Oorzaken en risicofactoren van chronische nierziekte

Chronische nierziekte (CKD) kan een verwarrend begrip zijn om te begrijpen voor zover het wordt veroorzaakt door andere ziekten of medische aandoeningen. Als zodanig wordt CKD beschouwd als secundair aan de primaire oorzaak. Bovendien is CKD, in tegenstelling tot een acuut nierletsel (AKI), waarbij het verlies van de nierfunctie omkeerbaar is, permanent en kan het blijven vorderen, zelfs als de onderliggende oorzaak onder controle is. Onder deze ziekten die CKD kunnen veroorzaken zijn diabetes, hypertensie, glomerulonefritis en polycysteuze nierziekte.
Risicofactoren voor chronische nieraandoeningen zijn onder meer oudere leeftijd, laag geboortegewicht, zwaarlijvigheid, roken, hoge bloeddruk, diabetes, een familiegeschiedenis van nieraandoeningen en een Afro-Amerikaanse afkomst.

Frequente oorzaken

De nieren zijn verantwoordelijk voor het filteren van afval en het regelen van het water- en zuurgehalte in het bloed. Als onderdeel van een onderling gerelateerd systeem, zijn de nieren vatbaar voor beschadiging als een ziekte de stroom en / of chemie van het bloed dat de nieren binnendringt verandert, of direct schade veroorzaakt aan de nieren zelf.
Elke schade aan de nieren veroorzaakt schade aan andere organen, omdat afval, zuren en vloeistoffen zich ophopen tot gevaarlijke niveaus. Dit kan de voorwaarde die CKD veroorzaakte in de eerste plaats versterken.
De drie meest voorkomende oorzaken van CKD - die verantwoordelijk zijn voor 75 procent van alle volwassen gevallen - zijn diabetes, hypertensie (hoge bloeddruk) en een inflammatoire aandoening die bekend staat als glomerulonefritis..
suikerziekte
Diabetes alleen al is verantwoordelijk voor ongeveer 40 procent van alle CKD-diagnoses. Diabetische nefritis, de aandoening treft twee van de vijf mensen met diabetes en is de meest voorkomende oorzaak van terminale nierziekte (ESRD).
Diabetes is een ziekte die wordt gekenmerkt door abnormaal hoge suikerniveaus (glucose) in het bloed. Verhoogde bloedglucose kan schade toebrengen aan veel delen van het lichaam, maar veroorzaakt bij de nieren de buitensporige productie van chemicaliën die bekend staan als reactieve zuurstofsoorten (ROS). Deze zijn samengesteld uit peroxiden en andere oxiderende verbindingen.
In de loop van jaren kan blootstelling aan ROS de filters van de nieren beschadigen, glomeruli genaamd. Wanneer dit gebeurt, kunnen grotere cellen die zijn bedoeld om te worden gefilterd, ontsnappen en in het lichaam uit de urine worden verwijderd. Dit is de oorzaak van een van de kenmerkende symptomen van CKD, proteïnurie genaamd, waarbij abnormaal hoge concentraties eiwit in de urine worden aangetroffen.
hypertensie
Hypertensie vertegenwoordigt ongeveer 20 procent van alle CKD-gevallen. Het veroorzaakt nier- (nier) ziekte door nefronen van de nieren rechtstreeks te beschadigen (de filtratie-eenheden bestaande uit glomeruli en tubuli).
Op dezelfde manier dat een hoge bloeddruk de verharding van de slagaders (atherosclerose) kan veroorzaken, kan dit de verharding veroorzaken van de kleine bloedvaten die de nefronen voeden.
Wanneer dit gebeurt, kan minder bloed de nieren bereiken, wat resulteert in minder functionerende nefronen. Bovendien zullen de nieren, naarmate de schade vordert, minder in staat zijn om een hormoon te produceren dat aldosteron wordt genoemd en dat de bloeddruk reguleert.
Dit creëert een spiraalvormig effect waarbij de cyclus van hypertensie en nierschade wordt versneld, uiteindelijk leidend tot ESRD omdat meer en meer bloedvaten worden beschadigd en geblokkeerd.
glomerulonefritis
Glomerulonefritis is een groep ziekten die ontstekingen van de glomeruli en nefronen veroorzaken. Glomerulonefritis treft meestal zowel de nieren als kan op zichzelf voorkomen of als onderdeel van een andere ziekte.
Hoewel het vaak moeilijk is vast te stellen wat de ontstekingsreactie heeft veroorzaakt, kunnen de oorzaken als volgt breed worden uitgesplitst:

Focussegmentale glomerulosclerose,een groep ziekten die selectieve littekens van glomeruli veroorzaken
Auto-immuunziekten, die ofwel de nieren rechtstreeks beschadigen (IgA-nefropathie of granulomatose met polyangiitis) of een ontsteking van het gehele lichaam teweegbrengen die indirect de nieren beschadigen (zoals bij lupus)
Overerfde aandoeningen zoals polycystische nierziekte, die de vorming van cysten in de nieren veroorzaakt; Alport-syndroom, dat de bloedvaten van de nieren beschadigt; of Goodpasture-syndroom, dat niermembranen beschadigt

In sommige gevallen wordt de oorzaak van glomerulonefritis nooit gevonden.

Minder vaak voorkomende oorzaken

Andere, minder vaak voorkomende oorzaken van CKD bij volwassenen en kinderen zijn:

Zware metaalvergiftiging, inclusief loodvergiftiging
Hemolytisch uremisch syndroom, waarbij geruptureerde rode bloedcellen nierfilters blokkeren (komt uitsluitend voor bij kinderen)
Hepatitis B en hepatitis C, beide zijn geassocieerd met glomerulonefritis en niervaatontsteking
Interstitiële nefritis, ontsteking van de niertubuli vaak gerelateerd aan het langdurig gebruik van analgetica of antibiotica
pyelonefritis, een bacteriële infectie van de nieren
Langdurige urinewegobstructie, waaronder een vergrote prostaat, nierstenen en bepaalde kankers
Recidiverende nierinfecties
Reflux-nefropathie, de back-up van urine in de blaas

Naast bekende oorzaken kan CKD vaak idiopathisch zijn, wat betekent dat de oorzaak niet kan worden gevonden. Dit geldt vooral voor kinderen. Volgens een studie van 2015 gepubliceerd in de Journal of Clinical Investigation, overal van 5 procent tot 25 procent van de pediatrische ESRD-gevallen zal een bekende oorzaak hebben.

Risicofactoren

Er zijn een aantal risicofactoren die uw kans op het ontwikkelen van CKD kunnen vergroten. Sommige zijn niet-aanpasbaar, wat betekent dat je ze niet kunt veranderen, terwijl andere er zijn waar je invloed op kunt hebben.
Onder de niet-wijzigbare risicofactoren die zijn geassocieerd met CKD:

Genetica: Mogelijk bent u vatbaar voor CKD in zoverre dat het risico op ESRD drie tot negen keer groter is als u een gezinslid met ESRD heeft.
Ras: Afro-Amerikanen hebben bijna vier keer zoveel kans om ESRD te ontwikkelen als blanke Amerikanen. Aziaat-Amerikanen, Spaans-Amerikanen en inheemse Amerikanen lopen risico omdat ze twee keer zoveel kans hebben om diabetes te ontwikkelen dan hun witte tegenhangers.
Leeftijd: ongeveer 83 procent van de ESD-diagnoses komt voor bij volwassenen van 45 jaar en ouder, volgens statistieken van het U.S. Renal Data System (USRDS).
Laag geboortegewicht, wat geassocieerd is met een verminderde nierontwikkeling, resulterend in minder en kleinere nefronen

Onder de beïnvloedbare risicofactoren verbonden aan CKD:

Ongecontroleerde hoge bloeddruk
Type 1 diabetes met het begin van de ziekte vóór de leeftijd van 20
Slechte bloedglucosecontrole bij mensen met type 1- of 2-diabetes
Het roken van sigaretten, waardoor de bloedvaten van de nieren verder worden vernauwd
Obesitas, die bijdraagt aan hypertensie, het risico op diabetes, en de productie van adipokines-inflammatoire stoffen die schade aan het nierweefsel kunnen veroorzaken

Volgens de USRDS hebben meer dan 660.000 Amerikanen nierfalen. Hiervan zijn 468.000 dialyse en ongeveer 193.000 leven met een functionerende niertransplantatie.
Hoe een chronische nierziekte wordt vastgesteld