Startpagina » Chirurgie » Gemeenschappelijke bloedtests begrijpen en wat ze betekenen

    Gemeenschappelijke bloedtests begrijpen en wat ze betekenen

    Als u een operatie ondergaat - zelfs een kleine ingreep - kan de arts bloedonderzoeken laten uitvoeren. Terwijl het interpreteren van bloedtesten het best aan een arts kan worden overgelaten, kan het helpen om te begrijpen waar de test naar op zoek is, en wat als een "normaal" resultaat wordt beschouwd.
    Er zijn honderden verschillende bloedtesten die in een laboratorium kunnen worden uitgevoerd, maar de meest gebruikelijke worden routinematig uitgevoerd vóór en na de operatie; deze tests komen zeer vaak voor en zouden geen reden tot ongerustheid mogen zijn. De zorgverlener wil er zeker van zijn dat de patiënt de best mogelijke gezondheid heeft voor de procedure en eventuele aandoeningen diagnosticeert die vermijdbare complicaties kunnen veroorzaken.
    Bloedonderzoek wordt vaak uitgevoerd na een procedure om bloedingen te zoeken en om ervoor te zorgen dat de organen goed functioneren na de operatie.
    Vaak worden deze tests routinematig uitgevoerd, vaak de nacht na de operatie. Dit betekent niet dat er een verwachting is dat er iets mis is, meestal bevestigen deze tests dat alles goed gaat na de operatie. Patiënten op de ICU kunnen vaker bloedtesten verwachten. Als de patiënt op het beademingsapparaat staat, kunt u dagelijks of zelfs vaker een arterieel bloedgas verwachten. 

    Gemeenschappelijke bloedtesten:

    Chem 7: Deze test, ook wel een bloedchemie of een chemiepanel genoemd, kijkt naar de niveaus van essentiële enzymen in het bloed en controleert ook de nierfunctie. Bovendien wordt het glucoseniveau in het bloed verkregen door deze test en kan aangeven of een persoon verdere testen op diabetes nodig heeft.
    De zeven tests in een Chem 7 omvatten:
    • Blood Urea Nitrogen (BUN)
    • Serum glucose
    • creatinine
    • Kooldioxide (CO2)
    • Serum Chloride
    • Serum Natrium
    • Serum Kalium
    Interpretatie van Chem 7 Resultaten
    CBC:
    Een volledige bloedtelling, of CBC, kijkt naar de verschillende cellen waaruit het volbloed bestaat. Een CBC kan de arts op de hoogte brengen als het lichaam het juiste aantal van elk type cel maakt en het kan ook tekens van een huidige of recente infectie, bloeding of stollingsproblemen weerspiegelen. Na de operatie kan de arts deze test laten uitvoeren om te zien of een bloedtransfusie gerechtvaardigd is, of als de patiënt uitgedroogd is en extra vocht nodig heeft.
    Een CBC omvat:
    • White Blood Count (WBC)
    • Rode bloedcellen (RBC)
    • Aantal bloedplaatjes (Plt)
    • Hemoglobine
    • hematocriet
    Een "H & H" is vergelijkbaar met een CBC maar kijkt alleen naar de hemoglobine- en hematocrietniveaus.
    Het complete bloedbeeld in detail
    PT, PTT & INR
    Deze testen, gezamenlijk bekend als een stollingspaneel, bekijken hoe snel bloedstolsels ontstaan. Verhoogde stollingstijden kunnen problemen veroorzaken bij operaties, waarbij vaak bloedingen worden verwacht. Als het resultaat significant langere stollingstijden vertoont dan normaal, kan het nodig zijn om de operatie uit te stellen om te voorkomen dat er tijdens de procedure aanzienlijk bloedverlies optreedt.
    Over PT, PTT & INR-testen
    Lever enzymen
    Leverfunctiestudies, ook bekend als LFT's, worden uitgevoerd om te bepalen of de lever normaal functioneert. Omdat de lever een rol speelt bij het verwijderen van anesthesie uit de bloedbaan en normale bloedstolling, is het essentieel om te weten of het normaal functioneert voorafgaand aan de procedure. Verhoogde aantallen kunnen wijzen op de slechte leverfunctie of leverschade.
    Een extra test, een GGT genaamd, kan aan het leverpaneel worden toegevoegd. Deze test kan aangeven dat er schade is aan de lever of de omliggende kanalen, maar geeft niet aan wat voor soort schade aanwezig is.
    Een typisch leverfunctiestudie omvat:
    • Aspartaat-fosfatase (AST), ook bekend als SGOT
    • Alanine Aminotransferase (ALT), ook bekend als SGPT
    • Alkaline Phosphatase (ALP)
    • Totaal bilirubine
    • Directe bilirubine
    • Indirect bilirubine
    • Albumine
    Arterieel bloedgas
    Een arterieel bloedgas, gewoonlijk een ABG genoemd, bekijkt hoe het ademhalingssysteem functioneert en hoeveel zuurstof er in het bloed zit. Voor deze test is bloed van een slagader nodig, dat volledig is geoxygeneerd door de longen en meestal wordt getrokken uit de radiale slagader in de pols. Abnormale resultaten kunnen erop duiden dat het bloed zuurstofarm is, dat de patiënt te veel of te veel ademhaalt (op een beademingsapparaat tijdens de chirurgische ingreep) of dat extra zuurstof nodig is.
    De ABG wordt meestal minstens één keer per dag uitgevoerd wanneer de patiënt voor een langere periode op een beademingstoestel zit. De resultaten worden gebruikt om te bepalen of er wijzigingen in de ventilatorinstellingen nodig zijn. Als de patiënt op de ICU is, kan een speciale IV, een arteriële lijn genoemd, worden geplaatst om het arteriële bloed van de tekening gemakkelijker te maken, vooral als het regelmatig wordt gedaan.
    Een typische ABG omvat:
    • pH: de zuur- / basebalans van arterieel bloed
    • PC02: Hoeveel kooldioxide zit er in het bloed
    • PO2: Hoeveel zuurstof wordt er in het bloed geconcentreerd
    • HCO3: Bicarbonaatspiegels kunnen wijzen op problemen met de nierfunctie
    • O2: Hoeveel zuurstof is beschikbaar om de lichaamsweefsels te gebruiken
    ABG-interpretatie is zeer uitdagend en wordt meestal gedaan door artsen of aanbieders.
    ABO typen: ABO-typen is de medische term voor het bepalen van de bloedgroep van de patiënt. Dit gebeurt vóór de operatie, dus indien nodig kan bloed in de operatiekamer worden gegeven. Voor de meeste operaties is geen bloedtransfusie nodig, maar bij sommige ingrepen, zoals een bypass-operatie op de pomp, is het routinematig nodig bloed toe te dienen. Het kan zijn dat u gevraagd wordt om voorafgaand aan uw operatie een toestemmingsformulier voor het toedienen van bloed te ondertekenen, zelfs als een transfusie geen standaard onderdeel is van de procedure, voor het geval de noodzaak zich voordoet.

    Bloedcultuur en gevoeligheid

    Een bloedcultuur is een proces waarbij een klein stukje van uw bloed wordt afgenomen en naar het laboratorium wordt gebracht, waar het wordt geplaatst op een groeiend steriel medium dat bacteriën "voedt". Het monster wordt warm gehouden en na een paar dagen wordt gecontroleerd of bacteriën groeien. 
    Als bacteriën groeien, is het waarschijnlijk dat dezelfde bacteriën in je bloed groeien. Als bacteriën groeien, wordt het blootgesteld aan verschillende antibiotica, om te zien welk antibioticum het meest effectief is voor de behandeling van uw infectie. Dit is een wetenschappelijke manier om het beste antibioticum voor je infectie te kiezen zonder je meerdere antibiotica te geven en in de hoop dat er een goed werkt.

    Een woord van heel goed

    Hoewel het nuttig is om een ​​algemeen begrip te hebben van de laboratoriumresultaten en wat ze betekenen, is de zorgverlener uiteindelijk verantwoordelijk voor het interpreteren van de resultaten en het bepalen hoe hierop te reageren. Het interpreteren van laboratoriumresultaten is een vaardigheid die in de loop van de jaren wordt verbeterd, dus voel niet de behoefte om elke nuance van uw laboratoriumresultaten te begrijpen. Het is veel belangrijker dat u goed luistert wanneer de aanbieder hun plan uitlegt en hoe zij graag verder willen gaan met uw zorg.