Diagnostische veranderingen voor eetstoornissen in de DSM-V
De diagnostische criteria voor eetstoornissen ondergingen grote veranderingen met de introductie van de Diagnostische & statistische handleiding van psychische stoornissen vijfde editie, in verschillende gevallen maakt het gemakkelijker voor clinici om iemand met een eetstoornis te diagnosticeren.
De DSM wordt vaak de "bijbel" van de psychiatrische en mentale gezondheidswereld genoemd, en diagnostische veranderingen in nieuwe edities zijn dus van groot belang voor professionals in de geestelijke gezondheidszorg..
De huidige editie, de DSM-V, werd in 2013 gepubliceerd en was langverwachte en fel bediscussieerd onder onderzoekers en clinici. De vorige editie, de DSM-IV-TR, werd in 2000 gepubliceerd.
Hier volgt een korte samenvatting van de wijzigingen voor het diagnosticeren van eetstoornissen in de DSM-V:
Vreetbui syndroom
Voor het eerst omvat de DSM-V een eetbuistoornis als een volledig erkende en diagnosticeerbare aandoening.
De DSM-IV-TR had een eetbuistoornis opgenomen als een voorlopige lijst met criteria "voor onderzoeksdoeleinden". In wezen was de editie van de studie van de eetbuistoornis zo recent erkend dat de criteria voor de stoornis niet volledig waren gedacht. door en gladgestreken.
Idealiter zou deze verandering meer geldigheid moeten bieden aan diegenen die worstelen met vreetbuien en hopelijk meer dekking en behandelingsmogelijkheden zullen bieden, evenals.
Anorexia nervosa
De DSM-V heeft twee belangrijke veranderingen aangebracht in de manier waarop anorexia nervosa wordt gediagnosticeerd, die beide het gemakkelijker moeten maken om de diagnose van de aandoening te krijgen.
In de DSM-IV-TR moest, om een persoon te kwalificeren voor een diagnose van anorexia nervosa, hun gewicht op of onder 85% van hun ideale lichaamsgewicht zijn (volgens de body mass index), dus exclusief degenen die leken duidelijk te lijden, maar hadden nog niet genoeg gewicht verloren om officieel te worden gediagnosticeerd.
De DSM-V heeft dit aangepast om te zeggen dat de persoon een "aanzienlijk laag gewicht" heeft bereikt. Het biedt ook behandelprofessionals de mogelijkheid om de ernst van de aandoening in relatie tot de body mass index te specificeren..
De tweede belangrijke verandering in de diagnose van anorexia nervosa is dat tienermeisjes en -vrouwen niet langer hun menstruatie (een toestand die technisch amenorroe heet) hebben moeten verliezen om de diagnose anorexia nervosa te krijgen. In de vorige editie van de DSM moesten vrouwen drie of meer perioden hebben overgeslagen om te worden gediagnosticeerd.
Boulimia nervosa
De DSM-V-criteria voor boulimia nervosa vereisen eetbuien en compenserend gedrag ten minste één keer per week gedurende ten minste drie maanden. Dat is een verandering ten opzichte van de vorige criteria in de DSM-IV-TR, die voor ten minste drie maanden minstens twee keer per week het eetbuien en het compensatiegedrag vereisten..
De vorige editie vermeldde ook afzonderlijke categorieën voor het zuiverende type boulimia nervosa (wanneer u zelf braken induceert of laxeermiddelen gebruikt) en het niet-zuiverende type boulimia nervosa (wanneer u vasten of overmatige lichaamsbeweging gebruikt). Binnen de nieuwe editie worden al deze soorten gedrag op één hoop gegooid, omdat clinici nu erkennen dat patiënten verschillende gedragingen kunnen vertonen..
De nieuwe editie biedt professionals ook de mogelijkheid om te specificeren of de persoon in gedeeltelijke of volledige remissie (herstel) is van de stoornis en hoe ernstig hun stoornis is. De niveaus van ernst zijn gebaseerd op hoe vaak de persoon episodes van vreetbuien en zuivering ervaart en ook hoezeer de stoornis het dagelijks leven beïnvloedt.
Andere soorten voedings- of eetstoornissen
De DSM-V omvatte twee andere vormen van eetstoornis: "andere gespecificeerde eet- of eetstoornis" en "niet-gespecificeerde eet- of eetstoornis". Deze werden samengevoegd als "eetstoornis - niet anders gespecificeerd" in de DSM-IV-TR.
"Andere gespecificeerde eet- of eetstoornissen" is specifieker en geldt in de eerste plaats voor mensen die sommige of de meeste symptomen van anorexia nervosa, boulimia nervosa of eetbuistoornis vertonen, maar ofwel niet genoeg gewicht hebben verloren, niet ervaren symptomen vaak genoeg of niet lang genoeg hebben geleden om in aanmerking te komen voor een volledige diagnose. Het omvat ook een zuiveringsstoornis die optreedt wanneer iemand reinigingsgedrag gebruikt maar zich niet bezighoudt met eetbuien (zoals in boulimia nervosa).
"Niet-gespecificeerde eet- of eetstoornis" is voor problemen die niet in een huidige categorie passen of wanneer de diagnostische professional onvoldoende informatie heeft (zoals in een eerste hulp).
Diagnostische criteria is een werk in uitvoering
Het is belangrijk op te merken dat de DSM altijd bezig is en altijd is geweest. Er zijn nog steeds discussies en meningsverschillen tussen professionals over zelfs de meest actuele diagnostische criteria.
De definities die zijn opgenomen in de DSM bieden onderzoekers en clinici echter een taal om te praten over en omschrijvingen van symptomen te beschrijven waarmee veel mensen worstelen en waarvoor ze behandeling nodig hebben.
Als u, of iemand die u kent, lijdt aan sommige of alle symptomen van een eetstoornis, neem dan contact op met een arts, diëtist of geestelijke gezondheidswerker voor beoordeling en behandeling.
