van uw lichaam.

overwicht

Ondanks wereldwijde inspanningen om jodium gemakkelijk toegankelijk te maken via diëten, lopen ongeveer 2 miljard mensen nog steeds het risico een jodiumtekortstoornis te hebben.
Terwijl 86 procent van de wereldbevolking toegang heeft tot gejodeerd zout, zijn er nog steeds veel landen die niet als voldoende jodium worden beschouwd.
De Chinezen werden voor het eerst gecrediteerd voor het identificeren van een verband tussen jodium en de reductie van struma (een neveneffect van hypothyreoïdie). Hoewel de Chinezen geen kennis hadden van jodium, vonden ze dat consumptie van zeewier en verbrande zeespons het risico op kroppen al vanaf 3600 voor Christus reduceerde..
In het begin van de 19e eeuw leidde de productie van buskruit tot de ontdekking van eerste jodium. Dit leidde op zijn beurt tot verdere ontdekkingen van de betrokkenheid van de schildklier bij jodiumdeficiëntiestoornissen. Tegen de jaren 1920 in de Verenigde Staten van Amerika, was gejodeerd zout beschikbaar op de markt en merkte dat het een grote invloed had op het verminderen van de prevalentie van jodiumdeficiëntie.

Oorzaken

Er zijn bepaalde groepen die meer risico lopen op het ontwikkelen van jodiumtekort. Deze risicofactoren omvatten mensen die:

gebruik geen gejodeerd zout
leven in een gebied met een jodiumarme bodem (bergachtige gebieden en gebieden die gevoelig zijn voor overstromingen)
voldoen niet aan de jodiumvereisten en consumeren ook voedingsmiddelen met veel goitrogenen (stoffen die de inname van jodium in de schildklier verminderen, zoals soja, kool en broccoli)
zijn zwanger

Gebieden met een hoog risico op jodiumarme bodem zijn de Himalaya, de Alpen en de Andes (bergachtige gebieden), evenals Zuid- en Zuidoost-Azië (rivierdalen met overstromingen).

Dagelijkse vereisten

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), is de hoeveelheid jodium die u moet consumeren, afhankelijk van uw leeftijd, evenals als u zwanger bent en / of borstvoeding geeft..
De Food and Nutrition Board van het Institute of Medicine van de National Academies heeft een iets andere aanbeveling die een beetje hoger is voor baby's en peuters:

0 tot 6 maanden oud: 110 mcg
7 tot 12 maanden oud: 130 mcg
1 tot 8 jaar oud: 90 mcg
9 tot 13 jaar oud: 120 mcg
14 jaar en ouder: 150 mcg
Zwangere vrouwen: 220 mcg
Zogende vrouwen: 290 mcg

Voedingsmiddelen met jodium

Hoewel jodium kan worden geconsumeerd in gejodeerd zout, kunt u ook voldoende hoeveelheden jodium krijgen in het voedsel dat u gebruikt. Dit soort voedsel omvat:

Zeevis
Zeewier
Garnalen en andere zeevruchten
Zuivelproducten (in de Verenigde Staten)
Brood en granen (in de Verenigde Staten)
Groenten en fruit (alleen als ze afkomstig zijn van grond rijk aan jodium)

Zuivelproducten en brood en granen kunnen in de Verenigde Staten bronnen van jodium zijn vanwege de gebruikte fabricage- of reinigingstechnieken. Je kunt ook multivitamines vinden die jodium leveren als ze kaliumjodide of natriumjodide bevatten.

symptomen

Een van de meest voorkomende bevindingen met betrekking tot jodiumtekort is de aanwezigheid van een knobbel in uw nek. Deze knobbel, ook bekend als een struma, is meestal geen probleem en is meestal een cosmetische overlast.
Als de klomp echter groot genoeg wordt, kan dit ertoe leiden dat u hoest, moeite heeft met slikken of moeite hebt met ademhalen.
Problematische symptomen van struma kunnen worden veroorzaakt wanneer de struma begint om uw luchtpijp of uw slokdarm te comprimeren.
Afhankelijk van uw inname van jodium, kan een struma u ook symptomen veroorzaken die verband houden met hyperthyreoïdie (overmatig werkende schildklier) of hypothyreoïdie (onvoldoende werkende schildklier). Als uw inname van jodium slechts een beetje onder het gemiddelde ligt, heeft u meer kans op symptomen gerelateerd aan hyperthyreoïdie.
Dit komt omdat de struma een autonoom gebied in de schildklier veroorzaakt dat niet regelmatig werkt en te veel van het schildklierhormoon produceert. Als u echter zeer lage hoeveelheden jodium gebruikt, zal de struma waarschijnlijk symptomen van hypothyreoïdie veroorzaken.

cretinisme

Foetussen en baby's die worden blootgesteld aan jodiumtekort lopen het risico cretinisme te ontwikkelen. Het Cretinisme wordt gekenmerkt door een verstandelijke beperking gevolgd door andere symptomen als de jodiumdeficiëntie nog in de kinderschoenen staat.
Een type van cretinisme wordt neurologisch cretinisme genoemd. Dit gebeurt wanneer de jodiumniveaus voldoende zijn tijdens de kindertijd, maar de foetus was tijdens de zwangerschap jodiumtekort. Dit kan doof-mutisme veroorzaken (doofheid die leidt tot het niet kunnen spreken), loopstoornissen en / of spasticiteit van de spieren.
Een ander type heet myxedemateus cretinisme, dat optreedt wanneer de baby jodium-deficiënt is, zowel tijdens de kindertijd als tijdens de zwangerschap. Als gevolg hiervan kan de baby uitgroeien tot een ondermaatse lengte en / of hypothyreoïdie hebben.

Diagnose

Hoewel er geen enkele test is om jodiumtekort te diagnosticeren, zijn er verschillende methoden die uw arts kan gebruiken om te bepalen of u een jodiumtekort heeft. De meest waarschijnlijke oorzaak bij het zien van een arts gerelateerd aan jodiumtekort als een volwassene is de aanwezigheid van een struma.
Wanneer u wordt beoordeeld op een stoornis in verband met jodiumdeficiëntie, zal uw arts willen weten welke soorten voedsel u eet en of u al dan niet gejodeerd zout of niet-gejodeerd zout gebruikt. Uw arts kan ervoor kiezen om uw nek te palperen (onderzoeken door aanraking); dit is echter meer voor beschrijvende doeleinden dan voor een echte diagnose.
Als u een struma heeft, bestelt uw arts waarschijnlijk een echografie van uw nek om de grootte van de struma, de locatie en andere aspecten van uw schildklier te bepalen..
Een urinesteekproef is een goede controle op korte termijn van jodiumtoereikendheid. Ongeveer 90 procent van alle jodium wordt uitgescheiden in uw urine.
Een urinetest kan tot een van de volgende resultaten leiden:

mild tekort (50 tot 99 mcg jodium per liter)
matige deficiëntie (20 tot 49 mcg jodium per liter)
ernstige tekortkoming (minder dan 20 mcg jodium per liter)

Hoewel een urinetest een goede indicator is van uw huidige jodiumtoereikendheid, biedt deze geen adequate informatie over uw langdurige jodiumstatus.
Serum thyroglobuline concentratie is een bloedtest die kan helpen bij het bevestigen van de lange termijn ernst van de tekortkoming, omdat het een eiwit is dat wordt geproduceerd door de schildklier..

Behandeling

Bij ongecompliceerde jodiumdeficiëntie is het corrigeren van de voedingsinname van jodium de enige noodzakelijke behandeling. Als u lijdt aan een struma, kan de voedingscorrectie de struma enigszins verkleinen. Afhankelijk van de grootte van de struma, kan uw arts aanbevelen om levothyroxine (vervangingsmiddel voor schildklierhormoon) in te nemen en uw inname van jodium te verhogen..
Oudere kinderen en volwassenen hebben echter mogelijk geen grote afname in kropgrootte bij deze opties. Radioactief jodium kan in sommige gevallen worden gebruikt voor de behandeling van meerdere kropgezieerders die hyperthyreoïdie veroorzaken; de resulterende effecten van deze behandeling kunnen echter leiden tot hypothyreoïdie.
Als u een struma heeft die pijn veroorzaakt, problemen met slikken of problemen met ademhalen, is een operatie de aanbevolen optie. Na de operatie kan het nodig zijn dat uw arts een schildklierhormoonvervangingstherapie gebruikt, afhankelijk van hoeveel uw schildklier is verwijderd.

Een woord van heel goed

Jodiumtekort kan leiden tot veel tekenen, symptomen en in sommige gevallen ernstige gezondheidsproblemen. Dit komt omdat jodium een essentieel onderdeel is van het functioneren van onze schildklier - onze schildklier beïnvloedt vele essentiële lichaamsfuncties. Als u zich zorgen maakt dat u niet genoeg jodium in uw voedsel krijgt, kunt u het beste met uw arts overleggen om er zeker van te zijn dat u voldoende jodium binnenkrijgt.
De gezondheidsvoordelen van jodium