Hoe het immuunsysteem werkt

Je immuunsysteem beschermt je lichaam tegen infectieuze ziektekiemen. Door middel van zeer complexe en adaptieve processen is er altijd een gezond immuunsysteem aan het werk, dat u beschermt tegen infecties door schadelijke micro-organismen te identificeren en vernietigen. Je immuunsysteem helpt je ook om immuniteit op te bouwen zodat wanneer je bepaalde invasieve ziektekiemen opnieuw tegenkomt, je ze de volgende keer sneller kunt bestrijden, vaak zonder zelfs helemaal ziek te worden.

Infectieuze organismen herkennen

Om dit te doen, moet het immuunsysteem het verschil begrijpen tussen een vreemde substantie en de cellen van uw eigen lichaam.
Vreemde stoffen kunnen worden aangeduid als indringers of pathogenen en kunnen levende micro-organismen omvatten, zoals bacteriën, virussen, schimmels en parasieten..
De cellen en weefsels van je lichaam hebben eiwitten die zelf-antigenen worden genoemd. Evenzo doen levende organismen die infecties kunnen veroorzaken ook, hoewel hun antigenen niet hetzelfde zijn. Je immuunsysteem "markeert" vreemde antigenen om snel de binnendringende micro-organismen te bereiken en ze te vernietigen, en beschermt je tegen schade.

Witte bloedcellen (leukocyten)

Witte bloedcellen (WBC's), de hoeksteen van uw immuunsysteem, worden leukocyten genoemd. Er zijn verschillende soorten leukocyten, elk met unieke kenmerken die samenwerken om u te beschermen tegen infecties.
Afhankelijk van de leukocyten, kan het de functie "Zoeken en vernietigen" van het immuunsysteem helpen door:

• Snel kiemen herkennen
• Bindend aan ziektekiemen
• Omringen en omringende ziektekiemen
• Gebruik chemicaliën die erin zitten om ziektekiemen te vernietigen

Anderen nemen de tijd om infectieuze micro-organismen te herkennen en erop te reageren.

Macrofagen, neutrofielen, mastcellen, basofielen

Macrofagen zijn leukocyten die circuleren door het bloed en de weefsels, terwijl neutrofielen leukocyten zijn die in het bloed circuleren, patrouillerend op nieuwe vreemde antigenen.
Binnenvallende bacteriën en micro-organismen komen het lichaam binnen via verschillende toegangspunten, zoals de neusvleugels of een snee in het huidoppervlak. Wanneer deze bepaalde leukocyten dergelijke infectieuze bedreigingen herkennen, sturen ze chemische signalen die andere leukocyten aantrekken om deze schadelijke stoffen te omhullen, absorberen en vernietigen..
Macrofagen en neutrofielen, samen met andere leukocyten, zoals mestcellen en basofielen, scheiden gifstoffen af ​​die vreemde micro-organismen beschadigen of doden, en vervolgens overspoelen ze het cellulaire afval om het op te ruimen.

Lymfocyten: T- en B-cellen

Lymfocyten zijn een subset van leukocyten. Ze duren langer dan andere leukocyten om een ​​reactie op een infectie op te bouwen en ze bouwen je immuniteit op lange termijn op. De twee soorten lymfocyten zijn T-cellen en B-cellen en ze hebben elk verschillende taken.
B-cellen zijn grotendeels verantwoordelijk voor het creëren van specifieke eiwitten die antilichamen worden genoemd. De antilichamen binden aan het antigeen op het oppervlak van een vreemde indringer en markeren het voor vernietiging door het immuunsysteem. B-cellen zijn nuttig om u te beschermen tegen bacteriële infecties.

• antilichamen: Je lichaam kan een verscheidenheid aan antilichamen produceren. De verschillende soorten antilichamen werken tegen verschillende soorten infecties, zoals infecties van de huid of het gastro-intestinaal systeem. Antilichamen binden aan antigenen en vormen een immuun complex die wordt vernietigd door de leukocyten van het lichaam en de bijbehorende chemicaliën.
• Auto-antilichamen: Er doen zich problemen voor wanneer het immuunsysteem ten onrechte auto-antilichamen produceert, dit zijn antilichamen die uw eigen lichaam bestrijden. Dit is het kenmerkende probleem van auto-immuunziekten, zoals schildklieraandoeningen, en het gebeurt wanneer het immuunsysteem zelf-antigenen - uw eigen cellen, weefsels en organen - als vreemde lichamen verkeerd identificeert.

T-cellen identificeer antigenen op het oppervlak van uw eigen cellen. Wanneer een klein micro-organisme, zoals een virus, je cellen binnengaat, is dat van je lichaam belangrijk histocompatibiliteitscomplex (MHC) kan het oppervlak van uw cellen veranderen door nieuwe antigenen aan uw eigen cellen toe te voegen. Passerende T-cellen worden gewaarschuwd voor de aanwezigheid van de infectie in uw cel vanwege deze veranderde antigenen. T-cellen zelf zijn nuttig bij het vernietigen van virussen en kankercellen.
De MHC is behoorlijk geavanceerd. Een klein micro-organisme dat zich in een menselijke cel "verstopt" zou niet worden herkend - en kan grote schade aanrichten. De MHC kan binden aan fragmenten van micro-organismen in een menselijke cel en deze fragmenten naar het oppervlak van de cel dragen, zodat ze herkend kunnen worden aan hun nieuwe antigenen..
De antigeenmoleculen op een geïnfecteerde cel en een reagerende T-cel binden samen om te vormen co-stimulerende moleculen, die een immuunrespons veroorzaken.

Cytokines en Chemokines

Lymfocyten kunnen chemicaliën afgeven, cytokinen genaamd, die signaalmoleculen zijn. Er zijn verschillende soorten cytokines betrokken bij de immuunrespons, waaronder:

• chemokines
• interferonen
• lymfokinen
• interleukines

Deze immuun-gemedieerde cytokinen kunnen lymfocyten beïnvloeden, evenals andere nabijgelegen cellen die geen deel uitmaken van het immuunsysteem. Daarbij stimuleren ze een ontstekingsreactie, evenals reparatie van weefsels die mogelijk zijn geschaad door een besmettelijk micro-organisme.

Immune-complexen en het complementsysteem

Een deel van de immuunactiviteit van het lichaam omvat het complementsysteem, een groep gespecialiseerde moleculen die op verschillende manieren werken om indringers te vernietigen. Bijvoorbeeld. het complementsysteem kan een structuur vormen die het membraanaanvalscomplex wordt genoemd en dat het micro-organisme doorprikt om het van binnenuit te vernietigen door giftige chemicaliën in te brengen.

Auto-immuunziekte en allergieën

U kunt terugkerende ontstekingen en een immuunrespons hebben, zelfs op momenten dat u geen infectie heeft. Auto-immuunziekten, zoals schildklieraandoeningen, lupus of multiple sclerose, treden op wanneer het immuunsysteem van het lichaam zichzelf aanvalt. Bij sommige soorten hypothyreoïdie kan het lichaam bijvoorbeeld cellen aanvallen die schildklierhormoon produceren en de productie en functie van het hormoon verstoren..
Allergieën zijn een ontstekingsreactie op een niet-bedreigende stof, zoals stuifmeel of bepaald voedsel. Deze ziekten kunnen zich ten minste gedeeltelijk ontwikkelen als gevolg van genetische factoren, maar het is niet altijd duidelijk waarom iemand deze aandoeningen ontwikkelt.
Je genen zijn de blauwdruk voor de cellen en weefsels van je lichaam. Diezelfde blauwdruk geeft een beeld van uw immuunfunctie, inclusief uw T-celreceptoren, het type geproduceerde MHC-moleculen en uw antilichaamrespons. Een overactief immuunsysteem kan terugkerende pijn, zwelling en zelfs levensbedreigende allergische reacties veroorzaken.
Verbetering van de autoimmuun-schildklierziekte

Een woord van heel goed

Gezien de ingewikkeldheid van het immuunsysteem en de belangrijke rollen die het speelt, is het in uw beste belang om alles te doen wat u kunt om een ​​gezonde immuunfunctie te bevorderen.
Als uw arts denkt dat u mogelijk een infectie of een auto-immuunaandoening heeft, moet u mogelijk een bloedtest ondergaan om te zien of uw aantal witte bloedcellen is verhoogd of verlaagd en welke witte bloedcellen het meest reactief zijn. Dit kan helpen uw arts te begeleiden bij het weten welk type aandoening u heeft en de behandeling begeleiden.
Tour het immuunsysteem