Startpagina » Heel goed Mind » Wat is Holism?

    Wat is Holism?

    In de psychologie is holisme een benadering van het begrijpen van de menselijke geest en gedrag dat zich richt op het kijken naar de dingen als geheel. Het wordt vaak gecontrasteerd met reductionisme, dat in plaats daarvan probeert de dingen in hun kleinste stukjes op te splitsen.

    Holisme suggereert dat mensen meer zijn dan alleen de som van hun delen. Om te begrijpen hoe mensen denken, suggereert holisme dat je meer moet doen dan alleen focussen op hoe elk afzonderlijk onderdeel geïsoleerd functioneert. In plaats daarvan geloven psychologen die deze benadering volgen dat het belangrijker is om te kijken hoe alle delen samenwerken.

    Onder de loep

    Als benadering voor het begrijpen van systemen wordt holisme zowel in de psychologie als op andere gebieden gebruikt, zoals geneeskunde, filosofie, ecologie en economie. Een sleutelwoord dat de kerngedachte achter de holistische benadering samenvat, is dat 'het geheel meer is dan de som der delen'.

    Om te begrijpen waarom mensen de dingen doen die ze doen en denken zoals ze denken, stelt holisme voor dat het nodig is naar de hele persoon te kijken. In plaats van zich te concentreren op slechts één aspect van het probleem, is het noodzakelijk om te erkennen dat verschillende factoren elkaar beïnvloeden en beïnvloeden.

    Een reden waarom het zo belangrijk is om het hele wezen te beschouwen, is dat het geheel kan bezitten opkomende eigenschappen. Dit zijn kwaliteiten of kenmerken die in het geheel aanwezig zijn, maar niet kunnen worden waargenomen door naar de afzonderlijke stukken te kijken.

    Overweeg bijvoorbeeld het menselijk brein. De hersenen bevatten miljoenen neuronen, maar alleen kijken naar elk individueel neuron zal je niet vertellen wat de hersenen kunnen doen. Alleen door holistisch naar de hersenen te kijken, door te kijken hoe alle stukjes samenwerken, kun je zien hoe berichten worden verzonden, hoe herinneringen worden opgeslagen en hoe beslissingen worden genomen. Zelfs kijken naar andere aspecten van de hersenen, zoals de individuele structuren, vertelt niet echt het hele verhaal. Alleen wanneer we een meer holistische benadering hanteren, kunnen we echt waarderen hoe alle stukjes samenwerken.

    Een van de vroegste discussies op het gebied van neurologie was in feite de vraag of de hersenen homogeen waren en niet verder konden worden afgebroken (holisme) of dat bepaalde functies in specifieke corticale gebieden waren gelokaliseerd (reductionisme). Tegenwoordig erkennen onderzoekers dat bepaalde delen van de hersenen op specifieke manieren werken, maar deze afzonderlijke delen werken samen en werken samen om verschillende functies te creëren en beïnvloeden.

    Brain Plasticity: How Experience Changes the Brain

    Hoe het wordt gebruikt

    Bij het bekijken van vragen in de psychologie kunnen onderzoekers een holistische benadering hanteren door na te gaan hoe verschillende factoren samenwerken en op elkaar inwerken om de hele persoon te beïnvloeden. Op het breedste niveau zou holisme kijken naar elke invloed die van invloed zou kunnen zijn op gedrag of functioneren.

    Een humanistische psycholoog kan bijvoorbeeld rekening houden met de omgeving van een persoon (inclusief waar hij woont en werkt), zijn sociale contacten (inclusief vrienden, familie en collega's), hun achtergrond (inclusief ervaringen uit de kindertijd en opleidingsniveau) en lichamelijke gezondheid (inclusief huidige wellness- en stressniveaus).

    Het doel van dit analyseniveau is om niet alleen te kunnen overwegen hoe elk van deze variabelen van invloed kan zijn op het algehele welzijn, maar ook om te zien hoe deze factoren op elkaar inwerken en elkaar beïnvloeden..

    In andere gevallen is holisme misschien wat meer gefocust. Sociaal psychologen proberen bijvoorbeeld te begrijpen hoe en waarom groepen zich gedragen zoals zij. Soms reageren groepen anders dan individuen, dus door meer holistisch naar groepsgedrag te kijken, kan onderzoek de opduikende eigenschappen die mogelijk aanwezig zijn, beoordelen.

    Voordelen

    Net zoals de reductionistische benadering van de psychologie, heeft holisme zowel voordelen als nadelen. Holisme kan bijvoorbeeld van pas komen wanneer het kijken naar het grote geheel de psycholoog toestaat om dingen te zien die ze anders misschien hebben gemist. In andere gevallen kan het focussen op het geheel ertoe leiden dat ze enkele van de fijnere details over het hoofd zien.

    Enkele van de belangrijkste voordelen van dit perspectief zijn onder meer:

    Het bevat vele factoren

    Een van de grote voordelen van de holistische aanpak is dat het onderzoekers in staat stelt meerdere factoren te beoordelen die kunnen bijdragen aan een psychologisch probleem. Eerder dan zich te concentreren op een klein deel van een probleem, kunnen onderzoekers in plaats daarvan naar alle elementen kijken die een rol kunnen spelen. Deze aanpak kan uiteindelijk helpen om oplossingen te vinden die alle bijdragende interne en externe factoren aanpakken die de gezondheid van een persoon kunnen beïnvloeden. Dit is soms effectiever dan individuele componenten afzonderlijk aan te pakken.

    Door holistisch naar mensen te kijken, kunnen zorgverleners alle vele factoren aanpakken die van invloed kunnen zijn op hoe een persoon zich voelt, inclusief zijn geest, zijn lichaam en zijn omgeving..

    Het kijkt naar de grote foto

    Bij het onderzoeken van een onderwerp is het vaak nuttig om een ​​stap terug te doen en naar de grote afbeelding te kijken. Reductionisme heeft de neiging zich alleen op de bomen te concentreren, maar holisme stelt psychologen in staat om het hele bos te bekijken. Dit kan gelden voor zowel het onderzoek als de behandeling van psychische problemen.

    Bij het proberen een cliënt te helpen met symptomen van een psychiatrische aandoening, bijvoorbeeld, als de patiënt op holistische wijze holistisch wordt bekeken, kunnen professionals in de geestelijke gezondheidszorg alle factoren zien die van invloed zijn op het dagelijkse leven van de patiënt, en ook hoe de patiënt reageert op zijn omgeving. Met dit type benadering zijn therapeuten vaak beter in staat om individuele symptomen aan te pakken.

    Menselijk gedrag is complex, dus uitleggen ervan vereist vaak een aanpak die in staat is om deze complexiteit te verklaren. Holisme biedt onderzoekers een volledig inclusief antwoord op lastige vragen over hoe mensen denken, voelen en zich gedragen.

    nadelen

    Hoewel holisme een aantal belangrijke voordelen heeft, zijn er ook enkele belangrijke nadelen. Sommige hiervan omvatten:

    Het heeft de neiging om niet-specifiek te zijn

    Bij het oplossen van een probleem is het vaak belangrijk om je te concentreren op een bepaald aspect van het probleem om een ​​oplossing te vinden. Holisme heeft de neiging om meer gegeneraliseerd te zijn, wat soms precisie moeilijker kan maken. Vooral wetenschappers moeten hun onderzoek kunnen richten op duidelijk gedefinieerde variabelen en hypothesen. Als je iets te breed bekijkt, kan het moeilijk zijn om tests uit te voeren met behulp van de wetenschappelijke methode, grotendeels vanwege het feit dat het zoveel verschillende factoren en invloeden bevat..

    Het kan overdreven complex zijn

    Omdat holisme zo allesomvattend is, kan het wetenschappelijk onderzoek zeer uitdagend en complex maken. Er kunnen veel verschillende variabelen zijn om rekening mee te houden, evenals een overvloed aan mogelijke interacties. Dit kan deze aanpak soms onhandelbaar maken.

    Voorbeelden in de psychologie

    Er zijn een aantal voorbeelden op het gebied van psychologie van hoe holisme kan worden gebruikt om de menselijke geest en gedrag te bekijken. De vroege stromingen, het structuralisme en het functionalisme zijn goede voorbeelden van reductionistische en holistische opvattingen. Structuralisme richtte zich op het afbreken van gedragsgedeelten in de kleinst mogelijke componenten ervan (reductionisme), terwijl functionalisme zich richtte op het bekijken van de dingen als geheel en rekening houdend met het werkelijke doel en de functie van gedrag (holisme).

    Door de geschiedenis heen zijn er andere perspectieven en takken van de psychologie geweest die ook een holistische benadering hebben gekozen.

    Gestalt psychologie


    Gestaltpsychologie is een denkrichting die geworteld is in holisme. De Gestalt-psychologen geloofden niet alleen dat menselijk gedrag als een geheel moest worden beschouwd; ze werkten ook om te begrijpen hoe de menselijke geest zelf een holistische benadering gebruikt om de wereld te begrijpen.

    De Gestaltwetten van perceptuele organisatie tonen aan dat de manier waarop individuele items met elkaar in verband staan, invloed kan hebben op hoe we ze zien. Wanneer vergelijkbare items samen worden bekeken, suggereert de wet van gelijkenis dat mensen ze als componenten van een geheel zullen zien.

    Humanistische psychologie

    Humanistische psychologie is een tak van de psychologie die in de jaren vijftig gedeeltelijk ontstond als een reactie op behaviorisme. Waar het behaviorisme een reductionistische benadering had gekozen om menselijk gedrag te verklaren, zijn humanistische denkers meer geïnteresseerd in holistisch onderzoek van gedrag. Deze benadering van de psychologie kijkt naar alle factoren die bijdragen aan hoe mensen denken en handelen, en ook hoe al deze verschillende componenten samenwerken..

    De vermaarde behoeftenhiërarchie van Abraham Maslow is een voorbeeld van een humanistische theorie die de menselijke motivatie holistisch bekijkt. Deze theorie richt zich niet op een enkel aspect van motivatie. In plaats daarvan bevat het vele aspecten, waaronder ecologische, sociale en emotionele invloeden.

    Sociale psychologie

    Sociale psychologie heeft de neiging om een ​​holistische benadering te hanteren, omdat het individuen in hun sociale context beschouwt. In het bijzonder kijkt deze tak van de psychologie naar hoe groepsgedrag vaak anders is dan individueel gedrag, wat een goed voorbeeld is van emergente eigenschappen en de som meer is dan zijn delen.

    Holisme versus reductionisme

    Een manier om te kijken naar hoe holisme en reductionisme worden gebruikt, is observeren hoe deze benaderingen kunnen worden toegepast bij het bestuderen van een specifiek psychologisch probleem.

    Stel je voor dat onderzoekers geïnteresseerd zijn om meer over depressie te leren.

    • Een wetenschapper die de reductionistische benadering gebruikt, zou kunnen kijken naar een zeer specifieke factor die van invloed is op depressie, zoals neurotransmitter in de hersenen..
    • Een onderzoeker die de holistische benadering gebruikt, zou zich in plaats daarvan kunnen concentreren op het begrijpen hoe verschillende bijdragende factoren kunnen interageren, zoals onderzoeken hoe denkpatronen, sociale relaties en niveaus van neurotransmitter de depressieniveaus van een persoon beïnvloeden.

    Een woord van heel goed

    Veel van de aantrekkingskracht van holisme ligt in het vermogen om alle elementen die ons maken wie we zijn op te nemen. Mensen zijn oneindig complex en gevarieerd, en holisme kan alle externe en interne factoren aanpakken die ons verleden, heden en toekomst beïnvloeden. Verschillende gebieden van de psychologie hebben vaak de neiging zich te concentreren op de ene benadering of de andere. Hoewel reductionisme en holisme vaak tegen elkaar zijn opgezet, spelen beide een belangrijke rol bij het helpen van onderzoekers de menselijke psychologie beter te begrijpen.