Diagnostische criteria voor cyclische stoornissen
Tot de publicatie van de DSM-5 werd Cyclothyme Stoornis gedefinieerd als perioden van hypomanie te hebben samen met perioden van depressie die niet ernstig genoeg waren om depressieve episoden te worden genoemd. Hypomanie op zich kan ernstige problemen veroorzaken (hoewel niet zo gevaarlijk als bij manische episodes), dus sommige mensen met cyclothymie vonden dat ze werden behandeld als "tweederangsburgers" als het erom ging hun ziekte serieus te nemen.
De DSM-5-criteria voor cyclothymie kunnen het beeld zelfs nog vager maken.
Hoe een cyclothymische stoornis wordt vastgesteld
Criterium A van de DSM-IV-TR luidt: "Gedurende ten minste twee jaar, de aanwezigheid van talrijke perioden met hypomanische symptomen ... en talrijke perioden met depressieve symptomen die niet voldoen aan de criteria voor een depressieve episode." Onder "Diagnostische functies, "Deze editie zegt dat het dat niet is noodzakelijk voor de hypomane symptomen om te voldoen aan de volledige criteria voor een hypomane episode, maar sluit ook de mogelijkheid niet uit.
Criterium A van de DSM-5 verandert dit echter: "Gedurende ten minste 2 jaar (ten minste 1 jaar bij kinderen en adolescenten) zijn er talloze perioden geweest met hypomanische symptomen die niet voldoen aan de criteria voor een hypomane episode [nadruk van mij] en talloze perioden met depressieve symptomen die niet voldoen aan de criteria voor een depressieve episode.
Met andere woorden, er is nu geen diagnose voor mensen die echte hypomane episoden hebben, samen met perioden van depressie die niet ernstig genoeg zijn om depressieve episoden te zijn..
Bijkomende criteria voor cyclothyme stoornissen in de DSM-5 zijn:
- B. Gedurende de bovengenoemde periode van 2 jaar (1 jaar bij kinderen en adolescenten) zijn de hypomane en depressieve menstruatie ten minste de helft van de tijd aanwezig en het individu is niet langer dan 2 maanden zonder de symptomen geweest.
- C. Criteria voor een ernstige depressieve, manische of hypomanische episode zijn nooit bereikt. [Opmerking: als dergelijke episoden later verschijnen, zou de diagnose worden gewijzigd in bipolaire I- of bipolaire II-stoornis, naargelang het geval.
- D. De symptomen worden niet beter verklaard door een andere psychische stoornis.
- E. De symptomen worden niet veroorzaakt door een stof (bijvoorbeeld medicatie of drugsmisbruik) of een andere medische aandoening.
- F. De symptomen veroorzaken klinisch significante stress of beperkingen in sociale, beroepsmatige of andere belangrijke gebieden van functioneren.
Andere Overwegingen
- Cyclothyme stoornis verschijnt meestal voor het eerst bij adolescenten en jonge volwassenen, en er is een risico van 15% tot 50% dat een dergelijke persoon later een volwaardige bipolaire I of II stoornis zal ontwikkelen.
- Er is een genetische component gevonden die het risico op het ontwikkelen van cyclothymie verhoogt, vooral bij familieleden van de eerste graad van personen met stemmingsstoornissen.
- Drugsmisbruik en slaapstoornissen kunnen voorkomen bij personen met cyclothymie, en cyclothymische kinderen hebben meer kans dan anderen om comorbide ADHD te krijgen.
- De specificeerder "met angstige nood" kan worden toegevoegd aan een diagnose van cyclothymische stoornis waarbij angst een significante factor is.
