Wat te weten over Pseudogout
Kristallen zijn geen urinezuur
Zoals de naam al doet vermoeden, lijkt pseudogout op jicht. Jicht ontwikkelt zich echter wanneer urinezuurkristallen worden afgezet in het aangetaste gewricht, terwijl pseudogout zich ontwikkelt wanneer calciumpyrofosfaat (CPP) -kristallen zich ophopen in de gewrichten en de omliggende weefsels. De afzettingen veroorzaken ontstekingen in het gewricht, waardoor het gewrichtskraakbeen kan afbreken.De oorzaak is onbekend
Het is onduidelijk wat de oorzaak is van CPP-kristallen. Ze kunnen zich vormen als gevolg van abnormale cellen of als gevolg van een andere ziekte worden geproduceerd; genen kunnen ook een rol spelen. Vaak bestaan CPP-kristallen zonder problemen te veroorzaken. Symptomen treden op wanneer de kristallen uit het kraakbeen worden afgegeven in de omliggende gewrichten. Kristallen kunnen vrijkomen tijdens een plotselinge ziekte, gewrichtsblessure, operatie of zonder een bekende reden.Symptomen overlappen met andere omstandigheden
Ongeveer 25 procentvan mensen met CPP-afzettingen ontwikkelen pseudogout-symptomen. Zowel pseudogout als jicht kunnen plotseling verschijnen, waardoor hete, rood / paarse of gezwollen gewrichten pijnlijk worden; soms kunnen deze symptomen spontaan verdwijnen. Pseudogout duurt gewoonlijk ergens van enkele dagen tot twee weken en kan gepaard gaan met koorts.Ongeveer 5 procent van de patiënten ontwikkelt symptomen die meer lijken op reumatoïde artritis, terwijl ongeveer 50 procent van de patiënten met pseudogout symptomen ontwikkelt die artrose nabootsen.
Maar de betrokken gewrichten verschillen
Bijna de helft van alle pseudo-aanvallen komt voor in de knie, terwijl de grote teen het vaakst wordt aangetast door jicht. Pseudogout kan zich echter in elk gewricht ontwikkelen, inclusief de enkel, pols en zelfs de grote teen; Meestal worden slechts één of twee gewrichten tegelijkertijd getroffen. In sommige gevallen kan pseudogout samen voorkomen met jicht. Dit gebeurt wanneer de twee soorten kristallen in hetzelfde gewricht worden gevonden.Leeftijd verhoogt het risico van Pseudogout
Iedereen kan pseudogout ontwikkelen, maar het risico neemt aanzienlijk toe met de leeftijd. De kristalafzettingen in verband met pseudogout beïnvloeden ongeveer 3 procent van de mensen in de 60-er jaren. Het percentage stijgt tot ongeveer 50 procent van de 85-plussers. (Nogmaals, niet alle mensen met de kristallen zullen symptomen ontwikkelen.) De aandoening komt even vaak voor bij vrouwen en mannen.Het risico op het ontwikkelen van de aandoening is ook groter als de patiënt een van de volgende metabole stoornissen heeft:
- hyperparathyroïdie
- hemochromatose
- Hypothyreoïdie (trage schildklier)
- amyloïdose
- Hypomagnesiëmie (magnesiumtekort)
- hypophosphatasia
- uitdroging
- Hemofilie
- Ochronose (een ziekte van de bindweefsels)
- Hoge ijzerniveaus
- Hypercalciëmie (overmatig calcium in het bloed)
Het is belangrijk om door een specialist te worden gediagnosticeerd
Omdat pseudogout andere soorten artritis kan nabootsen, is het belangrijk om geëvalueerd te worden door een reumatoloog, een specialist in artritis en aanverwante reumatische aandoeningen. Een vroege, nauwkeurige diagnose biedt de beste kans om ernstige gewrichtsschade te voorkomen.De Joint Fluid Test is de gouden standaard
De meest significante diagnostische test voor het bepalen van pseudogout is een gezamenlijk vloeistofonderzoek. Gewrichtsvloeistof wordt uit het aangetaste gewricht getrokken en onderzocht op staafvormige of rhomboïdevormige CPP-kristallen (zwak positief dubbelbrekende rhomboïde kristallen).Op basis van de waarneming van deze kristallen kan de diagnose worden bevestigd. Röntgenonderzoek ondersteunt ook de diagnose wanneer chondrocalcinose (verkalking van kraakbeen) wordt gedetecteerd. Indien nodig kunnen meer laboratoriumtests worden uitgevoerd om andere soorten artritis uit te sluiten.
