Geïnhaleerde corticosteroïden als behandelingsopties voor astma

Geïnhaleerde corticosteroïden (ICS), ook bekend als geïnhaleerde steroïden, zijn de meest krachtige anti-inflammatoire controlemechanismen die tegenwoordig beschikbaar zijn voor astmacontrole en worden gebruikt om de frequentie en ernst van astmasymptomen te verminderen. Ze zijn de huidige steunpilaar van de behandeling als een persoon met astma een hogere mate van zorg nodig heeft dan een reddings-inhalator (bronchodilatator).
Geïnhaleerde corticosteroïden helpen chronische astmaklachten te voorkomen, zoals:

wheezing
Beklemming op de borst
Kortademigheid
Chronische hoest

U en uw arts kunnen inhalatiecorticosteroïden overwegen als een van de volgende situaties van toepassing is:

U gebruikt rescue-β-agonistbehandelingen, zoals Albuterol, meer dan twee dagen per week.
U hebt meer dan twee keer per week astmasymptomen.
Je voldoet aan bepaalde criteria voor spirometrie.
Uw astma interfereert met uw dagelijkse activiteiten.
U hebt het afgelopen jaar twee of meer keer orale steroïden nodig gehad.

Types

Vaak inhalatiecorticosteroïden of combinatiegeneesmiddelen die een steroïde bevatten, omvatten de volgende. Welke voor u het beste is, hangt van verschillende factoren af, waaronder de ernst van uw astma en uw algehele gezondheid.

Advair (fluticason * / salmeterol)
Aerobid (flunisolide)
Alvesco, Omnaris, Zetonna (ciclesonide)
Arnuity Ellipta (fluticasonfuroaat)
Asmanex (mometason)
Azmacort (triamcinolon)
Dulera (mometason * / formoterol)
Flovent, Flovent HFA (fluticasone)
Pulmicort, Rhinocort (budesonide)
Qnasl, Qvar (beclomethason)
Symbicort (budesonide * / formoterol)

* Geeft de component van corticosteroïden aan
Deze medicijnen kunnen via drie verschillende apparaten worden toegediend:

Metered dose inhalers (MDI's): Deze bestaan uit een bus onder druk die medicatie bevat die in een plastic mondstuk past; een stuwstofspray helpt de medicatie in de longen af te leveren. Chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK's) werden gebruikt als drijfgas tot 2008 toen de FDA hen verbood vanwege milieukwesties. Ze werden vervangen door hydrofluoralkanen (HFA's), die nog steeds in gebruik zijn.
Droge poederinhalatoren (DPI's): Hiermee is geen drijfgas betrokken. In plaats daarvan is het medicijn in de vorm van een droog poeder, dat je vrijlaat door in een diepe, snelle ademhaling te ademen.
Nebulizer: Vernevelaars zetten vloeibaar medicijn in een mist. Ze zijn verkrijgbaar in elektrische of batterijgevoede versies met een mondstuk of een masker.

Hoe ze werken

Geïnhaleerde corticosteroïden voorkomen astmasymptomen door het verminderen van ontstekingen in de luchtwegen, of luchtwegen, die zuurstof naar de longen transporteren. Bovendien verminderen ze de hoeveelheid slijm geproduceerd door de bronchiën. Dit wordt bereikt door de laat-fase immuunreactie tegen een allergeen te blokkeren, de hyperreactiviteit van de luchtwegen en ontsteking te verminderen en ontstekingscellen zoals mestcellen, eosinofielen en basofielen te remmen.
Geïnhaleerde steroïden zijn voor velen een belangrijk onderdeel van de astmabestrijding. Sommigen gaan ervan uit dat deze medicijnen hetzelfde zijn als anabole steroïden die door sommige atleten worden gebruikt en dat ze dezelfde significante risico's met zich meebrengen. Wees gerust dat deze medicijnen anders zijn.

Werkzaamheid

In het algemeen worden inhalatiecorticosteroïden gebruikt voor de langdurige behandeling van astma bij mensen van alle leeftijden die dagelijks management nodig hebben. Ze zijn effectief in het voorkomen van astma-aanvallen, maar hebben dagelijks gebruik in regelmatig gespreide doses nodig om effectief te zijn. Bovendien zijn ze mogelijk maximaal zes weken nadat u bent begonnen met het gebruik van inhalatiecorticosteroïden, en enkele maanden regelmatig gebruik kan nodig zijn om de volledige effecten te krijgen..
Hoewel niet alle patiënten op vergelijkbare wijze reageren op inhalatiecorticosteroïden, bleken ze een aantal belangrijke astma-uitkomsten te verbeteren, zoals:

Kwaliteit van het leven
Astma-aanval frequentie
Astma symptomen
Astma controle
Hyperreactiviteit van uw luchtwegen (afgenomen)
Behoefte aan orale steroïden
Frequentie van ER-bezoeken en hospitalisaties
Sterfgevallen

Bijwerkingen

Aangezien inhalatiecorticosteroïden plaatselijk in de luchtwegen werken, komen minuscule hoeveelheden van het geneesmiddel in de rest van het lichaam. Daarom is het risico van mogelijk ernstige bijwerkingen die vaak voorkomen bij mensen die systemische steroïde medicijnen gebruiken, aanzienlijk lager.
Over het algemeen zijn de risico's van inhalatiecorticosteroïden erg laag, maar er zijn verschillende dingen die u kunt doen om ze te verlichten.
Lokale bijwerkingen
Spruw (orale candidiasis) is een van de meest voorkomende bijwerkingen van ICS en treft tot een derde van de patiënten. Het lijkt bijna altijd voor te komen als gevolg van het feit dat ICS wordt afgeleverd aan de zijkant van de mond en keel, waardoor een juiste toedieningstechniek erg belangrijk is.
Als u de dosering verlaagt, een afstandhouder gebruikt (een kamer die tussen de inhalator en uw mond is geplaatst) en uw mond na het inhaleren op de juiste manier uitspoelt, verlaagt u het risico op spruw. De lijster kan ook worden behandeld met plaatselijke of orale antischimmelmiddelen, zoals nystatine.
Andere lokale bijwerkingen kunnen zijn:

dysfonie: Geïnhaleerde steroïden kunnen uw stem beïnvloeden, een fenomeen dat bekend staat als dysfonie. Het kan worden voorkomen door een afstandsstuk te gebruiken en te behandelen door de ICS-dosis tijdelijk te verlagen en uw stembanden te laten rusten.
Reflexhoest en bronchospasmen: Deze bijwerkingen kunnen worden voorkomen door een afstandsstuk te gebruiken en langzamer in te ademen. Indien nodig kan voorbehandeling met een reddings-inhalator deze symptomen voorkomen.

Systemische bijwerkingen
Hoewel het soms voorkomt, kunnen een aantal systemische (lichaamsbreed) effecten optreden bij inhalatiecorticosteroïden. Over het algemeen is er een hoger risico bij hogere doses. Mogelijke bijwerkingen zijn:

Slechte groei: Hoewel slechte groei bij kinderen kan resulteren uit het gebruik van inhalatiecorticosteroïden, kan slecht gecontroleerd astma ook een oorzaak zijn. Over het algemeen zijn lage en gemiddelde doses ICS mogelijk geassocieerd met kleine, niet-progressieve maar omkeerbare dalingen in de groei van kinderen. Als gevolg hiervan moeten u en de astma-zorgverlener van uw kind niet alleen de groei nauwkeurig volgen, maar ook proberen de laagst mogelijke medicatiedosis te gebruiken die een goede controle over de toestand van uw kind krijgt. U moet de potentiële voordelen van een goede astmacontrole afwegen met de kleine maar reëel mogelijke bijwerking van vertraagde groei.
osteoporose: Lage doses ICS lijken de botdichtheid niet te beïnvloeden, maar er zijn meer effecten als de doses worden verhoogd. Als u risicofactoren heeft voor osteoporose of al een lage botdichtheid heeft, kunt u overwegen om calcium- en vitamine D-supplementen of een botbeschermende behandeling zoals een bisfosfonaat in te nemen (op recept verkrijgbaar; merknamen zijn Boniva en Fosamax).
Gemakkelijk blauwe plekken: Blauwe plekken en dunner worden van de huid kunnen voorkomen bij patiënten die inhalatiecorticosteroïden gebruiken. Het effect is dosisafhankelijk, dus het kan nuttig zijn om de dosis te verlagen.

Staar en glaucoom: Lage en gemiddelde doses ICS zijn niet geassocieerd met staar bij kinderen, maar een cumulatief, levenslange effect geassocieerd met een verhoogd risico op cataract is opgemerkt bij volwassenen. Alleen patiënten met een familiegeschiedenis van glaucoom lijken een verhoogd risico op glaucoom te hebben bij gebruik van ICS. Dientengevolge moeten patiënten met deze geneesmiddelen periodieke oogonderzoeken ondergaan, vooral als ze hoge doses nemen of een familiegeschiedenis van verhoogde oogdruk hebben..

Een woord van heel goed
Hoewel inhalatiecorticosteroïden de astmabestrijding effectiever verbeteren dan enig ander middel dat als een enkele behandeling wordt gebruikt, is het belangrijk op te merken dat deze geneesmiddelen een astma-aanval die al aan de gang is niet kunnen verlichten. Een reddingsinhalator is nog steeds nodig voor die situaties.