Complicaties van peritoneale dialyse en peritonitis

Peritoneale dialyse (of PD) is een vorm van dialyse voor patiënten met nierfalen waarbij de buikholte van de patiënt - het peritoneum genoemd - zelf fungeert als een kunstnier. Dit artikel maakt deel uit van een reeks die de complicaties van dialyse omvat (zowel hemodialyse als peritoneale dialyse). Het volgende artikel beschrijft de infectieuze complicaties die kunnen worden gezien bij patiënten die peritoneale dialyse ondergaan.

Infectieuze complicaties

De dialyse-katheter die wordt ingebracht in de buik van een patiënt die kiest voor peritoneale dialyse, de PD-katheter genoemd, is vaak de achilleshiel van de PD-patiënt. Afhankelijk van de site kunnen infecties van verschillende tinten optreden. Deze kunnen zich bevinden op de PD-katheteruitgangsplaats (het punt waar de katheter uit de huid naar buiten komt, een infectie op de uitgangslocatie genoemd), langs de 'tunnel' (de weg die het onder de huid en in de buikspier doorloopt, een tunnelinfectie genoemd) en tenslotte in de buikholte, die het "peritoneum" wordt genoemd (met de infectie wordt er naar peritonitis verwezen). Hier is een foto om u te helpen dit te begrijpen. 

Hoe vaak zijn infecties bij patiënten met peritoneale dialyse?

Bepaalde groepen patiënten lopen een hoger risico op infectieuze complicaties zoals peritonitis. Waaronder:

• Zwarte race
• Diabetische vrouwen
• Patiënten die zijn overgezet van hemodialyse naar peritoneale dialyse 

In het algemeen, hoe u PD (manueel of met behulp van een cycler) doet, zou geen verschil moeten maken voor het risico van het ontwikkelen van peritonitis. Volgens gegevens van de UK Renal Association kan de gemiddelde patiënt elke 18 maanden (0,67 afleveringen per patiëntjaar) een risico van ongeveer één episode van peritonitis verwachten. Dit is slechts een vuistregel en het risico en de prevalentie van infectie lopen sterk uiteen.

Tekenen en symptomen

Het begin van de infectie wordt vaak als eerste door de patiënt opgemerkt. Wat de patiënt voelt, of wat de nefroloog vindt, kan verschillen naargelang van de plaats van de infectie:

• Een oppervlakkige infectie zoals een infectie met een exit-locatie kan zichtbaar zijn roodheid of afscheiding rond het punt waar de katheter uit de huid komt. Deze site kan pijnlijk zijn en koorts en gevoeligheid kan aanwezig zijn.
• Als de tunnel erbij betrokken is, pijn langs de baan van de katheter samen met alle bovenstaande tekens zijn mogelijk 
• Als de infectie zich uitstrekt tot in de buikholte (peritoneum) of de enige plaats is van de infectie (peritonitis genaamd), diffuse buikpijn met een troebel effluent zijn gemeenschappelijke kenmerken. Gewoonlijk zal de patiënt een daling van hun ultrafiltratievolumes opmerken. Koorts zou opnieuw een presentatiefunctie kunnen zijn.

Diagnose

Als de bovenstaande kenmerken aanwezig zijn en vragen oproepen over mogelijke peritonitis, neem dan onmiddellijk contact op met uw nefroloog. Op zijn minst zal een lichamelijk onderzoek de aanwezigheid van een infectie op de plaats van de katheter of langs de kathetertunnel bevestigen. In dit geval kunnen kweken worden genomen van rond de katheterplaats om de infectie te bevestigen en de boosdoener te identificeren die de infectie heeft veroorzaakt (dit is gewoonlijk een bacterie, maar andere organismen zoals schimmel zijn ook mogelijk).
Als de infectie zich echter in het peritoneum bevindt, is een monster van het effluent nodig dat vervolgens voor bepaalde tests wordt verzonden (celgetal, gramkleuring en kweken genoemd). De resultaten van de testen laten meestal een groei van bacteriën of schimmels zien die de behandeling van de buikvliesontsteking helpen begeleiden.

Behandeling

PD-gerelateerde peritonitis wordt behandeld met antibiotica. De antibiotica kunnen direct in het peritoneum worden toegediend, gemengd met de gewone dialysezakken (in de meeste gevallen de voorkeursroute), of minder vaak intraveneus. Behandeling kan weken achtereen nodig zijn. Een tijdige en juiste behandeling is noodzakelijk om te voorkomen dat het peritoneum permanent wordt beschadigd door de infectie(die anders het einde zou kunnen betekenen van peritoneale dialyse voor de patiënt en mogelijk een overstap naar hemodialyse noodzakelijk zou maken). 
Oppervlakkige infecties kunnen alleen door orale antibiotica te behandelen zijn. De beslissing hierover kan het beste aan uw nefroloog worden overgelaten.