Anatomie van de schedelzenuwen
Tenzij u een medische professional bent, is het meestal niet nodig om alle details over elke individuele zenuw te kennen. Als je echter verstand hebt van de schedelzenuwen, kun je de oorzaak van bepaalde problemen die je hebt ervaren, ontdekken. Dit kan u begeleiden naar meer informatie en goede medische zorg.
Anatomie van de schedelzenuwen
De schedelzenuwen bevinden zich allemaal aan de onderkant van je hersenen in je schedel. Ze komen in paren, één aan elke kant van de hersenen, en zijn genummerd in Romeinse cijfers I tot en met XII. Deze worden vaak aangeduid als CN I, CN II, enzovoort. De eerste twee hersenzenuwen, de reukzenuw en de oogzenuw, ontstaan uit de grote hersenen en de resterende tien zenuwen komen uit de hersenstam. De zenuwen reizen dan van hun oorsprong naar verschillende lichaamsdelen in je hoofd, gezicht, mond en - in sommige gevallen - in de periferie van het lichaam.Sommige professionals herkennen een extra craniale zenuw, de terminale zenuw of de schedelzenuw nul. Deze zenuw is een kleine, vaak microscopische plexus van zenuwen nabij de reukzenuw. Oorspronkelijk werd gedacht dat het de functie van geur ondersteunt, het is nu bekend dat de terminale zenuw de reukbol niet binnendringt en niet functioneert in ruikende dingen. Er wordt eerder van uitgegaan dat deze zenuw een rudimentaire anatomische structuur is en dat deze een rol kan spelen bij het reguleren van de seksuele functie..
Functie
Craniale zenuwen functioneren om verschillende soorten informatie van en naar het lichaam door te geven. Sommige zenuwen zijn motorische zenuwen en ze bewegen de spieren. Anderen zijn sensorische zenuwen; ze dragen informatie van het lichaam naar de hersenen. Sommige hersenzenuwen zijn een combinatie van motorische en sensorische zenuwen.Elk paar hersenzenuwen heeft een specifiek doel in uw lichaam en functioneert als een motorische zenuw, sensorische zenuw of beide. Verschillende aandoeningen kunnen de zenuwen aantasten, en specifieke tekenen en symptomen kunnen in uw lichaam ontstaan als gevolg van een verwonding of een probleem van een hersenzenuw.
The Olfactory Nerve (CN I)
De reukzenuw is verantwoordelijk voor het overbrengen van alles wat we naar de hersenen ruiken. Deze zenuw reist van het cerebrum naar de bulbus olfactorius, waar de geuren worden geanalyseerd. Verstoringen van deze zenuw kunnen anosmie veroorzaken, een onvermogen om geuren te detecteren. Dit heeft ook een enorme impact op ons smaakgevoel.De optische zenuw (CN II)
De oogzenuw verzendt elektrische signalen van het netvlies van je oog naar de hersenen, waardoor deze signalen worden omgezet in een beeld van wat we in de wereld om ons heen zien. Aandoeningen van de oogzenuw, zoals optische neuritis, kunnen leiden tot visuele stoornissen, dubbel zien en blindheid.De Oculomotorische zenuw (CN III)
De oculomotorische zenuw heeft twee hoofdfuncties. Ten eerste brengt de oculomotorische zenuw signalen over die de ogen in elke richting laten bewegen die niet door andere hersenzenuwen worden beheerst. Ten tweede draagt de oculomotorische zenuw parasympathische vezels naar de iris, waardoor de iris samentrekt wanneer je in fel licht bent. Een laesie in de oculomotorische zenuw kan niet alleen dubbelzien (diplopie) veroorzaken, maar kan ook een "geblazen pupil" veroorzaken - een pupil die niet kan vernauwen. Door zijn locatie is de oculomotorische zenuw gevoelig voor beschadiging door verhoogde intracraniale druk, en een opgeblazen pupil kan een teken zijn van ernstige neurologische problemen.The Trochlear Nerve (CN IV)
De trochleaire zenuw bestuurt een spier die de oogbal naar beneden en naar buiten beweegt. Een laesie van deze zenuw kan diplopie veroorzaken, wat kan worden verbeterd door de kop weg te kantelen van het aangedane oog.De trigeminuszenuw (CN V)
De trigeminuszenuw is voornamelijk een zintuiglijke zenuw, wat betekent dat het de gewaarwording van het gezicht naar de hersenen doorgeeft. Bovendien controleert de trigeminuszenuw enkele gezichtsspieren die belangrijk zijn voor het kauwen. Een van de ergste complicaties van problemen met de trigeminuszenuw is trigeminusneuralgie, een extreme vorm van gezichtspijn. Dit kan worden veroorzaakt door een virus of door mechanische irritatie als gevolg van wrijven door een bundel bloedvaten in de buurt van de zenuw.De Abducens zenuw (CN VI)
Deze zenuw bestuurt de spier die het oog van de neus af beweegt. Een laesie van de buik van de abducens veroorzaakt dubbelzien, waarbij het ene beeld direct naast het andere staat. Soms kan de nervus abducens aan beide zijden worden beïnvloed in gevallen van verhoogde intracraniale druk, zoals pseudotumor cerebri.De gezichtszenuw (CN VII)
De aangezichtszenuw is gecompliceerd. Niet alleen bestuurt het de meeste spieren van het gezicht; deze zenuw brengt ook smaaksignalen van de voorkant van de tong over, vervoert parasympathische vezels die de ogen doen scheuren en de mond kwijlt, en is verantwoordelijk voor een klein beetje gevoel rond het oor. Het helpt ook bij het moduleren van gehoor door controle van de Stapedius-spier. Dit is de reden waarom ontsteking van de aangezichtszenuw, zoals bij de verlamming van Bell, kan leiden tot meer problemen dan alleen zwakte in het gezicht, hoewel een dergelijke zwakte meestal het meest voor de hand liggende symptoom is.De nervus Vestibulocochlear (CN VIII)
Deze zenuw heeft twee hoofdcomponenten: de cochleaire component stuurt akoestische informatie naar de hersenen zodat we kunnen horen, en het vestibulaire gedeelte stuurt signalen over balans en beweging. Problemen met de vestibulocochlear zenuw kunnen gehoorverlies of duizeligheid veroorzaken en veroorzaken vaak beide. Een veel voorkomend probleem met hersenzenuw VIII is een akoestisch neuroom. Deze goedaardige tumor kan tegen de zenuw drukken, wat leidt tot gehoorverlies of duizeligheid.De glossopharyngeale zenuw (CN IX)
De glossopharyngeale zenuw heeft een hoop klusjes. Deze zenuw is verantwoordelijk voor de smaak van de achterkant van de tong, de sensatie van een klein deel van het oor en delen van de tong en keel, de innervatie van een spier die belangrijk is voor slikken (de stylopharyngeus) en speekselafscheiding door de parotis. Het ontvangt ook belangrijke informatie over de bloeddruk van chemoreceptoren en baroreceptoren in het carotide lichaam. Irritatie van de glossofaryngeale zenuw kan leiden tot glossofaryngeale neuralgie, een aandoening waarbij het zeer pijnlijk is om te slikken.The Vagus Nerve (CN X)
Deze zenuw bestuurt de farynx (voor slikken) en strottenhoofd (voor spreken), evenals sensatie van de keelholte, een deel van de hersenvliezen en een klein deel van het oor. Net als de glossofaryngeale zenuw detecteert de nervus vagus de smaak (vanuit de keel) en detecteert ook speciale signalen van chemo en baroreceptoren nabij het hart (in de aortaboog). Verder brengt de nervus vagus parasympathische vezels naar het hart, waarvan de signalen het kloppen van het hart kunnen vertragen. Vanwege de relatie met het hart, kunnen aandoeningen van de nervus vagus erg gevaarlijk zijn. Aan de andere kant is aangetoond dat stimulatie van de nervus vagus mogelijk nuttig is bij een breed scala van aandoeningen, waaronder epilepsie..De spinale accessoire zenuw (CN XI)
De spinale accessoire-zenuw is minder gecompliceerd dan zijn directe voorgangers. Het heeft slechts één hoofdfunctie: de contractie van de sternocleidomastoïde spier en de trapezius veroorzaken om het hoofd of de schouder te helpen bewegen. Aandoeningen van deze zenuw verminderen het vermogen om deze spieren te gebruiken. De eenvoudige test voor de zenuwfunctie van het ruggenmergaccessoire is om eenvoudigweg uw schouders op te halen. Als u een schouder niet op kunt tillen, kan de zenuw van de spinale accessoire beschadigd zijn.De hypoglossale zenuw (CN XII)
De hypoglossale zenuw is een motorische zenuw die alle bewegingen van de tong regelt. Moeilijkheden met spreken (dysartrie) of het verplaatsen van voedsel in uw mond zijn mogelijke gevolgen van een beschadigde hypoglossale zenuw.Behandeling van craniële zenuwletsels
Als u een probleem heeft of een probleem met een hersenzenuw vermoedt, moet u onmiddellijk uw arts raadplegen. Omdat de zenuwen zich binnen de schedel bevinden, houdt de behandeling vaak in dat u zich concentreert op het beschermen van uw hersenen terwijl u helpt de stoornis met de zenuw te herstellen. Sommige behandelingen voor craniale zenuwproblemen houden een operatie in. Natuurlijk is dit riskant en moet het als laatste redmiddel worden gebruikt. Sommige problemen met de schedelholte, zoals tumoren, kunnen met succes worden behandeld met bestraling. De gefocusseerde stralingsbundel kan helpen een tumor die de hersenzenuw beïnvloedt te verkleinen of te elimineren.Kort gezegd: als u symptomen heeft met beweging of gevoel rond uw hoofd en gezicht, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen. Door een vroege diagnose te krijgen en de juiste behandeling te starten, kunt u uw kansen op een volledig herstel van een hersenzenuwprobleem vergroten.
