Oorzaken en risicofactoren van darmkanker
In termen van risicofactoren neemt iemands kans op het ontwikkelen van darmkanker toe naarmate hij ouder wordt, vooral na de leeftijd van 50 jaar. Verder heeft het type 2 diabetes of inflammatoire darmaandoening (bijvoorbeeld colitis ulcerosa), of een familiegeschiedenis van darmkanker verhoogt ook iemands risico voor het ontwikkelen van de ziekte, evenals sommige beïnvloedbare risicofactoren zoals overgewicht en het eten van een dieet dat rijk is aan rood en verwerkt vlees.
Gemeenschappelijke risicofactoren
Er zijn een aantal factoren die het risico van een persoon op het ontwikkelen van darmkanker verhogen, sommige binnen de controle van een persoon (beschouwd als aanpasbaar) en sommige niet, zoals leeftijd, etniciteit en ras of genetica.Leeftijd
Leeftijd is de belangrijkste risicofactor voor darmkanker.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) komt meer dan 90 procent van de gevallen van colonkanker voor bij mensen die 50 jaar of ouder zijn.
Dat gezegd hebbende, kunnen jonge volwassenen ook darmkanker krijgen. De incidentie van darmkanker bij jongeren van 15 tot 39 jaar neemt zelfs toe en experts weten niet goed waarom. Bovendien zijn, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, de meeste dikke darmkankers bij jongeren niet gekoppeld aan genetische syndromen, maar komen sporadisch voor.
Etniciteit en ras
Etniciteit is ook een bekende factor in verband met het risico op kanker. Afro-Amerikanen hebben meer kans om te ontwikkelen en sterven aan darmkanker dan blanken. Een andere risicogroep voor het krijgen van darmkanker zijn mensen van Joodse Oost-Europese afkomst.
Overgewicht of obesitas hebben
Het verband tussen dikke darmkanker en obesitas is sterk. Alles bij elkaar hebben mensen die zwaarlijvig zijn meer dan 30 procent meer kans om dit type kanker te ontwikkelen dan mensen met een normaal gewicht. Het goede nieuws is dat tijdens je reis om af te vallen, regelmatige fysieke activiteit je kan beschermen tegen het ontwikkelen van darmkanker.
Type 2 diabetes
Onderzoek heeft consequent een verband aangetoond tussen diabetes type 2 en de ontwikkeling van darmkanker, en deze koppeling bestaat onafhankelijk van voeding of overgewicht.
Persoonlijke geschiedenis van dikke darmpoliepen
De term colonpoliep verwijst naar een abnormale groei in de bekleding van de dikke darm. Meestal ontwikkelen kanker van de dikke darm zich van adenomateuze poliepen, waarbij adenocarcinoom het meest voorkomende type colorectale tumor is. Adenomateuze poliepen kunnen villous (varenblad of bladachtig), verheven of plat zijn.
Vrijwel alle dikke darmkankers ontwikkelen zich van adenomateuze poliepen; met een of meer adenomateuze poliepen verhoogt het risico op het ontwikkelen van darmkanker. Dit risico is nog groter naarmate de poliep groter is, des te meer poliepen je hebt en of de poliep dysplasie vertoont, wat betekent dat het een aantal abnormaal ogende cellen bevat.
Het voordeel is dat wanneer deze poliepen worden gevonden en verwijderd via colonoscopie, ze niet langer de mogelijkheid hebben om te transformeren van precancereus naar kanker.
Wat u moet weten over poliepen en darmkanker Persoonlijke geschiedenis van inflammatoire darmaandoeningen
Inflammatoire darmaandoening (IBD) wordt gekenmerkt door aandoeningen zoals colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn. Beide zijn geassocieerd met de ontwikkeling van darmkanker en ziekteduur is een belangrijke risicofactor voor het identificeren van wie (met IBD) het grootste risico loopt.
Bijvoorbeeld, terwijl de resultaten van verschillende onderzoeken enigszins variëren, bleek volgens één grote studie het risico op darmkanker voor mensen met colitis ulcerosa 0,7 procent na 10 jaar, 7,9 procent na 20 jaar en 33,2 procent na 30 jaar te zijn..
Naast de ziekteduur lopen mensen met meer uitgebreide colitis (darmontsteking) een hoger risico. Meer specifiek hebben mensen van wie de gehele dikke darm is aangetast (pan-colitis genoemd) het grootste risico op het ontwikkelen van darmkanker.
Het is belangrijk op te merken dat IBD niet moet worden verward met het prikkelbare darm syndroom (IBS), wat het risico van een persoon om darmkanker te ontwikkelen niet verhoogt..
De link tussen Crohn en darmkanker bestraling
Bestraling van de buik, het bekken of de wervelkolom als een kind verhoogt het risico op het ontwikkelen van darmkanker. Daarom beveelt de Children's Oncology Group colonoscopie aan om de vijf jaar (vanaf de leeftijd van 35 of 10 jaar na de behandeling, wat het laatste is) voor mensen die in hun jongere jaren een aanzienlijke hoeveelheid buikbekken en / of spinale straling hebben gekregen.
Onderzoek suggereert ook dat mannen die bestralingstherapie hebben ondergaan om prostaat- en zaadbalkanker te behandelen, een hogere snelheid van colon- en rectumkanker hebben (het rectum is de spijsverteringsbuis die zich tussen de dikke darm en de anus bevindt).
Genetica
Onderzoek heeft aangetoond dat een op de vier gevallen van darmkanker een soort genetische link heeft. Dus als u een eerstegraads familielid (broer, zus, vader, moeder, kind) met darmkanker of poliepen heeft, is uw risico op het ontwikkelen van darmkanker verhoogd.Het is belangrijk op te merken dat darmkanker in families voorkomt, maar deze kankers zijn slechts in enkele gevallen gerelateerd aan specifieke genetische syndromen.
Familiaal Adenomateus Polieposis Syndroom (FAP)
Dit is een door de familie overgeërfd syndroom dat de ontwikkeling van honderden (zelfs duizenden) voorstadia van kanker in uw dikke darm veroorzaakt. Mensen met FAP hebben bijna een 100 procent kans op het ontwikkelen van colorectale kanker, vaak op de leeftijd van 45 jaar. Hoewel het vrij zeldzaam is, kunnen mensen met FAP al in hun tienerjaren worden gediagnosticeerd met darmkanker. FAP-symptomen kunnen een verandering in stoelgang, buikpijn of bloederige ontlasting (van grote poliepen) omvatten.
Erfelijke Non-polyposis Colorectaal Kanker Syndroom (HNPCC)
Wordt ook wel aangeduid als Lynch-syndroom, dit is een familie-geërfde aandoening die het risico op het ontwikkelen van darmkanker met wel 80 procent kan verhogen. Er zijn geen uiterlijke symptomen van HNPCC, maar genetische testen, een familiegeschiedenis van darmkanker en screeningsexamens, zoals een colonoscopie, zullen uw arts helpen om dit syndroom te diagnosticeren..
Het syndroom van Peutz-Jeghers (PJS)
Dit is een overgeërfde aandoening die darmpoliepen veroorzaakt die meer vatbaar zijn voor kanker. PJS is niet gebruikelijk en treft tussen de één en 25.000 tot één en 300.000 mensen bij de geboorte.
PJS kan worden doorgegeven aan een kind (50/50 kans) of sporadisch worden ontwikkeld om onbekende redenen. Sommige symptomen geassocieerd met het syndroom, die meestal worden gezien bij de geboorte, omvatten gepigmenteerde donkere vlekken op de lippen of in de mond, knotten van de vingers of teennagels en bloed in de ontlasting.
Lifestyle risicofactoren
Hoewel het gemakkelijk is om overweldigd te raken door de niet-aanpasbare risicofactoren voor het ontwikkelen van darmkanker, onthoud dat overgewicht / obesitas - een veel voorkomende factor in de ontwikkeling van darmkanker - iets is waar je invloed op kunt hebben. Bovendien zijn deze risicofactoren ook onder uw controle.Alcohol gebruik
Alcohol wordt nu als een van de belangrijkste risicofactoren voor darmkanker beschouwd en het risico houdt rechtstreeks verband met de hoeveelheid alcohol die wordt geconsumeerd. Zelfs een matig alcoholgebruik kan zelfs een persoon in gevaar brengen.
Soorten kanker veroorzaakt door alcohol drinken Dieetfactoren
Diëten met veel vet en cholesterol, met name rood vlees (bijvoorbeeld rund, lam en varkensvlees), zijn in verband gebracht met darmkanker. Onderzoek heeft ook aangetoond dat het eten van meer dan anderhalve gram verwerkt vlees per dag, zoals hotdogs en lunchvlees, het risico op overlijden als gevolg van darmkanker verhoogt.
Hoewel er geen "in steen" richtlijnen zijn voor precies hoeveel rood of verwerkt vlees je kunt gebruiken om het risico op darmkanker te voorkomen, beveelt het Wereld Kankeronderzoekfonds aan minder dan 500 gram rood vlees per week te consumeren (equivalent aan ongeveer 17,5 ounces per week) en het eten van zeer weinig (indien aanwezig) vleeswaren.
De American Cancer Society beveelt ook aan om rood en verwerkt vlees te beperken (hoewel er geen vastgestelde richtlijnen voor het gebruik zijn) en meer fruit, groenten en volle granen te eten om het risico op darmkanker te verlagen.
Roken
Volgens een onderzoek in de Tijdschrift van de American Medical Association, ooit-rokers hebben 18 procent meer kans om darmkanker te ontwikkelen dan iemand die nooit gerookt heeft. Bovendien neemt het risico van een persoon om darmkanker te ontwikkelen evenredig toe met het aantal jaren dat hij rookt. Het goede nieuws is dat zodra een persoon stopt met roken, hun persoonlijk risico op darmkanker begint te verminderen.
Hoe bepaalde leefstijlveranderingen uw risico op kanker kunnen verminderen
Mogelijke links
Er zijn nog veel meer factoren die verband houden met een verhoogd risico op het ontwikkelen van darmkanker, hoewel het belangrijk is om op te merken dat de jury er nog steeds niet is. Sommige hiervan omvatten:- Langdurige androgeendeprivatie therapie (ADT), mogelijk als gevolg van insulineresistentie als een complicatie van ADT
- Verwijdering van de galblaas (cholecystectomie), die in verband is gebracht met een verhoogd risico op rechtszijdige darmkanker
- Tekort aan vitamine D, ook wel de "zonnevitamine" genoemd (uw lichaam maakt het wanneer het wordt blootgesteld aan ultraviolette stralen)
- Bepaalde medische aandoeningen, zoals acromegalie of coronaire hartziekte
- Niertransplantatie, vanwege langdurige onderdrukking van het immuunsysteem
- Verhoogd C-reactief proteïne (CRP) gevonden in de bloedbaan van een persoon; CRP is een in de lever gemaakt eiwit dat toeneemt als reactie op ontstekingen in het lichaam
- Chronische constipatie en regelmatig gebruik van laxeermiddelen, in het bijzonder niet-vezel laxeermiddelen
- Infectie met bepaalde virussen of bacteriën (bijvoorbeeld, Helicobacter pylori infectie)
