Startpagina » Artritis » Een overzicht van spondylitis ankylopoetica

    Een overzicht van spondylitis ankylopoetica

    Spondylitis ankylopoetica is een type artritis gekenmerkt door chronische ontsteking die voornamelijk de rug en nek treft (d.w.z. ruggengraat).
    In ernstige gevallen kunnen botten in de wervelkolom samensmelten (ook ankylose genoemd), wat resulteert in een stijve en inflexibele wervelkolom. Abnormale houding kan een gevolg zijn. Andere gewrichten kunnen ook betrokken zijn, inclusief de heupen, knieën, enkels of schouders. De ziekte kan ook worden geassocieerd met systemische effecten die verschillende organen van het lichaam aantasten.
    01:55

    Wat is de ziekte van Bechterew?

    Classificatie

    Spondylitis ankylopoetica behoort tot een groep aandoeningen die bekend staat als spondyloarthropathieën. Andere spondyloarthropathieën zijn onder andere:
    • Reactieve artritis
    • Psoriatische arthritis
    • Enteropathische artritis
    Spondyloarthropathieën worden geclassificeerd als axiaal of perifeer, afhankelijk van welke gewrichten betrokken zijn. Axiaal verwijst naar de betrokkenheid van de wervelkolom. Perifeer verwijst naar andere gewrichten buiten de wervelkolom.
    Spondylitis ankylopoetica is een axiale spondyloarthropathie.

    Wie krijgt de ziekte van Bechterew?

    De aandoening treft vooral mannen. Twee tot drie keer meer mannen dan vrouwen ontwikkelen de ziekte. Iedereen kan echter spondylitis ankylopoetica ontwikkelen. De leeftijd waarop de ziekte begint is meestal tussen de 17 en 35 jaar oud.
    Volgens de CDC (Centers for Disease Control and Prevention's NHANES-studie) hebben ten minste 2,7 miljoen volwassenen in de Verenigde Staten axiale spondyloartritis.

    Oorzaken

    De oorzaak van de aandoening is onbekend, maar de genetische marker, HLA-B27, is aanwezig in 90 procent van de mensen met de ziekte, wat duidt op een genetische verbinding. Het is echter belangrijk op te merken dat niet iedereen die de HLA-B27-marker heeft, spondylitis ankylopoetica ontwikkelt.
    Volgens de Spondylitis Association of America zijn er meer dan zestig andere genen / genetische markers betrokken bij de gevoeligheid voor spondylitis ankylopoetica. Onderzoekers zijn van mening dat een activerende milieugebeurtenis in combinatie met gevoeligheid de oorzaak is van de ziekte.
    Welke oorzaken spondylitis ankylopoetica?

    symptomen

    De vroegste symptomen van spondylitis ankylopoetica zijn typisch pijn en stijfheid in het onderruggebied. Symptomen beginnen meestal vóór de leeftijd van 45 jaar. De pijn en stijfheid evolueren en ontwikkelen zich tot chronische symptomen. Normaal gesproken neemt de ziekte van Bechterew na de rust of inactiviteit toe en verbetert deze met de activiteit. Het kan ochtendstijfheid veroorzaken die langer dan 30 minuten aanhoudt.
    Pijn en stijfheid kunnen na verloop van tijd oplopen tot de nek. De botten van de wervelkolom en de nek kunnen samensmelten, waardoor er een beperkte bewegingsuitslag en verminderde flexibiliteit van de wervelkolom ontstaat. Zoals eerder vermeld, kunnen schouders, heupen en andere gewrichten betrokken zijn.
    Heuppijn komt vrij veel voor bij spondylitis ankylopoetica en kan gepaard gaan met pijn in de lies of billen, en met moeite lopen. Als het gaat om een ​​ribbenkast, kan een abnormale uitzetting van de borstkas ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. Pezen en ligamenten kunnen worden beïnvloed (bijvoorbeeld hielbetrokkenheid met Achilles tendinitis en plantaire fasciitis).
    Spondylitis ankylopoetica is ook een systemische ziekte, wat betekent dat mensen koorts, vermoeidheid, oog- of darmontsteking kunnen ontwikkelen. Hart- of longbetrokkenheid is zeldzaam maar mogelijk.
    Wat zijn de symptomen van spondylitis ankylopoetica?

    Diagnose

    De diagnose is voornamelijk gebaseerd op symptomen, een lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek en beeldvormende onderzoeken. Vroege symptomen van spondylitis ankylopoetica kunnen andere aandoeningen nabootsen, dus worden diagnostische tests gebruikt om andere reumatische aandoeningen uit te sluiten. De afwezigheid van reumatoïde factor en reumatoïde knobbeltjes helpen om het te onderscheiden van reumatoïde artritis.
    Hoewel er geen enkele bloedtest is die een definitieve diagnose van spondylitis ankylopoetica kan geven, biedt de HLA-B27-test een belangrijke diagnostische aanwijzing, vooral bij bepaalde groepen mensen.
    Zo is spondylitis ankylopoetica een onwaarschijnlijke diagnose bij iemand die blank is, van Europese afkomst, en negatief voor HLA-B27. Tests voor niet-specifieke ontsteking (sedimentatiesnelheid en CRP) zijn nuttig voor het formuleren van het klinische beeld, maar ze zijn niet diagnostisch.
    Imaging-onderzoeken vertonen vaak karakteristieke veranderingen in de botten van de sacro-iliacale gewrichten. Hoewel de veranderingen op röntgenfoto's zichtbaar zijn, kan het jaren duren voordat het begin van de symptomen waarneembaar is. MRI kan ook worden gebruikt om te zoeken naar de karakteristieke veranderingen in de sacro-iliacale gewrichten, waarbij ze vaak eerder worden gedetecteerd dan röntgenfoto's. Röntgenstralen worden ook gebruikt om het bewijs van schade aan de wervelkolom te beoordelen.
    Wat u moet weten over de diagnose van spondylitis ankylopoetica

    Behandeling

    Behandelingen voor de aandoening zijn voornamelijk gericht op het verminderen van pijn, stijfheid en ontsteking. Voorkomen van misvorming, behoud van functie en houding zijn ook doelen van behandeling.
    Medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van spondylitis ankylopoetica zijn de volgende:
    • Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zijn de eerste lijn van farmacologische behandeling. Veel mensen gebruiken alleen NSAID-medicatie om het te behandelen.
    • Pijnstillers of pijnstillers kunnen worden gebruikt wanneer de pijn niet goed onder controle wordt gehouden door alleen NSAID's.
    • TNF-blokkers (Humira (adalimumab), Remicade (infliximab), Enbrel (etanercept), Cimzia (certolizumab pegol) en Simponi (golimumab)) zijn goedgekeurd voor de behandeling van spondylitis ankylopoetica en hebben significante verbeteringen in de ziekteactiviteit aangetoond.
    • Cosentyx (secukinumab), een IL-17-remmer, werd in januari 2016 goedgekeurd voor de aandoening.
    • DMARD's (disease modifying antirheumatic drugs) kunnen worden gebruikt om de progressie van de ziekte te vertragen. Meestal wordt sulfasalazine gebruikt bij patiënten met de ziekte van Bechterew, met perifere artritis die geen TNF-blokker kunnen gebruiken. Methotrexaat alleen kan sommige mensen helpen, maar over het algemeen wordt het niet als effectief beschouwd voor spondylitis ankylopoetica. Een andere DMARD, Arava (leflunomide), wordt als weinig of geen voordeel beschouwd.
    • Orale corticosteroïden worden zelden gebruikt, maar als ze worden ingenomen, moet het korte termijn zijn, niet voor de lange termijn.
      Fysiotherapie en lichaamsbeweging vormen een belangrijk onderdeel van elk behandelingsplan voor spondylitis ankylopoetica. Het belang van lichaamsbeweging, als onderdeel van het beheer van de ziekte en het behoud van mobiliteit en functie, kan niet genoeg worden benadrukt.
      Behandelingsopties voor spondylitis ankylopoetica

      Prognose

      Sommige mensen met de aandoening hebben een milde ziektecursus en kunnen normaal werken en functioneren. Anderen ontwikkelen ernstige ziekten en leven met aanzienlijke beperkingen vanwege de axiale ziekte. Sommige mensen met spondylitis ankylosans ontwikkelen levensbedreigende extra-articulaire complicaties, maar dat is niet het geval voor de meeste patiënten..
      Typisch, een individuele patiënt behandelt fluctuerende ziekteactiviteit die, voor het grootste deel, beheersbaar is. Een minderheid van de mensen met de ziekte bereikt daadwerkelijk een stadium waarin de symptomen verminderen en ze worden beschouwd als remissie.
      Als u vragen of opmerkingen heeft, neem dan contact op met uw arts. De behandelings-, coping- en woonstrategieën die zij bieden, kunnen de manier waarop u zich voelt en uw algehele resultaat verbeteren.

      Spreekstelselbehandelingen voor de ziekte van Bechterew Arts

      Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
      Download PDF

      Goed leven

      Een wervelkolom die is gesmolten of die minder flexibel is, is gevoeliger voor breuken. Dat gezegd hebbende, moet u rekening houden met het extra risico en voorzorgsmaatregelen nemen. U moet met uw professionele zorgverlener praten over het beperken of vermijden van gedrag dat uw risico op vallen kan vergroten. Dit kan van alles zijn, van het beperken van de hoeveelheid alcohol die je drinkt tot het installeren van handgrepen en het oppakken van kleedjes in je huis. Vermijd high-impact activiteiten. In principe gebruik je gezond verstand en bescherm je ruggengraat.
      Overweeg een kussen te gebruiken dat je nek en rug in goede uitlijning plaatst terwijl je rust of slaapt. Gebruik altijd uw veiligheidsgordel tijdens het rijden of als passagier in een voertuig. Ook wordt geadviseerd mensen met spondylitis ankylopoetica die roken, te laten stoppen om hun risico op ademhalingsproblemen te verminderen. En vergeet niet het belang van deelname aan een oefenprogramma om uw wervelkolom te versterken en uw algemene gewrichtsgezondheid te verbeteren.
      Hoe goed te leven met de ziekte van Bechterew

      Een woord van heel goed

      Als de symptomen die de spondylitis ankylopoetica veroorzaken, invloed hebben op uw dagelijks leven, weet dan dat er behandelingsopties beschikbaar zijn. Praat met uw zorgteam over welke medicijnen of therapieprogramma's voor u geschikt zijn. Buiten medicatie, vinden veel mensen dat eenvoudige strekkingen en fysieke therapie een lange weg gaan doen om hun lichaam beter te laten voelen. Begin langzaam en ontdek bewegingen die goed voor je zijn. Het kan enige tijd duren, maar u kunt misschien iets nuttigs ontdekken.
      Wat zijn de symptomen van spondylitis ankylopoetica?