Startpagina » Anatomie » De anatomie van de aortaboog

    De anatomie van de aortaboog

    De aorta is een slagader en is het grootste bloedvat in het lichaam. Als ader draagt ​​de aorta het bloed weg van het hart. (De meeste slagaders vervoeren zuurstofrijk bloed.) De aorta speelt een essentiële rol bij het leveren van zuurstofrijk bloed aan het hele lichaam, behalve het hart, dat zijn bloedtoevoer krijgt van slagaders die aan de basis of aan de wortel van de aorta zijn bevestigd..
    Als het wordt gescheurd of verbroken tijdens een trauma of een medische aandoening, kan de aorta binnen enkele minuten een mogelijk fatale hoeveelheid van het totale bloedvolume van het lichaam doen bloeden. In sommige gevallen kunnen de lagen van de aorta beginnen te scheiden, wat leidt tot een aandoening die aorta-aneurysma wordt genoemd..

    Anatomie van de aortaboog

    De wortel van de aorta begint bij het linker ventrikel van het hart en stijgt superieur (gaat omhoog naar het hoofd) gedurende ongeveer 5 centimeter (ongeveer 2 inch) in een sectie die de opgaande aorta wordt genoemd. Er is een eenrichtingsklep die ervoor zorgt dat bloed de aorta vanuit de linker hartkamer kan binnenkomen tijdens de samentrekking van het ventrikel (de systole genoemd) maar voorkomt dat bloed terugvloeit naar het hart wanneer het ventrikel rust (diastole). Ook bij de wortel bevinden zich de linker en rechter kransslagaders, die zorgen voor de bloedsomloop naar de hartspier.
    Aan de bovenkant van de opgaande aorta buigt de aorta naar beneden in een boog en daalt inferieur (naar de voeten) totdat deze het diafragma bereikt, de spier op de bodem van de thorax die de thorax van de buik scheidt. Dit deel wordt de thoracale descending aorta genoemd. De gemiddelde totale lengte van de aorta in de thorax stijgend, de aortaboog en de daling is ongeveer 33,2 cm of ongeveer 13 inch bij volwassen mannen.

    Locatie van de aortaboog

    De aortaboog is het deel van de aorta tussen de aorta ascendens en de thorax descenerende aorta. De scherpte van de hoek kan van persoon tot persoon verschillen. De aortaboog geeft aanleiding tot drie slagaders:
    • Brachiocephalic slagader, die de bloedstroom naar de rechterarm en de rechter halsslagader aan de rechterkant van de hersenen levert
    • Linker halsslagader, die zorgt voor circulatie naar de linkerkant van de hersenen
    • Linker subclavia slagader, die zorgt voor de bloedsomloop naar de linkerarm

    Structuur van de aortaboog

    Het enige verschil tussen de aorta en andere slagaders is de grootte. De algemene structuur van de aorta is identiek aan die van andere slagaders en onder dezelfde voorwaarden zoals verharding en verzwakking van de slagaderlijke wanden. Gemeenschappelijk voor alle arteriële wanden zijn drie hoofdlagen:
    1. Tunica intima (tunica interna) is de binnenste laag, een eenvoudig squameuze epitheel bekleed met een elastisch basismembraan dat zorgt voor een glad oppervlak voor bloedstroming.
    2. Tunica-media is de volgende, dikke laag glad spierweefsel die kracht verschaft en de mogelijkheid voor de aorta om te verwijden of te samentrekken indien nodig.
    3. Tunica adventitia(tunica externa) is de buitenste laag van de aorta en verbindt deze met omliggende weefsels en structuren in het lichaam.

    Anatomische variaties van de aortaboog

    De aortaboog kan aanzienlijk variëren tussen individuen. De scherpte van de hoek van de aorteboog kan van invloed zijn op de vraag of de boog gewond raakt wanneer er kracht wordt uitgeoefend tijdens stomp trauma. De aorta is bij mannen groter dan bij vrouwen.

    Functie van de aortaboog

    De aorta draagt ​​bloed naar het hele lichaam behalve de kransslagaders, die het hart van bloed voorzien. Men zou zelfs kunnen zeggen dat de kransslagaders ook hun bloed uit de aorta halen, omdat die slagaders aftakken van de wortel van de aorta.
    De aortaboog functioneert als een spruitstuk om de drie slagaders te vullen die daar vanaf vertakken en om de rest van de bloedstroom lager op het lichaam voort te zetten.
    De spiertonus van de aorta speelt een grote rol in het vermogen van het hart om volledig uit te zetten en in de algehele beheersing van de bloeddruk in het lichaam. Het helpt ook bij het creëren van tegendruk op bloed dat uit de ventrikels wordt gestoten tijdens de systole, waardoor bloed in de kransslagaders wordt gestuwd om de hartspier te laten circuleren..

    Klinische betekenis

    De vorm van de aortaboog zorgt voor enige weerstand tegen de bloedstroom. Bij sommige mensen kan de hoek van de aortaboog in combinatie met bepaalde medische condities leiden tot aortadissectie waarbij de ascenderende aorta de aortaboog ontmoet.
    Aortadissectie vindt plaats wanneer een traan in de tunica intima het mogelijk maakt dat bloed tussen de tunica intima en de tunica media wordt geduwd. De opeenhoping van bloed veroorzaakt een scheiding van de twee lagen en er ontstaat een uitstulping aan de zijkant van de aorta.
    Mannen ouder dan 60 hebben het hoogste risico als groep voor aortadissectie. Mensen met een levensstijl die episodes van intense spanning of stress omvatten, zoals krachttraining of het gebruik van cocaïne, hebben ook een verhoogd risico op aortadissectie. Andere aandoeningen en risicofactoren van aortadissectie zijn onder meer:
    • Hoge bloeddruk
    • Bicuspid aortaklep
    • Arteriosclerose (verharding van de slagaders)
    • Verzwakking van de aortawand (aneurysma)
    • Versmalling van de aorta die de bloedstroom beperkt (aortastenose of coarctatie)
    Het Marfan syndroom en het syndroom van Turner zijn twee ongewone genetische aandoeningen die kunnen leiden tot een verhoogd risico op aortadissectie. Het syndroom van Turner kan coarctatie van de aorta of misvorming van de aortaklep veroorzaken. Marfan-syndroom kan aorta-aneurysma veroorzaken als gevolg van de verzwakking van bindweefsels, waaronder die van de slagaders.
    Wat is aortadissectie?