Waarom de marathon zo zwaar is

Marathon finishers dragen hun medaille met trots. Het is een ereplaatje, een signaal aan de rest van de wereld dat je hard bent en het hebt gehaald door een afmattend langeafstandsrace. Immers, de eerste marathonloper, Pheidippides, verklaarde "Nike!" (wat zich vertaalt als 'Overwinning') en aan het eind dood neerviel. Zelfs vandaag is het niet zeldzaam om te horen dat mensen doodgaan op de cursus. Of je nu de hele weg liep, een ren / loop-techniek of een pure wandelaar was, je stond voor een enorme uitdaging. Maar wat de marathon van 26,2 mijl precies zo moeilijk maakt?

Running on Empty en Hitting the Wall

De 26,2 mijl lange marathon is een uitdagend hardloopevenement vanwege de duur ervan. Na twee uur hardlopen (op de 20-mijlsmarkering voor snelle hardlopers), raakt het lichaam zonder glycogeen (opgeslagen suiker) en begint het eiwit in spieren en weefsels af te breken als brandstof. Ze noemen dit 'bonken' of 'tegen de muur slaan'. Het lichaam zou opgeslagen vet moeten gaan verbranden, maar dat kan niet omdat er wat koolhydraten nodig zijn om vet te verbranden en het is allemaal verdwenen. Als hardlopers niet snel genoeg en vaak genoeg snacken, zullen ze bonkten.

Als je een run / walk-techniek doet of puur loopt op de marathon, zul je waarschijnlijk geen bonking ervaren tijdens de marathon. In een langzamer tempo gebruikt het lichaam vetopslag voor energie gedurende het hele evenement en hoeft het in plaats daarvan zijn eigen spieren niet te verbranden. Je kunt voldoende calorieën binnenkrijgen met energiesnacks en koolhydraatbevattende sportdranken om te voorkomen dat je energiereservoirs volledig leeg zijn. Wandelaars en rennen / lopen zullen waarschijnlijk over de lange afstand geleidelijk moe worden, maar zonder de verlammende ervaring van het raken van de muur.

Vloeistofvervanging goed krijgen is een uitdaging voor de marathon

Degenen die niet voorzichtig zijn om de juiste hoeveelheid water en elektrolytenvervangende drankjes te drinken tijdens de race, zullen de effecten van uitdroging of hyponatriëmie voelen. De algemene aanbeveling is om te drinken als je dorst hebt en gedurende de hele marathon een elektrolyt-vervangende drank op volle sterkte te gebruiken. Dit werkt goed voor de meerderheid van de racers, maar het kan goed werken voor sommige mensen vanwege medicijnen, gezondheidsproblemen of leeftijd.

De aanbeveling is dat u tijdens uw marathontraining vóór, tijdens en na een lange training moet wegen. Als u vloeistoffen op de juiste manier vervangt, zou u geen gewichtsverandering moeten zien.

Langzamere racers die hun dorstmechanisme niet vertrouwen maar in plaats daarvan bij elke stop drinken, kunnen in vloeibare overbelasting raken. Dit kan resulteren in hyponatriëmie, een gevaarlijke verdunning van de elektrolyten in uw bloedbaan die kan leiden tot ernstige ziekte of overlijden..

Marathoncursussen bieden over het algemeen drankjes, maar zelfs grote evenementen hebben rampen waarbij ze geen water of sportdrank hebben of de massa hardlopers niet bij kunnen houden. Als je een van de langzamere racers bent, kun je gesloten hydratatie stops tegenkomen, dus het is verstandig om je eigen sportdrank te dragen wanneer nodig.

Meer Marathongevaren

De gemiddelde marathonloper beëindigt de race in ongeveer 4,5 uur terwijl de typische wandelaar 6,5 tot 8 uur duurt om te voltooien. Dat is een lange tijd om uit te gaan in de elementen die je uitdraagt. Blaren en schavielen, zonnebrand en hitteziekte zijn veelvoorkomende gevaren. Spierstammen en verstuikingen zijn waarschijnlijker door vermoeidheid tijdens de race.

Door geleidelijk je kilometers te bouwen gedurende een aantal maanden training, zul je helpen je voeten te versterken en de spieren, energiesystemen en mentale uithoudingsvermogen te bouwen die je nodig hebt voor de marathon..

Na een marathon is de belasting van het lichaam duidelijk. Marathonlopers krijgen kleine scheurtjes in de spieren en er is een opeenhoping van de toxische afbraakproducten van lichaamsmelkzuur, enz. U moet een herstelperiode van ten minste een week met alleen lichtactiviteit verwachten voordat u weer aan uw workout begint routines.

Let op: Marathons zijn verslavend

Maar door zo zwaar te zijn, worden marathons ook verslavend. Terwijl sommige mensen "slechts één" kunnen doen en de meesten beloven nooit meer na hun eerste te doen, raken veel mensen verslaafd aan het zien of ze hun tijden van jaar tot jaar kunnen verbeteren..

Hal Higdon, die meer dan 100 marathons heeft gereden, schrijft: "In een marathon verslaat u anderen niet, in plaats daarvan behaalt u een persoonlijke overwinning." Het is een zeer persoonlijke gebeurtenis, waarbij elke deelnemer zijn eigen te bereiken doel heeft, vaak alleen om te voltooien.