Oorzaken en risicofactoren van schildklieraandoeningen

De schildklier is een vlindervormige klier in de voorkant van de nek en de primaire functie ervan is om de hormonen triiodothyronine (T3) en thyroxine (T4) te produceren. Deze hormonen reizen door het lichaam en helpen bij het reguleren van het metabolisme, maar ze helpen ook bij de ontwikkeling van de hersenen, de spijsvertering, spiercontrole en evenwichtsgevoel.
Wanneer de schildklier te veel of te weinig van deze hormonen produceert, veroorzaakt dit dat de klier niet goed werkt, wat leidt tot stoornissen zoals hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie, de twee meest voorkomende vormen van schildklieraandoening.

Algemene oorzaken

In het geval van hyperthyreoïdie produceert de schildklier te veel schildklierhormonen. Dit kan gebeuren als gevolg van een ontsteking in de schildklier, subacute thyreoïditis genaamd, waardoor de schildklier te veel hormonen aanmaakt.
Hyperthyreoïdie kan ook worden veroorzaakt door knobbeltjes die bekend staan als toxische adenomen, die zich op de klier ontwikkelen en naast hormonen die door de schildklier worden aangemaakt hormonen afscheiden. In zeldzame gevallen kan hyperthyreoïdie worden veroorzaakt door een hypofyse-disfunctie of een kankerachtige groei op de schildklier die het hormonale evenwicht en de productie van T3 en T4 kan verstoren..
Auto-immuunziekten zoals de ziekte van Graves kunnen ook hyperthyreoïdie veroorzaken.
Voor hypothyreoïdie en de ziekten die ermee gepaard gaan, produceert de schildklier onvoldoende schildklierhormonen, wat ook resulteert in een gebrek aan energie. Oorzaken van hypothyreoïdie zijn een auto-immuunziekte zoals de ziekte van Hashimoto. Dit is een aandoening waarbij het lichaam de schildklier aanvalt en ervoor zorgt dat het minder schildklierhormonen produceert.
Hypothyreoïdie kan ook het gevolg zijn van blootstelling aan hoge hoeveelheden jodium door behandeling met hyperthyreoïdie die vervolgens resulteert in permanente hypothyreoïdie.
Hypothyreoïdie kan ook een bijwerking zijn van radiotherapie die wordt gebruikt om kankers in het hoofd en de nek te behandelen. Zwangerschap kan ook hypothyreoïdie veroorzaken, evenals een aangeboren defect vanaf de geboorte, waarbij de schildklier zich niet goed ontwikkelt.

Genetica

Aandoeningen zoals de ziekte van Hashimoto en de ziekte van Graves kunnen erfelijk zijn. Afgezien van de familiegeschiedenis zijn er verschillende andere risicofactoren voor zowel hypothyreoïdie als hyperthyreoïdie, waarvan sommige (inclusief geslacht en zwangerschap) elkaar overlappen.

Hypothyreoïdie Risicofactoren

Leeftijd en geslacht (vrouwen ouder dan 60 met hoog risico)
Bestaande aandoening (auto-immuunziekte zoals type 1 diabetes of coeliakie)
Hypofyse stoornis
Zwangerschap (vrouwen die zwanger zijn of die de afgelopen zes maanden een baby hebben gehad met een hoog risico)

Hyperthyreoïdie Risicofactoren

Geslacht (vrouwen met een hoger risico)
Familie- of persoonlijke geschiedenis van auto-immuunziekten (coeliakie, lupus, reumatoïde artritis)
Vitamine D- en seleniumdeficiënties
Verleden trauma aan de schildklier
Huidige of recente zwangerschap

Lifestyle risicofactoren

Er zijn bepaalde leefstijlfactoren die het risico op schildklieraandoeningen verhogen. Ze bevatten:

Roken, omdat tabak stoffen bevat die de schildklier beïnvloeden, ontstekingen veroorzaakt en de opname van jodium en de productie van schildklierhormonen verbiedt.
Psychologische stress, zoals een scheiding of omgaan met het verlies van een vriend of familielid.
Verwonding of trauma aan de schildklier.
Geschiedenis van bepaalde medicatie in grote hoeveelheden, zoals lithium (gebruikt in veel stemmingsstabilisatoren) en jodium.

Een van de grootste hindernissen bij het diagnosticeren van schildklieraandoeningen is dat veel van de symptomen ervan veel voorkomen bij veel verschillende soorten ziekten. Een van de belangrijkste stappen die u moet nemen als u denkt dat u een probleem met uw schildklier heeft, is om bloed te laten werken.
Dit toont de niveaus van schildklierhormonen in uw bloedbaan en kan een belangrijke stap zijn om uw aandoening goed te diagnosticeren en te behandelen. U moet er ook rekening mee houden dat bepaalde aandoeningen kunnen leiden tot schildklieraandoeningen, waaronder coeliakie, fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom, de ziekte van Lyme, carpaal tunnel syndroom, tarsal tunnel syndroom, tendinitis, plantaire fasciitis, hoog cholesterolgehalte en onvruchtbaarheid.

Een woord van heel goed

Als u een van de aandoeningen hebt waarbij u een hoog risico loopt op schildklieraandoeningen, moet u uw schildklier periodiek laten controleren door uw arts. Als u verhoogde symptomen heeft die verband houden met uw aandoening, moet u dit ook aan uw arts melden. Er zijn veel risicofactoren en oorzaken voor de ziekte van de schildklier, maar een vroege diagnose en behandeling is cruciaal bij schildklieraandoeningen en de meeste gezondheidsproblemen.
Een overzicht van behandelingen met schildklieraandoeningen