6 beste suikervervangers voor diabetici

Suikervervangers hebben in het verleden een slechte rap gekregen, maar na meer dan 45 jaar onderzoek is er geen geloofwaardig bewijs dat ze een persoon schade kunnen berokkenen als het op de juiste manier wordt gebruikt. Hoewel het waar is dat de meesten weinig tot geen voedingswaarde hebben, kunnen ze een zoetekauw krijgen en veilig worden geconsumeerd door mensen met diabetes.
De zes niet-voedzame zoetstoffen die zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) zijn sacharine, aspartaam, acesulfaam-kalium, sucralose, neotaam en advantame. Hiervan zijn neotaam en advantame goedgekeurd voor gebruik als algemeen voedseladditief en grotendeels niet beschikbaar als tafelzoetstof..
Bovendien zijn er een aantal zogenaamde voedzame zoetstoffen zoals isomalt, maltitol, mannitol, sorbitol en xylitol die in veel suikervrij tandvlees en snoep worden aangetroffen. Deze worden technisch gezien suikeralcoholen genoemd en kunnen, in tegenstelling tot kunstmatige zoetstoffen, de bloedsuikerspiegel verhogen, maar meestal niet tot een schadelijk niveau.
Bovendien zijn natuurlijke zoetstoffen zoals stevia de laatste jaren populair geworden en worden ze over het algemeen als veilig beschouwd voor diabetici.
1

Sacharine (Sweet'N Low, Sugar Twin)

Natriumsacharine (benzoic sulfimide) bestaat al sinds het einde van de 19e eeuw, maar werd populair in de jaren zestig en zeventig als de eerste commercieel geproduceerde kunstmatige zoetstof. Het wordt meestal herkend door merken die ze aanbieden in een karakteristiek roze pakket, waaronder Sweet'N Low en Sugar Twin.
Eén pakket bevat drie gram koolhydraten en heeft een glycemische index van nul. Het is goed voor het zoeten van zowel warme als koude gerechten.
2

Aspartaam ​​(Equal, Nutrasweet)

Aspartaam ​​werd voor het eerst gemaakt in 1965 en goedgekeurd door de FDA in 1981. Het wordt vaak herkend door zijn handelsmerk lichtblauw pakket en op de markt gebracht onder verschillende merknamen, waaronder Equal en Nutrasweet.
Aspartaam ​​heeft slechts één netto-carbaharaat per pakket en een glycemische index van nul. Het heeft de neiging om wat van zijn zoetheid te verliezen bij verhitting.
3

Sucralose (Splenda)

Sucralose is een van de zoetste van de kunstmatige zoetstoffen en wordt in de Verenigde Staten op de markt gebracht onder de naam Splenda. Er zijn andere merken beschikbaar, elk geïdentificeerd door hun karakteristieke lichtgele pakket. Sucralose werd in 1998 goedgekeurd als voedingsadditief en als zoetmiddel voor algemeen gebruik in 1999.
Sucralose heeft minder dan een gram koolhydraten en een glycemische index van nul. Het kan worden gebruikt in zowel warme als koude gerechten.
4

Acesulfame Potassium (Sweet One)

Acesulfaam-kalium, ook bekend als acesulfaam K of Ace-K, werd in 1967 ontdekt en door de FDA goedgekeurd voor gebruik als algemeen voedingsmiddeladditief in 2003. Het is verkrijgbaar als tafelzoetstof onder de verschillende merknamen, waaronder Sweet One.
Acesulfaam-kalium heeft één carb-eenheid en een glycemische index van nul. Het blijft stabiel wanneer het wordt verwarmd zonder het verlies van zoetheid maar wordt vaak gemengd met andere zoetstoffen om de enigszins bittere nasmaak te compenseren.
Acesulfame K wordt minder vaak gevonden in de schappen van de supermarkt, maar kan online worden gekocht of bij vele nationale drogisterijketens, waaronder Walmart.
5

Stevia (Truvia, PureVia)

Stevia is geen kunstmatige zoetstof, maar een natuurlijke zoetstof die wordt geëxtraheerd uit de bladeren van de Stevia rebaudiana fabriek. Stevia kreeg in 2008 het startsein voor de FDA en is snel het populaire, 'natuurlijke' alternatief voor chemisch gefabriceerde kunstmatige zoetstoffen geworden.
Stevia, in zijn tafelbladvorm, wordt op de markt gebracht onder verschillende merknamen, waaronder Truvia en PureVia. Het heeft drie gram koolhydraten per pakket en een glycemische index van nul. Het biedt niet de intensiteit van zoetheid als de meeste kunstmatige merken, maar blijft stabiel bij verhitting.
Veel van de stevia-producenten verpakken hun zoetstoffen in een lichtgroen pakket.
6

Suikeralcoholen (Xylitol, Sorbitol)

Suikeralcoholen, ook wel bekend als polyolen, worden geëxtraheerd uit de natuurlijke vezels van fruit en groenten. Ze zijn geclassificeerd als voedingszoetstoffen en hebben een effect op de bloedglucosewaarden, hoewel lager dan suiker.
De invloed op de bloedsuikerspiegel kan variëren, variërend van een glycemische index van 13 voor xylitol tot negen voor sorbitol. Anderen, zoals mannitol, grenzen aan nul.
Ondanks hun relatief lage invloed op de bloedglucose, kunnen bepaalde suikeralcoholen (zoals xylitol en mannitol) een laxerend effect hebben als ze te veel worden gebruikt. Deze zoetstoffen zijn minder vaak te vinden in supermarkten, maar kunnen worden gekocht bij een grote drogisterij en reformwinkels.