Postpartum thyroïditis en gerelateerde problemen na de zwangerschap

Het komt vaak voor dat vrouwen zich moe voelen, stemmingswisselingen ervaren en een verscheidenheid aan andere symptomen hebben in de maanden na de bevalling. Maar voor sommige vrouwen kunnen symptomen vervelend worden en wijzen op een schildklierprobleem dat postpartum thyroïditis (PPT) wordt genoemd - een ontsteking van de schildklier die zich aanvankelijk voordoet in het eerste jaar na de bevalling, miskraam of geïnduceerde abortus. Het wordt beschouwd als een variant van auto-immune thyroiditis, ook bekend als thyroiditis van Hashimoto.

Typen PPT

Er zijn verschillende soorten postpartum thyroiditis, waaronder:

• Klassiek: Je ondergaat een periode van tijdelijke thyrotoxicose - een aandoening die wordt gekenmerkt door het hebben van te veel schildklierhormoon in je systeem - gevolgd door een periode van tijdelijke hypothyreoïdie, die tegen het einde van het eerste jaar terugkeert naar een normale schildklierfunctie. Dit komt voor bij ongeveer 25 procent van de vrouwen met PPT.
• Geïsoleerde thyreotoxicose: Je hebt een periode van hyperthyreoïdie, maar geen hypothyreoïdie, en de hyperthyreoïdie lost uiteindelijk zichzelf op. Dit begint meestal tussen twee en zes maanden na de bevalling en komt ook voor bij ongeveer 25 procent van de vrouwen met PPT.
• Geïsoleerde hypothyreoïdie: De andere helft van de PPT-patiënten ontwikkelt een onderactieve schildklier tussen drie tot twaalf maanden na de bevalling. Hoewel dit in de meeste gevallen oplost, ontwikkelt 10% tot 20% van de vrouwen permanente hypothyreoïdie.

Risicofactoren

De aandoening komt vrij vaak voor, omdat geschat wordt dat ongeveer 7 procent tot 8 procent van de vrouwen die zwanger zijn het ontwikkelen.
Bepaalde risicofactoren kunnen helpen voorspellen wie een verhoogd risico op het ontwikkelen van postpartum thyroiditis heeft. Waaronder:

• Een schildklierstoornis in de persoonlijke of familiale geschiedenis
• Een geschiedenis van PPT (je hebt 70 procent kans om het opnieuw te ontwikkelen in elke volgende zwangerschap)
• De aanwezigheid van antithyroid-antilichamen vóór de zwangerschap: veranderingen in het immuunsysteem tijdens de zwangerschap kunnen de symptomen van thyroiditis ernstiger maken. Tot 50 procent van de vrouwen met verhoogde antithyroid-antilichamen ontwikkelen postpartum thyroïditis.
• Positieve hypofyse antilichamen
• Type 1 diabetes: tot 25 procent van de vrouwen met type 1 diabetes ontwikkelt postpartum thyroïditis.
• Lupus
• Chronische virale hepatitis

Schildklieraandoeningen en hormonale gezondheid van vrouwen

Typische cursus

De meest voorkomende kuur voor postpartum thyroïditis is het begin van lichte hypothyreoïdie vanaf twee tot zes maanden nadat uw baby is geboren. De hypothyreoïdie verdwijnt dan als uw schildklier normaliseert.
De volgende meest voorkomende presentatie is lichte hyperthyreoïdie, die begint een tot vier maanden na de bevalling, waarna uw schildklier normaliseert.
Een derde kuur wordt gekenmerkt door milde hyperthyreoïdie die gedurende enkele weken tot enkele maanden verschuift naar een periode van lichte hypothyreoïdie, gevolgd door normalisatie van de schildklierfunctie.. 
Hoewel sommige gevallen van postpartum thyroïditis na verloop van tijd verdwijnen, bestaat er een groot risico dat de vrouw een schildklieraandoening blijft hebben.
Geschat wordt dat maar liefst de helft van de vrouwen met postpartum thyroiditis binnen vier tot acht jaar na aanvang persisterende hypothyreoïdie, een struma (een vergrote schildklier) of beide zal ontwikkelen. Dit betekent dat u uw TSH-niveau elk jaar moet laten controleren.

symptomen

Er zijn een aantal symptomen van postpartum-thyreoïditis die kunnen optreden tijdens zowel de hyperthyroid- als de hypothyreoïde fase van de aandoening. Waaronder:

• Verminderd melkvolume bij vrouwen die borstvoeding geven
• Haaruitval
• Vermoeidheid
• Struisvogel die pijnloos is
• Depressie, angst en humeurigheid

Symptomen tijdens de hyperthyreoïsche fase van postpartum thyroiditis zijn meestal mildere versies van algemene symptomen van hyperthyreoïdie. Deze symptomen kunnen zijn: angst, spierzwakte, prikkelbaarheid, hartkloppingen, snelle hartslag, tremor, gewichtsverlies en diarree.
Evenzo zijn de symptomen tijdens de hypothyreoïsche fase van postpartum thyroiditis mildere versies van algemene symptomen van hypothyreoïdie. Ze kunnen traagheid, een droge huid, moeite met afvallen (of gewichtstoename), constipatie, lage lichaamstemperatuur en wallen in de ogen, het gezicht en de handen zijn..

Schildklierziekte Doctor Discussiegids

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF

Diagnose

Uw arts zal meestal verschillende bloedonderzoeken uitvoeren om postpartum-thyreoïditis te diagnosticeren. In de hyperthyroid-fase vertonen uw bloedtesten meestal een laag schildklierstimulerend hormoon (TSH) en hoog-normaal of verhoogd thyroxine (T4) en triiodothyronine (T3).
In de hypothyroid-fase zal je TSH verhoogd zijn en zullen T4 en T3 laag of laag-normaal zijn. Schildklierperoxidase (TPO) -antilichaamniveaus zijn waarschijnlijk verhoogd bij de meerderheid van de vrouwen met postpartum thyroïditis, vooral tijdens de hypothyroïde fase.
In sommige gevallen van postpartum thyroiditis, wordt een echografie uitgevoerd en zal de vergroting van uw schildklier zichtbaar worden.
Het is belangrijk op te merken dat, naast postpartum thyroïditis, auto-immuunziekte van Graves (die hyperthyreoïdie veroorzaakt) kan optreden nadat uw baby is geboren. Hoewel postpartum thyroïditis een veel voorkomende oorzaak is van hyperthyreoïdie, zal uw arts ervoor willen zorgen dat hij de diagnose ziekte van Graves niet mist.
Enkele onderscheidende factoren van de ziekte van Graves omvatten meer ernstige symptomen, meer schildkliervergroting en ooggerelateerde symptomen (Graves 'oftalmopathie genoemd). 
In sommige gevallen wordt een opname van radioactief jodium opgenomen om postpartum thyroiditis te onderscheiden van de ziekte van Graves. Houd er echter rekening mee dat deze test is gecontra-indiceerd als u borstvoeding geeft, tenzij u uw melk enkele dagen daarna pompt en weggooit.

Postpartum thyroiditis

• TSH-receptorantistoffen zijn meestal niet aanwezig
  
• Je hebt mogelijk een verhoogd T4 tot T3 rantsoen
  
• De opname van radioactief jodium is laag
  

Ziekte van Graves

• TSH receptorantistoffen zijn aanwezig in bijna alle patiënten
  
• Je hebt misschien een struma of uitpuilende ogen
  
• De opname van radioactief jodium is normaal of verhoogd
  

Hoe artsen diagnostiseren Hypothyreoïdie

Hyperthyroid-behandeling

Antithyroid-geneesmiddelen worden niet aanbevolen voor de hyperthyreoïsche periode van postpartum-thyreoïditis. Als u symptomen heeft, kan uw arts een bètablokker zoals propranolol of metoprolol in de laagst mogelijke dosis een paar weken voorschrijven om deze te verlichten. Propranolol heeft de voorkeur als u borstvoeding geeft, omdat het niet zo gemakkelijk op de moedermelk overgaat.
De American Thyroid Association (ATA) beveelt aan dat zodra uw hyperthyreoïdfase afneemt, uw TSH-niveau na vier tot zes weken opnieuw moet worden gecontroleerd om te screenen op de hypothyreische fase, die in ongeveer 75 procent van de gevallen voorkomt..

Hypothyroid-behandeling

Als u in de hypothyreoïsche fase van PPT terechtkomt, hangt uw behandelplan van verschillende factoren af. Dit is wat algemeen wordt aanbevolen:

• Synthroid (levothyroxine): Als u ernstige symptomen van hypothyreoïdie heeft, borstvoeding geeft en / of probeert zwanger te worden, zal uw arts u waarschijnlijk starten met levothyroxine. U zult waarschijnlijk ook op het medicijn worden gezet als u geen symptomen heeft maar uw TSH-niveau hoger is dan 10 mIE / L. In gevallen waar u slechts lichte symptomen van hypothyreoïdie heeft, kan uw arts overwegen om u op levothyroxine te zetten, afhankelijk van uw andere omstandigheden zoals het TSH-niveau en of u borstvoeding geeft of probeert zwanger te worden.
• Nauwlettend toezicht: Als u geen symptomen van de hypothyreoïdie hebt en uw TSH-niveau minder dan 10 mIE / L bedraagt, heeft u waarschijnlijk geen behandeling nodig, maar moet uw TSH-spiegel elke vier tot acht weken worden gecontroleerd totdat uw schildklierfunctie weer normaal is..

Levothyroxine wordt meestal gedurende ongeveer een jaar voorgeschreven en neemt vervolgens geleidelijk af, terwijl uw TSH-spiegels nauwlettend worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat u geen permanente hypothyreoïdie heeft ontwikkeld. De uitzondering hierop is als u zwanger raakt of zwanger wilt worden gedurende deze periode. In dat geval zal uw arts u tot een later tijdstip op uw medicatie achterlaten.

Borstvoeding Overwegingen

Als u wordt behandeld voor hypothyreoïdie tijdens het geven van borstvoeding, kunt u veilig doorgaan met het innemen van uw schildklierhormoonvervangingsmedicatie naar uw gebruikelijke dosering zonder uw baby te schaden. Onderzoek toont aan dat de hoeveelheid schildklierhormoon die via de moedermelk komt minder is dan 1 procent van de dagelijkse behoeften van een baby, dus uw medicatie heeft heel weinig invloed op uw baby.
De vraag naar het gebruik van antithyroid-geneesmiddelen voor hyperthyreoïdie tijdens de borstvoeding is iets controversiëler en misschien wilt u de voor- en nadelen nader onderzoeken. De ATA zegt dat omdat kleine hoeveelheden propylthiouracil (PTU) en methimazol (MMI) in de moedermelk kunnen worden gevonden, uw arts u op de laagst mogelijke effectieve dosis moet zetten..
Experts raden aan dat de maximale dagelijkse dosis van antithyroid-medicatie tijdens de borstvoeding 20 mg methimazol (MMI) of 450 mg propylthiouracil (PTU) zou zijn..
Schildkliermedicatie gebruiken tijdens borstvoeding

Een woord van heel goed

Als u postpartum thyroïditis heeft gehad, heeft u een aanzienlijk verhoogd risico om het opnieuw te ontwikkelen bij toekomstige zwangerschappen. Als u een zwangerschap plant of ontdekt dat u zwanger bent, moet u uw arts informeren over eventuele problemen met de schildklier. 
Bovendien verhoogt een episode van postpartum thyroïditis uw risico op het ontwikkelen van hypothyreoïdie of een struma later in het leven, dus het is belangrijk om uw schildklierfunctie jaarlijks te laten evalueren.  
Hoe beïnvloeden schildklierproblemen de vruchtbaarheid en zwangerschap?