Erosieve artrose begrijpen
Door kennis te vergaren over deze ziekte, kun je hopelijk begrijpen waarom het meer handicapt is dan typische hand-OA.
Symptomen en signalen
Erosieve artrose begint meestal met het plotseling ontstaan van ernstige zachtheid in meerdere vingergewrichten samen met variabele graden van roodheid, stijfheid, warmte en zwelling. Het abrupte begin van symptomen die worden gezien bij erosieve artrose staat in contrast met het geleidelijke begin dat wordt gezien bij typische handarthrose.Röntgenfoto's van de handen van iemand met erosieve artrose onthullen centrale erosies, dit zijn breuken in het botoppervlak in het midden van het gewricht (op de röntgenfoto zie je "kale plekken" of gebieden waar er bot zou moeten zijn, maar daar is niet).
Bij erosieve artrose zijn er andere röntgenwijzigingen die kunnen worden waargenomen:
- Osteophyten (benige gezwellen)
- Subchondrale cysten (cysten in het bot onder het kraakbeen)
- Subluxaties (gedeeltelijke dislocaties)
- Ankyloses (stijfheid van een gewricht door botfusie)
Vrouwen zijn meer getroffen dan mannen
De algemene prevalentie van erosieve artrose is ongeveer 3 procent van de algemene bevolking, en vrouwen zijn meer getroffen dan mannen.Desondanks worden deze percentages besproken door experts, deels omdat sommige onderzoeken die de progressie van typische handartrose hebben onderzocht, melden dat een groot aantal mensen (tot 40 procent) daadwerkelijk 'erosieve veranderingen' vertoont.
Dit suggereert dat veel mensen met "handartrose" mogelijk "erosieve handarthrose" hebben. Dit heeft het debat aangewakkerd over de vraag of erosieve artrose eigenlijk een eigen ziekte is of een fase van progressie van handarthrose.
Diagnose
De diagnose van erosieve osteoartritis is nog steeds een lastig proces, omdat er momenteel geen vastgelegde criteria zijn. Toch gebruiken artsen een combinatie van medische aanwijzingen en röntgenstralen om uiteindelijk de diagnose te stellen.Medische geschiedenis: Om erosieve artrose te diagnosticeren, zal een arts eerst een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek uitvoeren. In termen van medische geschiedenis zal uw arts vragen stellen over uw verleden of familiegeschiedenis van artritis, met name reumatoïde artritis (de medische aandoening die waarschijnlijk het meest lijkt op erosieve artrose).
Hij zal ook navragen of u lichaamssymptomen hebt zoals lichte koorts, vermoeidheid of gewichtsverlies. Deze mogen niet aanwezig zijn in erosieve artrose, maar kunnen voorkomen bij reumatoïde artritis of andere vormen van inflammatoire artritis (bijvoorbeeld psoriatische artritis)..
Fysiek onderzoek: Wanneer u uw handen onderzoekt, kan uw arts voorzichtig op een afzonderlijk vingergewricht drukken om toegang te krijgen voor zwelling, gevoeligheid, warmte en roodheid. Hij zal ook het bewegingsbereik en de kracht van je vingers onderzoeken.
Onthoud dat er bij erosieve artrose een ontstekingsproces gaande is (zoals blijkt uit centrale erosies op röntgenfoto's), dus gewrichtspijn, stijfheid en beperkte gewrichtsfunctie zijn ernstiger dan bij typische handartrose.
Uw arts zal ook andere gewrichten in uw lichaam onderzoeken, naast uw handen, zoals uw polsen en ellebogen, die vaak worden aangetast bij reumatoïde artritis maar niet bij erosieve artrose..
Een andere aanwijzing voor artsen dat een persoon erosieve artrose heeft, is de specifieke vingergewrichten die hierbij betrokken zijn. Bij erosieve artrose zijn de gewrichten die zich het dichtst bij de vingertoppen bevinden (de distale interfalangeale gewrichten genoemd) van de hand het vaakst betrokken, gevolgd door de gewrichten die zich het dichtst bij de knokkels bevinden (de proximale interphalangeale gewrichten genoemd)..
De knokkels van de hand (de metacarpale-falangeale gewrichten genoemd) worden meestal niet beïnvloed en het duimgewricht wordt meestal ook gespaard bij erosieve artrose..
Bloedtesten: Uw arts zal waarschijnlijk bloedonderzoeken bestellen, meer om andere ziekten uit te sluiten dan om te regeren bij erosieve artrose. Deze bloedtesten omvatten gewoonlijk:
- Erythrocyte bezinkingssnelheid (ESR)
- C-reactief proteïne (CP)
- Reumatoïde factor
- Anticyclisch gecitrullineerd peptide-antilichaam
Imaging Tests: Röntgenonderzoek van centrale erosies op de handen voegt veel waarde toe bij het stellen van de diagnose van erosieve artrose. Dit staat in contrast met marginale erosies (onbedekte gebieden aan de zijkanten) die worden gezien bij reumatoïde of psoriatische artritis..
Behandeling
De exacte oorzaak van erosieve artrose is onbekend, dus de behandeling is nog steeds een uitdaging. Vooralsnog richt de behandeling van erosieve osteoartritis zich voornamelijk op fysiotherapie en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen. Naarmate het onderzoek evolueert, zijn er nieuwere therapieën in opkomst, hoewel het bewijs achter hen nog erg vroeg is. Adalimumab (een tumor-necrose-factorremmer) kan bijvoorbeeld een effectieve behandeling zijn voor erosieve artrose..Ten slotte, vanwege de zorgen van handafwijkingen en verminderde handfunctie met erosieve artrose, is een vroege behandeling het beste. Toch is het goed om op te merken dat, in tegenstelling tot reumatoïde artritis, de ontsteking van erosieve osteoartritis uiteindelijk kan verdwijnen.
Een woord van heel goed
Het grote beeld hierbij is dat, hoewel de precieze diagnose en classificatie van erosieve artrose nog steeds wordt besproken door deskundigen, de ernst (in vergelijking met typische handartrose) en specifieke röntgenopnamen (centrale erosies) kenmerkende kenmerken zijn.Als u of een geliefde erosieve artrose heeft, moet u opletten bij een arts die gespecialiseerd is in gewrichten (een reumatoloog genaamd). Met een goed behandelplan dat medicijnen en fysiotherapie omvat, kunt u uw gewrichtsgezondheid optimaliseren.
