Cocaïneverslaving begrijpen

Verbazingwekkend, sommigen vragen zich af, is cocaïne verslavend? Het korte antwoord is ja, maar omdat niet iedereen die cocaïne gebruikt verslaafd raakt, is het lange antwoord dat veel factoren van invloed zijn op de vraag of iemand verslaafd raakt na het nemen van cocaïne.

Top vijf dingen om te weten over cocaïneverslaving

1. De exacte tijd die cocaïne-effecten nodig hebben, is afhankelijk van de wijze van toediening, of het nu gerookt, geïnjecteerd, oraal ingenomen of gesnoven is (snuffend door een buis in de neus).
2. Het binge-en crashpatroon van cocaïnegebruik, vaak gevolgd door perioden van onthouding of weinig gebruik, kan ervoor zorgen dat cocaïne minder verslavend lijkt dan andere drugs, zoals heroïne, die gebruikers eerder zullen gebruiken in een aanhoudend patroon om ontwenning te voorkomen. Het kan echter zelfs gevaarlijker zijn.
3. Coca-cola roken en jonger zijn ten tijde van je eerste cocaïnegebruik zijn belangrijke risicofactoren om verslaafd te raken.
4. U kunt de risico's die gepaard gaan met cocaïnegebruik met strategieën voor schadebeperking verminderen, maar niet wegnemen.
5. Na de crash kan de opname van cocaïne weken of maanden duren.

Hoe je verslaafd kunt raken aan cocaïne

Het farmacologische mechanisme van cocaïne beïnvloedt hoe gebruikers verslaafd kunnen raken. Cocaïne werkt snel en verdwijnt snel, waardoor gebruikers de neiging hebben om meer te willen gebruiken, vaak gedurende dezelfde periode. Cocaïne heeft een relatief korte halfwaardetijd, wat betekent dat de high snel optreedt-minder dan een minuut indien gerookt, minder dan twee minuten na injectie, ongeveer 30 minuten indien oraal ingenomen, en 15 tot 60 minuten indien gesnoven.

Dientengevolge vindt de comedown relatief snel daarna plaats, typisch tussen één en drie uur na het innemen van de cocaïne. Een interessant aspect van cocaïne is de neiging van gebruikers om te binge en crashen. Dit patroon van overmatig gebruik gedurende een periode, gevolgd door uitputting en veel beperkter gebruik, is waargenomen in laboratoriumomstandigheden waarbij dieren onbeperkte toegang krijgen tot cocaïne en ook bij mensen die het medicijn zelf mogen toedienen, zelfs wanneer ze kunnen kiezen om geld te ontvangen in plaats van herhaalde doses.

Statistisch gezien lijkt de mate van verslaving onder mensen die ooit cocaïne hebben genomen, vrij laag. Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 80 procent van de cocaïnegebruikers twee jaar later niet verslaafd is. De resterende 20 procent kan echter ernstige problemen veroorzaken. Sommige deskundigen zijn van mening dat cocaïne eigenlijk een gevaarlijkere en verslavende drug is dan heroïne vanwege het vluchtige, dwangmatige gebruikspatroon en het hogere sterftecijfer bij dieren die onbeperkte toegang tot het medicijn krijgen.

De zuiverheid van de gebruikte cocaïne heeft ook een grote invloed op de vraag of iemand verslaafd raakt. Illegaal gekochte cocaïne kan voor slechts 10 procent zuiver zijn, waarbij tot 90 procent van de stof bestaat uit andere dingen die er mee vermengd of "gesneden" zijn. De stoffen die worden gebruikt om cocaïne te snijden, worden gekozen omdat ze eruit zien, smaken of aanvoelen als cocaïne.

Sommige van de goedkopere geneesmiddelen waar cocaïne mee wordt gesneden, zoals amfetamine en crystal meth, kunnen ook worden gebruikt, wat op zich verslavend kan zijn. Sommige van deze medicijnen hebben een hoge tolerantie voor cocaïne, wat de cocaïneverslaving kan vergroten, zelfs als je het echte ding niet krijgt.

Hoe Set en Setting Cocaïneverslaving beïnvloeden

Onderzoek met drugsgebruikers heeft aangetoond dat stellen en stellen - de psychologische en fysieke contexten waarin verslavend gedrag zich ontwikkelt - van cruciaal belang is voor de vraag of iemand verslaafd raakt of dat hij of zij controle houdt over hun drugsgebruik. Zelfs dieren hebben de neiging om cocaïne te gebruiken in gebieden die ze associëren met het medicijn, bovenop gebieden die ze verkozen vóór blootstelling aan cocaïne. Het gebruik van cocaïne in situaties die goed aanvoelen, kan het in de toekomst moeilijker maken om van dezelfde situatie te genieten zonder het medicijn.

Dier- en mensstudies hebben ook een toename van cocaïne-zelftoediening aangetoond wanneer het voedsel beperkt is. Dit heeft belangrijke implicaties voor mensen die hun voedselinname beperken om gewicht te verliezen, vooral als ze ook cocaïne gebruiken als eetlustremmer of om hun energieniveau te verhogen of hun metabolisme te verhogen. Dit is een uiterst gevaarlijke benadering van gewichtsverlies en verhoogt het risico op cocaïneverslaving evenals andere gezondheidsproblemen.

Kenmerken die cocaïneverslaving bepalen

Veel mensen die erover nadenken of cocaïne verslavend is, maken de fout om zich op het medicijn te concentreren in plaats van op degene die het gebruikt. Ongeveer vier procent van de mensen die cocaïne proberen te verslaan, is volgens DSM-criteria twee jaar later verslaafd en nog eens 16 procent bevindt zich in een vroege "prodromale" fase van verslaving.

Voor langdurig gebruik wordt het beeld complexer, omdat cocaïnegebruikers meestal schommelen tussen perioden van niet en weinig gebruik en tussen periodes van zwaar en eetbuiengebruik, vaak onderbroken door perioden van opsluiting. Dus het antwoord op de vraag: "is cocaïne verslavend?" is ja, maar of je wel of niet verslaafd raakt als je cocaïne gebruikt - en hoe die verslaving uitpakt - is behoorlijk individueel.

Dingen om te overwegen over cocaïnegebruik

Als je denkt cocaïne te proberen of als je het hebt ingenomen en je je afvraagt ​​of je misschien verslaafd raakt, is de gezondste keuze om cocaïne te vermijden voordat je jezelf blootstelt aan de problemen die het kan veroorzaken. Hoewel het voor sommige mensen een plezierig hoogtepunt kan zijn, kan cocaïne onvoorspelbaar zijn, waardoor overmatige stimulatie, vervelend sociaal gedrag, het risico op mentale en fysieke gezondheidsproblemen en zelfs de dood door een overdosis worden veroorzaakt..

Je hebt een grotere kans om een ​​verslaving aan cocaïne te ontwikkelen als je een laag zelfbeeld hebt, als je een psychisch gezondheidsprobleem hebt zoals angst, depressie of psychose, als iemand in je familie een verslaving of mentale gezondheidsprobleem heeft, of als je een geschiedenis van misbruik. Als een van deze problemen op u van toepassing is, moet u het gebruik van cocaïne of zelfs het gebruik van bepaalde middelen vermijden en hulp zoeken voor het probleem zelf, in plaats van proberen het te voorkomen of te vermijden door het gebruik van cocaïne. Uw huisarts kan u hierbij helpen en u doorverwijzen naar een specialist die u een passende behandeling kan geven.

Als je al een patroon van cocaïne gebruikt, is het mogelijk dat je een verslaving ontwikkelt of in een prodromale fase verkeert. Probeer cocaïnegebruik te vervangen door andere plezierige activiteiten en zoek hulp van uw arts of een verslavingskliniek als u ontwenningsverschijnselen begint te ervaren. Er zijn veel effectieve behandelingen en uw arts kan u helpen bepalen welke het beste bij u past.

Een woord van Verywell

De meeste mensen die cocaïne gebruiken, hebben geen langdurige problemen met verslavingen, maar het is een zeer risicovol middel om in te nemen, vooral in de vorm van crack-cocaïne. Als cocaïne deel uitmaakt van je sociale leven, kun je overwegen of je huidige vrienden je welzijn op de lange termijn ondersteunen. Andere interesses nastreven, kan je helpen nieuwe sociale groepen te vormen - degenen die geen drugs gebruiken. Als je je realiseert dat je verslaafd bent aan cocaïne, is behandeling het beste cadeau dat je jezelf kunt geven.